กวีกระวาด | รอนฝัน ตะวันเศร้า การเขียนบทกวีของฉัน   ฉันเขียนไปเรื่อย และพร้อมกันนั้น ฉันก็คว้านหน้าท้องไปเรื่อยๆ เธอถามว่าจุดสิ้นสุด...

ชื่อ ตะนาว คำไทยหรือทำเทศ สิจะเริดรมเยศเกลศกะหล่ำ โน้นภูเขาตะนาวศรีลีลาศรำ ตะนาวร่ำความหมายเพลงไทยเดิม หรือตะนาวเป็นประเวศเป็นเขตขัณฑ์ ...

กวีกระวาด | แม่น้ำ เรลลี่ เรายอมจำนน...เพราะว่า   สหายหญิง, ผู้เป็นที่รักของฉัน เรายอมจำนน เพราะเราไม่ได้เกิดมาเป็นผู้หญิง แต่ถูกทำใ...

อายุเยาวเรศรุ่นจรูญศรี จุลินทรีย์อะมีบามีมาก่อน เอาโรงพิมพ์เป็นที่นับเนื่องหลับนอน เกือบสุนทรสุนทรีย์ในชีวิน รักผู้หญิงมิได้อิงซึ่งผู้ใหญ่...

กวีกระวาด | สุไฮมี เหล่าเด็กชายที่สร้างทางเดินไปถึงดวงจันทร์   ค้นลึกเข้าไปในความทรงจำ, ผมรู้จักเด็กชายคนหนึ่ง เขาถูกพ่อส่งไปร่ำเรียนวิชาก...

กําลังโตเป็นวัยรุ่นรู้ครุ่นคิด ต้านสังคมซิฟิลิสเดชกระเดื่อง ไม่เล่าเรียนเขียนอ่านบ้าการเมือง ขลุกอยู่โรงพิมพ์ประเทืองเปลื้องปัญญา มีความหน...

ถ้อยคําเร่ร่อน | กวีกระวาด : รอนฝัน ตะวันเศร้า   ใช้ชีวิตดั่งถ้อยคำที่กำลังเร่ร่อน ท่ามกลางโลกที่ความคิดเบียดเสียด สร้างชุมชนแออัดขึ้นกลาง...

บํารุบำรุงมุงเมืองเซ่นเครื่องเซ่น ผู้โลดเต้นเอาธุระอาจถล่ม เมืองอมรอมราดมยาดม อ้างคารมคมขำสัมมนา อนุศิษย์อธิการทำงานหนัก งานเบาๆ เสลาสล...

กวีกระวาด | คมสัน วิเศษธร สีอะไร   เราอยู่ในสังคมสีอะไร สีขาวคงมิใช่เป็นคำตอบ เมื่อฆาตกรรมทำง่ายอยู่รายรอบ สังคมปลอบโยนกันด้วยชุดดำ ...

กั๊กที่หนึ่งนงนุชสองพุทธะ สามอิเหละเขละขละสี่กระชุ่น ครบสี่กั๊กสมกะสมดุล เดชอดุลแจ่มจรัสหัสการ หัวร่อร่วนสำรวลดินตฤณชาติ คุยกับหญ้าข้าว...

กวีกระวาด | ชิตะวา มุนินโท 'เทอญ'   ความเศร้า เท่าใด ได้บรรเทา เมื่อบอกกล่าว ผ่านพวกเจ้า เหล่าอักษร โศกโศกา จาบัลย์ อันบั่นทอน ใจทอด...

ถึงบ้านหม้อกุมภการท่านปั้นหม้อ ยิ้มหัวร่อเมื่อได้พบความอบอุ่น หม้อแกงแฟงแกงฟักต้มกักตุน บ้างทำตุ๋นเปื่อยลิ้มชิมโอชา ภักษาหารกระยาหารลบคูณห...