ปากะศิลป์ฉบับอ่านใหม่ (57) อุทยานรส (3) "มัสซึตาเกะ ข้าฯ ได้กลิ่นของมัน หรือว่าเป็นกลิ่นที่ข้าฯ ไม่รู้จักกันหนอ?" มัตสุโอะ บาโช กวีไฮกุ ...

วิถีแห่งกลยุทธ์ เหมยฉางซู/เสถียร จันทิมาธร ทุ่นหนัก จากเหมยฉางซู (71) มองจากมุมของซีเหมิ่งเมื่อเห็นใบหน้าเครียดขึ้งประหนึ่งแผ่นเหล็กของจิ้งหวัง ความ...

คะเนจากสายตา แม่น้ำโขงบริเวณนี้น่าจะกว้างเกือบๆ กิโลเมตร แสงแดดเดือนเมษายนเต้นระยิบบนผิวน้ำ ชายชราเดินไปยังราวตากผ้า เขาบีบที่หนีบผ้าเบาๆ กลับเสื้อยืด...

...จึงเมื่อแสงแดดส่องท้องถนน ก็ย่างตีนเหยียบบนใบไม้เกลื่อน วะวิบวับรับเงามาเย้าเยือน พลันฟ้าเหมือนแว่บฉายประกายรุ้ง...   แต่โอ้รุ้งพุ่ง...

"มึงคิดว่าจะหนีพ้นหรือไอ้แก่" เสือขิงตะโกนข่มขวัญ ปืนในมือชี้เป้าหมายที่ร่างชายชราซึ่งวิ่งอยู่ข้างหน้าประมาณไม่มาก กว่าร้อยเมตร แต่เพราะเหยื่อวิ่งลัด...

...อันขี้กูกูขี้อยู่นี่แน่ะ ความฉ่ำแฉะย้อยก้นจนเกินเบี่ยง หยุดได้แล้วกูหนอต้องพอเพียง หยุดหลบเลี่ยงความจริงสิ่งต้องเช็ด...   ตัดสินใจต้...

รูปแบบวิถีชีวิตและโครงสร้างของครอบครัวในสังคมไทยเปลี่ยนแปลงไปจากอดีต มีลักษณะเป็นครอบครัวเดี่ยวมากขึ้น สมาชิกในครอบครัวจึงต้องเผชิญกับปัญหาและแก้ไข...

ปากะศิลป์ฉบับอ่านใหม่ (55) อุทยานรส (1) "กัดหญ้ารสฝาด มีแต่ฉันเอง ที่รับรู้รสของมัน" บทกวีไฮกุของ มาซาโอกะ ชิกิ (1894)   เขากลับถึง...

รถกระบะมีหลังคาคันสีขาวของพ่อยังคงแล่นอยู่บนถนนที่ดูจะทอดยาวไกลสุดสายตา ฉันกับพี่สาว เรานอนหลับกันอยู่หลังรถ บรรยากาศภายนอกรถที่กำลังแล่นเริ่มมืดลงแล้...

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำใจให้นิ่งเฉยกับสิ่งที่เห็น ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะบอกกับตัวเองว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก และไม่น่าจะใช่ครั้งสุดท้ายที่จะต้องมาเห็นอะไรแ...

อนิจจาตัวกูผู้ทรามโฉด แล้วจะโทษผู้ใดไปเบื้องหน้า หากต้องจรร่อนเร่, เทวดา สิ้นรักษาคงต้องสนองรับ...   "ตื่นหรือยังจ๊ะพี่" มีเสียงขาน ...

"ผมเป็นปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว และไม่มีอะไรที่จะเป็นเครื่องปลอบใจท่านเหล่านี้ได...