โดย ธนวรรษน์ บุญนาม   เขามองออกไปนอกหน้าต่าง ภาพอันดำมืดที่ไกลออกไปทุกอย่างว่างเปล่า สมองของเขากลวงเปล่า จำไม่ได้แม้แต่ชื่อตัวเอง ได้แต่เดินตามห...

โดย : ธชย อรัญพยัคฆ์ จักรวาลนั้นมีรสขม หากแม้นใครได้ชิมแล้วคงต้องเบือนหน้าหนีแม้จะชิมไปเพียงแค่เล็กน้อยก็ตาม มันขมเสียจนทำให้ศฤงคารต้องอาเจียนมันออ...

โดย : สุชาติ สุขประสิทธิ์ ตั้งแต่เช้า ข้าพเจ้าไม่ได้ขยับไปไหนไกลกว่าเตียงนอน นั่นทำให้ยังไม่มีอาหารตกถึงท้องเลย ช่างยากเย็นเหลือเกินกับการยันร่างลุ...

โดย : ชัดคราม ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ฉันเอื้อมมือไปจับวัตถุทรงกลม ที่วางอยู่ข้างๆ ใบหู เอาขึ้นมากอดไว้แนบอก แล้วภาวนาในใจว่า ขอให้ตัวเลขที่ปรากฏอยู่บ...

โดย : ชิตะวา มุนินโท รถกะบะสี่ประตูถูกพุ่งชนปะทะจากด้านหลังจนพลิกคว่ำตกคูน้ำข้างทาง ทุกคนไม่ได้มีบาดแผลฉกรรจ์ เหมือนจะแค่หัวร้างข้างแตก แต่ก็ไม่ได้...

โดย : wood ว่ากันว่า ยีนเป็นตัวกำหนดเรา ทำให้เราเป็นเรา แล้วถ้าหากว่าเราสามารถกำหนดยีนได้ล่ะ ครั้งแรกที่ผมเห็นป้ายโฆษณานั้นผมยังเป็นเด็กอยู่เลย แน่น...

โดย : สาทิส ไฟพิมพ์ ผมคลี่ผ้าห่มออกให้พ้นตัว ชันกายลุกขึ้นนั่งบนขอบเตียง ยังรู้สึกเพลียๆ เหมือนนอนไม่เต็มอิ่ม เมื่อวานกว่าผมจะสะสางงานเสร็จ กลั...

โดย : มสารกา ...สดับ... เสียงหวานใสของนกน้อยตัวจ้อยที่พากันจับกลุ่มร้องเพลงอยู่บนกิ่งไม้เทียมขนาดใหญ่ติดกับตัวตึก เอื้อนเอ่ยถ้อยคำเสนาะเพราะพริ้...

โดย : ถนอมรัก เดือนเต็มดวง ฟ้าเริ่มสาง มองเห็นสิ่งรอบตัวชัดขึ้นตามลำดับ ทางผู้จัดงานพิชิตดอยหลวง ได้จัดบริการรถยนต์ 4 คัน เป็นรถกระบะ 3 คัน รถหกล้อ...

โดย : วิสันต์ "ทุกอย่างเริ่มจากไอ้งั่งคนหนึ่งที่คิดว่าคนเราควรมีอายุแค่ 65 ปี โชคร้ายหมอนั่นดันเป็นนักพันธุวิศวกรรม" วุฒินันท์คิดเช่นนี้ทุกครั้ง...