วรรณกรรม - เรื่องสั้น - หนังสือ
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ในชีพจรของฉัน
"มีความสุขจริงๆ!"
พี่ชุนยิ้มย่องผ่องใส มือยังกำสตางค์ปึกหนึ่งเอาไว้ มีทั้งใบแดงใบเขียว และใบที่มีตัวเลข 500 อีกหลายใบ ในเสื้อแจ๊กเก็ตยีนส์กับกางเกง...
วิษณุ เครืองาม : ลงเรือแป๊ะ (4) เอาตัวรอดในโลกดิจิตัลของ นายกรัฐมนตรี(มือใหม่)
โซเชียลมีเดีย
แม้ พล.อ.ประยุทธ์จะไม่เคยผ่านการทดลองงานด้านบริหารราชการแผ่นดินในระดับรัฐมนตรีมาก่อน พ.ศ.2557 แต่ก้าวพรวดเดียวเป็นนายกรัฐมนตรีเลย
...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : จากทะเลบัวสู่จานอาหาร
มีทะเลดอกบัวหรือทุ่งดอกบัวอยู่หลายแห่งในดินแดนแถบนี้
บางแห่งมีขนาดพื้นที่ใหญ่โตมโหฬาร ประมาณขนาดได้ว่าหากสามารถเอาเรือกลไฟสมัยโบราณไปแล่นล่องเก็บบั...
เรื่องสั้น | วันหนึ่งของเธอ
วันหนึ่งของเธอ (1)
เบื้องหน้าห่างออกไป ซอมบี้ร่างป้อมตนนั้นหยุดชะงักกลางถนน ใต้แดดจ้าทารุณสาดส่องลงมา เขาเหยียดแขนซ้ายไปทางหนึ่ง มืออีกข้างยังยึดสา...
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ วิธีการตอบรับความรักความใคร่
ฉันไอออกมาแรงๆ สองสามครั้ง พร้อมกับรู้สึกสะเทือนไปหมดทั้งอกใจ และเป็นเหตุการณ์นั้นเองที่ฉุดให้ลอยลิ่วออกมาพ้นจากความฝัน
ผุดลุกขึ้นนั่ง สลัดหัว กลืน...
ผมหล่นเข้าไปอยู่ในหัว ของ “ทราย เจริญปุระ”
เรื่องนี้น่าจะเป็นความฝัน...
ผมไม่ได้เข้าไปอยู่ในหัวของ "จอห์น มัลโควิช" เหมือนอย่างในหนังเรื่อง Being John Malkovich
แต่นี่ก็แทบไม่ต่างกัน
เ...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ทะเลที่สาบสูญ (1)
เป็นครั้งแรกที่การมาเสียมราฐของผมไม่ได้จบลงที่ทะเลสาบ
สาม สี่ หรืออาจเป็นห้า ไม่แน่ใจในจำนวนครั้งที่มาเยือนเมืองเล็กๆ แห่งนี้ เพราะความทรงจำต่อเมือ...
6 เหตุผล ทำไม “คอการเมือง” ต้องมี หนังสือ “ลงเรือแป๊ะ” ไว้ในครอบครอง ?...
เมื่อคราวการอภิปรายในสภากรณีถวายสัตย์ไม่ครบตามรัฐธรรมนูญของ พล.อ.ประยุทธ์ หนังสือของวิษณุ เรื่อง "หลังม่านการเมือง" ถูกหยิบนำมาเป็นส่วนหนึ่งในการอภิปร...
เรื่องสั้น | กาลจักรกล
ทามกลับมาฮานอยแล้วหลังจากเรียนสำเร็จจากต่างประเทศ เธอไม่ใช่เด็กน้อยผอมบางขี้อายที่เคยขี่จักรยานไปโรงเรียนอีกต่อไป แต่เป็นคุณหมอสาวร่างสูงโปร่ง แม้รอยย...
แก้วิกฤต ต้องเฉียบขาด : ธนินท์ เจียรวนนท์
หมายเหตุ : ส่วนหนึ่งจากหนังสือ ความสำเร็จ ดีใจได้วันเดียว : ธนินท์ เจียรวนนท์
วิกฤตเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นกับประเทศไทยในปี พ.ศ.2540 ที่ใครๆ เรียกกันติด...
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ตื่นเถอะ สายแล้ว
ฉันเดินอยู่ในทุ่งหญ้าฉ่ำน้ำค้าง ปลายหญ้ากำลังระข้อเท้าฉันอยู่ อากาศสดสะอาดเหลือเกิน และผืนดินใต้เท้าเปล่าเปลือยก็นุ่มนิ่มเสียกระไร
แต่แปลกจัง เหมือ...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ตากอากาศกลางสนามรบ
ผมเพิ่งกลับจากการเดินทางในเขมรหรือประเทศกัมพูชา ฝนตกตลอดเวลา ถนนเฉอะแฉะแต่นั่นไม่ใช่อุปสรรค
สิ่งเดียวที่รบกวนผมในการเดินทางครั้งนี้คือความทรงจำ
...