ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำใจให้นิ่งเฉยกับสิ่งที่เห็น ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะบอกกับตัวเองว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก และไม่น่าจะใช่ครั้งสุดท้ายที่จะต้องมาเห็นอะไรแ...

อนิจจาตัวกูผู้ทรามโฉด แล้วจะโทษผู้ใดไปเบื้องหน้า หากต้องจรร่อนเร่, เทวดา สิ้นรักษาคงต้องสนองรับ...   "ตื่นหรือยังจ๊ะพี่" มีเสียงขาน ...

"ผมเป็นปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว และไม่มีอะไรที่จะเป็นเครื่องปลอบใจท่านเหล่านี้ได...

ปากะศิลป์ฉบับอ่านใหม่ (54) อาหารรสวิเศษ และตำรับอาหารเมืองสมุทรสงคราม (4) "สมัยเป็นเด็กเล็กๆ ชายทะเลของแม่กลองจะติดกับเมืองเพชร ชาวเพชรบุรีจะมาเม...

"ผมเป็นปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว และไม่มีอะไรที่จะเป็นเครื่องปลอบใจท่านเหล่านี้ได...

ห้องเรียนอันว่างเปล่าจากผู้คน เงียบเชียบ วังเวง เก้าอี้วางระเกะระกะไม่เป็นระเบียบ ที่นั่งของ ศ.ดร.วิทย์ยังคงอุ่น ขณะที่ข้อความสีแดงบนจอโปรเจ็กเตอร์ก็ย...

บทกวีเก่าใหม่ไหลผ่านหัว ดีกับชั่วเกี่ยวฟั่นประจันหน้า ครั้นเสร็จสมนมหย่อนอ่อนฟ่ามมา ก็พบว่าตัวตกนรกแล้ว...   ทันใด... หวนเรื่องพิมพิ...

ปากะศิลป์ฉบับอ่านใหม่ (53) อาหารรสวิเศษ และตำรับอาหารเมืองสมุทรสงคราม (3) นาม ลองนึกภาพของคุณในขณะที่กำลังเดินอยู่ในซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ อา...

อนิจจาตัวกูผู้สิ้นท่า กลับซุกหน้าพร่าเพียงแผ่วเสียงห้าม ยิ่งระลึกหน้าชายเมื่อบ่ายยาม กลับดาลตามเปลวไฟไหม้คึกคึก...   ..." พี่! ตื่นแ...

"สวัสดีค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ" "อ๋อครับ เชิญข้างในเลยครับ" "ค่า..." "อยากดื่มอะไรไหมครับ เบียร์เป็นไง" เธออมยิ้มกรุ้มกริ่ม ผงกหัวเบาๆ ...

อาหารรสวิเศษ และตำรับอาหารเมืองสมุทรสงคราม (2) สถานที่นั้นเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่ง ตัวอาคารเป็นรูปทรงสมัยใหม่ หากแต่มีความกลมกลืนกับธรรมชาติอย่างยิ...

ทางรกต้องถกต้องถาง ทำทางไม่ให้แกะหลง ส่วนแกะหลงทางยังคง เดินด้นวนวง...คงมี สำนวนเขาว่า ต้องทำทางไม่ให้แกะหลง ส่วนแกะหลงทางที่ยังมีอยู่ก็จะเป็นป...