วรรณกรรม - เรื่องสั้น - หนังสือ
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ เราต่างเป็นเด็กสาวอ่อนเยาว์
มีร้านเล็กๆ อยู่บนไหล่เขา เป็นเพิงมุงหญ้าคา หลังคาทรงหมาแหงน ตั้งเสาด้วยไม้ไผ่ มีโต๊ะเก้าอี้เพียงไม่กี่ตัว พื้นขี้ดินแน่นแข็งจากการถูกเหยียบย่ำซ้ำๆ ใน...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : โอเบนโตะ
ปากะศิลป์ฉบับอ่านใหม่ (3)
ในขณะที่ข้าวและการหุงข้าวเป็นสิ่งที่ปรากฏอย่างเด่นชัดในวัฒนธรรมไทย
การจัดสำรับข้าวลงกล่องกลับเป็นสิ่งที่ปรากฏอย่างเด่น...
ฟ้า พูลวรลักษณ์ | เผด็จการจะยิ่งใหญ่ปานใด ที่จริงก็ล้วนแพ้กาลเวลา
หนังสือเรียนสำหรับเด็ก เล่มใหม่ (๕๑)
๑มีวันหนึ่ง ฉันมาเดินใน Dark Hedges
Dark Hedges คือทางเดินสายหนึ่ง มันคือถนนสั้นๆ ที่สองข้างทางมีต้นไม้อายุ...
เรื่องสั้น | จะไม่พรากจากกัน
จะไม่พรากจากกัน (1)
ตอนที่เธอถามว่า ตายด้วยกันได้ไหม ผมเอาแต่นิ่งเงียบ
เวิ้งน้ำเบื้องหน้าสงบเยือกเย็น แดดสีทองส่องกระทบผิวน้ำ เกิดประกายระยิบระยับก่...
ทราย เจริญปุระ | “ยา” ที่หยุดไม่ได้
หมอคะ,
ถ้าจะมีใครซักคนที่ทรายคุยด้วยได้จริงๆ ก็คือคุณหมอนี่ละค่ะ เอาจริงๆ หมอก็ไม่ได้ถามหรือซักไซ้อะไรทรายมากมาย แต่ประโยคบางประโยคที่หมอพูด แค่นั้...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ปากะศิลป์ฉบับอ่านใหม่-2 “การหุงข้าวแบบต่างๆ”
"ทั้งลูกเดือยข้าวฟ่างต่างๆ ไม่อย่างเดียว ข้าวเหนียว ข้าวเจ้า ข้าวเม่า ข้าวพอง เป็นของเดินทาง ถั่ว งา สาคู ข้าวตู ข้าวตาก หลากๆ ไม่น้อย ที่ใส่น้ำอ้อยอร...
เรื่องสั้น | กลับตาลปัตร
ชายสูงวัยนับถึงวันนี้ คือ 75 ปี ย่างเข้าสู่วัย 76 นั่งๆ นอนๆ บนเตียงหลังนี้มาได้หนึ่งปีเต็ม เปล่า-เปล่า เขาไม่ได้เป็นอัมพาต หรือแม้แต่อัมพฤกษ์ ยังเดิน...
ทราย เจริญปุระ | ช่อดอกไม้เร่อร่า ในมือแม่
ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วเหมือนเพิ่งคิดได้ว่าแม่จากไปแล้วจริงๆ
จะว่าไปช่วงหลังมานี้เราก็ไม่ได้สื่อสารอะไรกันมาก และก็ไม่ได้ปุบปับฉุกเฉิน
แต่จะไม่...
การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ถ้าเลือกได้…อยากจะย้อนกลับไป
"นี่ไหมค่ะ..."
"นี่ใหม่มาช่วยแฟนค้าขาย..."
เสียงของหล่อนยังสะท้อนก้องอยู่ในหูของฉัน หึ อยากจะแค่นเหยียดปากให้ เพียงตัวสะกดและออกเสียงก็แสดงการตล...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ย้อนอ่านแม่ครัวหัวป่าก์
ปากะศิลป์ฉบับอ่านใหม่ (1)
พล่าดอกพยอม
วิธีทำ
"เอาดอกพยอมมาล้างหน้าให้สะอาดหนักสิบสองบาท
หนังหมูต้มแล้วหั่นเป็นชิ้นบางๆ ยาวๆ ลวกน้ำร้อนหนัก...
อาชญาสิทธิ์ ศรีสุวรรณ : ในร่างทรง “วิตตมิน” ก่อนไปฟิลิปปินส์ของวิตต์ สุทธเสถียร ...
ปลายทศวรรษ 2550 และต้นทศวรรษ 2560 ดูเหมือนชื่อวิตต์ สุทธเสถียร จะหวนกลับมาโลดแล่นในแวดวงบรรณพิภพอีกหน ซึ่งก็หาใช่เรื่องแปลกอะไรสำหรับวาระครบรอบชาตกาลท...
เรื่องสั้น | วันหนึ่งของเธอ (จบ)
พ้นจากจุดอลหม่าน ห่างออกมาได้สักพัก แม่น้ำก็ปรากฏให้เห็นเต็มตา เธอเลี้ยวขวาไต่ขึ้นสะพานโค้งโดยไม่มีจุดหมายใดชัด เธอเลือกทิศนี้เพื่อสนองตามจิตใต้สำนึกท...