วรรณกรรม - เรื่องสั้น - หนังสือ
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ฉันจะไปส่งจดหมาย
คุณ...
ผมหยิบจดหมายฉบับเก่าๆ ที่คุณเขียนถึงผมขึ้นมาอ่าน แล้วผมก็คิดถึงคุณขึ้นมาจับใจ
ตัวหนังสือที่เรียงรายอยู่ตรงหน้าผมนี้ มันวิเศษเป็นบ้า มันติ...
ทราย เจริญปุระ | พื้นที่ “ใช้” ชีวิต
1."อยู่ๆ ไปมันก็รักกันเองแหละ เราซะอีกจะตกกระป๋อง" หลายคอมเมนต์พูดถึงชีวิตแม่แมวของฉัน ที่กำลังก้ำกึ่งว่าจะงอกลูกเพิ่มมาอีกตัวดีมั้ย
มะโม่งอนแม่ตั้...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ความหวังเอาชนะหมอกควัน
เมืองในหมอก (15)
นายหมอกสีเทามองไปที่ท้องฟ้าเบื้องหน้า "หนึ่งปีผ่านไป หมอกควันอยู่กับเรา" เขาเอ่ย
"แต่ชีวิตของเรายืนยาวกว่านั้น หากใช้ชีวิตอย่าง...
อาชญาสิทธิ์ ศรีสุวรรณ : “รักระหว่างรบ” 120 ปีชาตกาล เฮมมิ่งเวย์ และศรีเสนันตร์...
กรกฎาคมที่ผ่านมาเป็นเดือนที่มีวันคล้ายวันเกิดของนักคิดนักเขียนระดับโลกอยู่มากราย แน่ละ คนหนึ่งที่มิอาจละเลยการเอ่ยถึงก็คือ เออร์เนสต์ เฮมมิ่งเวย์ (Ern...
สัมพจนัยของคำว่า “ตีนหนาหน้าบาง” เรื่องสั้นของ ‘เสนีย์ เสาวพงศ์’...
ภาษาเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการสื่อสารและสามารถทำให้ผู้รับสารมีความรู้สึกนึกคิด หรือจินตภาพได้ตามลักษณะที่ภาษาสื่อสารออกมา
การใช้ภาษาในงานวรรณกรรมก็ม...
เรื่องสั้น | หนี้ที่ใช้ไม่หมด
เช้าแล้ว เสียงนกพิราบดังมาปลุกอยู่ตรงระเบียงเล็กๆ ให้ตื่นขึ้นมา ผมจำเสียงของพวกมันได้ดี เสียงแบบนี้ที่มันพลอดรักอยู่เป็นคู่ กำลังสร้างรวงรังสำหรับวางไ...
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ …ความจริงที่เธอจะบอกกล่าว
"จําเป็นขายก็ต้องขาย!"
ยายร่อยออกปากเสียงแข็ง ต่อหน้าพ่อและแม่ที่นั่งบนตั่งใต้ต้นลำไย
แม่นั้นชักสีหน้าทันที ตั้งแต่ยายร่อยเริ่มเปิดฉากจาระไน แต่...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : เจ้าชายกับนกนางแอ่น
เมืองในหมอก (14)
หลายปีต่อมา
นายหมอกสีเทาเคยยืนมองต้นไม้จำนวนมากที่หน้าร้านหนังสือของเขา
บางต้นสูงจนต้องแหงนคอจนสุด บางต้นออกดอกบานสะพรั่งจนแ...
เรื่องสั้น | ความฝันนั้นจบไป
ตอนที่ผมก้าวข้ามธรณีประตูเข้าสู่บ้าน จำได้ดีว่าลมเย็นๆ พัดผ่านตัวผมจากหลายทิศทาง พร้อมกับความรู้สึกหนึ่งลอยลมมา ทำให้นึกย้อนถึงตัวเอง ผมเคยพยายามอย่าง...
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ยังไม่ทันได้ตั้งเสาใดใด
เมื่อมีความสุข
ความทุกข์ก็เหมือนเสื้อผ้าเก่าเก่า
ถอดสลัดออกจากร่างเรา
ปล่อยทิ้งได้ไม่ไยดี
เพียงแต่ไม่นานวัน
บางสิ่งก็พลันแย้มคลี่ ...
อาชญาสิทธิ์ ศรีสุวรรณ : ปฏิวัติฝรั่งเศส ในร้านแพร่พิทยา
ฟังมาเรื่อยๆ ว่าร้านหนังสือเก่าแก่อย่างแพร่พิทยาปิดกิจการไปหลายสาขา กระทั่งสาขาสุทธิสารก็กำลังลดราคาหนังสือและอวลกลิ่นจะปิดตัวอีกไม่ช้าไม่นาน ในฐานะลู...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : กลิ่นกาแฟและต้นไม้ที่เพาะปลูก
เมืองในหมอก (13)
เช้าวันนั้น นายหมอกสีเทานั่งรอผู้หญิงคนนั้นอยู่ในร้านหนังสือตั้งแต่เช้าตรู่
เมฆหมอกสีเทาครอบคลุมเมืองจนมืดมนเช่นเคย หากแต่เขากล...