กวีกระวาด

สี่กั๊กเสาชิงช้า | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 13 - 19 มกราคม 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กั๊กที่หนึ่งนงนุชสองพุทธะ

สามอิเหละเขละขละสี่กระชุ่น

ครบสี่กั๊กสมกะสมดุล

เดชอดุลแจ่มจรัสหัสการ

หัวร่อร่วนสำรวลดินตฤณชาติ

คุยกับหญ้าข้าวปายาสขนมหวาน

สุขเขษมเอมโอชสมโภชสมภาร

กระดงกระดานด้นดั้นยันบั้นเอว

กระดำกระด่างเป็นลำรางรางชางจืด

มาสว่างไปมืดฉลักเฉลว

สุนิยมสมอุราสารเลว

เป็นปล่องเปลวปอกเปลือกกระเดือกรอ

กระดกกระดนโด่ชะโดดุก

กลมจุ้มปุ๊กเมาไม่สร่างบางกระสอ

ส่อสำเนียงเสียงภาษาก่นด่าทอ

โบ้บางบ่อบากบั้งบัวบังใบ

เบิกบายศรีพลีขวัญสวรรค์สว่าง

เมาไม่สร่างปากว่าจิตปราศรัย

เป็นโรคจิตผิดเพียรแผกเพี้ยนไป

อ้างหลีไป๋พุชกิ้นประทิ่นประเทือง

อนึ่ง ท่องสุนิยมรมจักร

เดชารักษ์อ้างอุกาฟ้าเหลือง

ทั้งเมาเหล้าเมารักทำยักเยื้อง

ค่อยๆ เปลื้องเครื่องคาดฉลาดแย้ม

ฉลุรัวยั่วเย้าเฉลาชื้น

หน้าระรื่นหมายว่าเสร็จเอร็ดแอร่ม

เสาชิงช้าชิงเร็วเหลวเป๋วแปม

สี่กั๊กแถมดื่มดวดอีกขวดกลม! •