เพียงบัว ฉันจบจดหมายฉบับก่อนหน้าถึงเธอ แต่ทว่าในใจกลับเหมือนยังไม่จบ แล้วรู้อะไรไหม ฉันพบอะไรหลังจากนั้น...ฉันพบตัวเอง...ฉันพบตัวเองที่ไหน...มัน...

เมืองในหมอก (12) ในรอบหลายเดือนที่ผ่านมาหรืออาจจะหลายๆ เดือนด้วยซ้ำไป นายหมอกสีเทาคำนวณระยะเวลาที่แน่นอนไม่ได้ การคิดถึงใครบางคนอยู่เสมอทำให้กาลเวล...

หลายคนอาจประหลาดใจอยู่บ้าง เพราะไม่บ่อยนักที่นิตยสาร TIME จะขึ้นปกนักเขียน แต่สำหรับคนในวงการวรรณกรรมสหรัฐแล้ว พวกเขาไม่แปลกใจเลยที่ปกนิตยสาร TIME เล่...

สองแม่ลูกวิ่งเพริดออกมาบนถนนสายนั้น มุ่งหน้าสู่ทิศใต้ไปจนถึงสี่แยกแห่งหนึ่ง จากที่นั่นมันเลี้ยวซ้ายไปบนถนนสีดำอีกสายหนึ่งซึ่งมุ่งหน้าไปสู่ทิศตะวันออก ...

เพียงบัวคนดี ที่รักของฉัน ฉันเขียนจดหมายละไว้เสียหลายวัน เพิ่งมีโอกาสได้มาเขียนต่ออีกครั้งในคืนนี้เอง ก่อนอื่น คืนนี้ดวงดาวที่นี่สวยมากเหลือเกิน...

เมืองในหมอก (11) วันแรกที่เขาเริ่มต้นเปิดร้านหนังสือนั้น นายหมอกสีเทาไม่ได้คาดคิดถึงการมาเยือนของผู้ใด เขาใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ก่อนการเปิดร้านหนัง...

มันอยู่ที่นั่นนานชั่วนิรันดร์ (หากจะมีใครถามนางแม่วัวว่ามันและลูกของมันถูกกักขังอยู่ที่นั่นนานเพียงใด มันก็จะตอบว่านานชั่วนิรันดร์) ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว...

เพียงบัว, ในจดหมายฉบับก่อน ฉันเล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับบางเหตุการณ์ที่เกิดกับฉัน อันที่จริง นั่นเป็นเพียงสิ่งที่เล็กน้อยมาก หากจะเทียบกับอีกหลายเรื่อง...

เมืองในหมอก (10) "ทําไมหนังสือจึงมีเพียงตัวเลข?" นายหมอกสีเทาตั้งคำถามนี้กับตนเองในทันที นี่คือหนังสือที่เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์ นี่คือหนังสือที...

นางแม่วัวตัวนั้นยังคงฝันร้ายยืดยาวอยู่เนืองๆ แม้ว่าในขณะนี้มันจะกินอิ่มนอนหลับ และมันกับลูกจะได้นอนในคอกไม้ไผ่อันมั่นคงแข็งแรงใต้กุฏิของหลวงพ่อเทียนแล...

เราจะย่ำเหยียบหนามไหน่เดินทางไปด้วยกัน... เพียงบัวที่น่ารัก, ฉันได้วรรคนี้มาจากไหนรู้ไหม จากการที่วันหนึ่งฉันไปทำงานในแปลงเพาะต้นกล้าใบยาสูบ ซึ่...

เมืองในหมอก (9) ผู้คนนั้นรักที่จะเห็นการกินอาหาร ผู้คนนั้นรักที่จะเห็นการดื่มกิน ร้านอาหาร บาร์ ร้านกาแฟ คือสถานที่ที่ผู้คนเลือกไปในเวลาที่พวกเขานึ...