หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'เรื่องเมื่อวาน'                    ช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในโลกแคบๆ โลกที่ผมเรียกว่า ซุ้มบังไพ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'รู้'   21 มกราคม พ.ศ.2562 20.44 นาฬิกา ผมโทรศัพท์หาอาแซ มาเสะ ผู้ชายที่ผมเรียกเขาว่า "บาบอ"  ซึ่งหมายถึงค...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'องอาจ'   ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ ถ้าผู้ชายทำงานในป่าจะร้องไห้ หรือก้มหน้าซ่อนหยาดน้ำตา เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'กำกอม' งานชิ้นแรกที่ผมได้รับโอกาสลงในนิตยสาร เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการดูนก งานชิ้นนั้น ผมใช้นามปากกาว่า "กำกอ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'สัตว์หายาก'   สัตว์ป่าที่หายากสำหรับผมคือ พะยูน ชีวิตเลี้ยงลูกด้วยนม อาศัยอยู่ในน้ำ ในฐานะคนใช้กล้องเป็นเ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ   'วันเก่าๆ'   ในป่าด้านตะวันตก บางปี แม้ว่าจะเป็นเดือนเมษายน ช่วงที่เป็นเวลาของไฟป่าแล้ว แต่หลายครั้ง...

หลังเลนส์ในดงลึก / ปริญญากร วรวรรณ   'หมูส้ม'   "หมูส้ม" คือสิ่งที่คนทำงานในป่าคุ้นเคย เพราะนี่คือเสบียงประจำเมื่อต้องทำงานในป่านานหลาย...

หลังเลนส์ในดงลึก /ปริญญากร วรวรรณ 'ไกล' ต้นเดือนสิงหาคม พ.ศ.2561 อุทยานแห่งชาติบางลาง จังหวัดยะลา เช้ามืดท้องฟ้ายังไม่สว่างดี เสียง "ฟืด! ฟืด!...

หลังเลนส์ในดงลึก / ปริญญากร วรวรรณ   'เถื่อน'   เวลาในป่า ทำให้ผมรู้จักความหมายในอีกด้านหนึ่งของคำว่า "เถื่อน" สำหรับผม คำว่าเถื่อน เมื่อ...

หลังเลนส์ในดงลึก / ปริญญากร วรวรรณ   'ชีวิตดีดี'   กรุงฮานอย ปลายเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2561 14:50 นาฬิกา หมีควายโตเต็มวัยตัวนั้น ยกต...

หลังเลนส์ในดงลึก / ปริญญากร วรวรรณ   'ถอยห่าง'   ช่วงเวลากลางๆ ปีเช่นนี้ สำหรับเหล่านกน้ำ นี่คือเวลาที่วุ่นวายงานหนักของพ่อแม่นก เพราะต...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ   'เปล'   เปล คืออุปกรณ์สำคัญอีกชิ้นหนึ่งของคนเดินป่า สำคัญเช่นเดียวกับเป้ รองเท้า และผ้ายางกันฝน เ...