เว็บไซต์นี้ใช้คุ้กกี้เพื่อสร้างประสบการณ์ที่ดีมีประสิทธิภาพยิ่งขี้น อ่านเพิ่มเติมคลิก (Privacy Policy) และ (Cookies Policy)
วันอังคารที่ 30 เมษายน พ.ศ.2567

วรรณกรรม - เรื่องสั้น - หนังสือ

อนุสรณ์ ติปยานนท์ : งานเลี้ยงท่ามกลางความเหงา

ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจสั่งเครื่องดื่มแบบเดิมอีกหนึ่งแก้ว ไฮบอลล์ วิสกี้ผสมน้ำแข็งและโซดา มะนาวฝาน เครื่องดื่มที่ง่ายที่สุดไม่ต้องการสิ่งแปลกปลอมจำนวนม...

เรื่องสั้น | คำขอสุดท้ายของธานี

อันที่จริงแล้วพื้นเพของ "ธานี" เป็นคนอีสาน รกรากอยู่ที่จังหวัดขอนแก่น ก่อนจะระเหเร่ร่อนจากถิ่นฐานเดิม มาแรมรอนขายแรงงาน ใช้ชีวิตในไซต์ก่อสร้าง ติดสอยห...

ทราย เจริญปุระ : ในสองบรรทัดแสนสั้น

Blonote เป็นหนังสือสั้นๆ รวมเอาถ้อยคำสั้นๆ ที่สามารถอ่านได้แบบไม่ต้องเรียงหน้า คุณเปิดหนังสือขึ้นมาซักหน้าหนึ่ง แล้วมันจะพาคุณกลับไปยังเรื่องส่ว...

การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ แค่รอการโปรยปลิวไป

แต่แล้ววันหนึ่ง ก็มีจุดสีดำเล็กๆ เกิดขึ้นที่ขอบฟ้า ก่อนจะเคลื่อนเข้ามาใกล้ทุกที ทุกที แล้วขยายใหญ่ เป็นใบหน้ามันปลาบจากการทาครีมกันแดดกันฝ้า หวาน...เด...

อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ชะตากรรมจากความโดดเดี่ยว

รัก/หลง/เมือง (9) เขาลุกขึ้นจากที่นั่ง หนังสือในมือร่วงหล่นลงพื้น เขาปรารถนาจะพบเธออีกสักครั้งก่อนจากเมืองนี้ไป แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะได้พบเธอท...

เรื่องสั้น : ตะล่อม

ครูฉายนั่งอยู่ตรงนี้เป็นชั่วโมง กลิ่นหอมอับของเครื่องบูชาโดยเฉพาะพวกดอกไม้ที่ไม่ได้เปลี่ยนมาหลายวันทำให้นึกถึงวันที่ดอกไม้เหล่านั้นสวยสดส่งกลิ่นหอมชื่...

เมื่อหมอฟันเขียน “นิทานจัญไร”

"ข้าพเจ้าไม่อาจเขียนเรื่องทำนองนี้ต่อไปได้อีก" ธัชชัย ธัญญาวัลย ด้านหนึ่งสวมเสื้อกาวน์เป็นหมอฟันอยู่ในคลินิกทันตกรรม อีกด้านหนึ่งเป็นนักเขียนและ...

อนุสรณ์ ติปยานนท์ : หาพื้นที่ปลอดภัย

รัก/หลง/เมือง (8) เช้าวันถัดมา เขาตื่นขึ้นบนเตียงนอนในกระท่อมด้วยอาการอิดโรย ร่างกายเจ็บปวดจากการเดินทาง แต่นั่นไม่อาจเทียบได้กับจิตใจ จิต...

การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ โลกที่พวกคนอ้างว้างต่างพากันเขียน

มีอะไรหลายสิ่งอย่างที่ตกค้างหมุนวนอยู่ในความรู้สึกของฉัน มันเหมือนมีฝ้ามัวบางๆ คอยเคลือบคลุมอยู่ในตา และคงเป็นเช่นนั้น บางวันฉันจึงเหมือน "ผีบ้า" เข้า...

เรื่องสั้น : เรื่องส่วนตัว

ในห้องมีแต่ความมืดสลัว สุดโต่งเปิดประตูเข้ามา ภาพหญิงสาวชุดแส็กสีขาวนอนอยู่บนที่นอน เขามองเห็นเธอได้อย่างเลือนราง นัยน์ตายังไม่คุ้นชินกับความมืด เหมือ...

การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ปรากฏจนดูบาดร้าวในตาคู่นั้นอีก

        ฉันไม่ได้บอกเพียงบัวอีกเช่นกันว่า การจะทำจุลสารเกี่ยวกับการเขียนอ่านสักเล่ม...สำหรับฉัน จริงๆ แล้วมันไม่ง่ายเล...

อนุสรณ์ ติปยานนท์ : รักพบพานที่เวียนนา

รัก/หลง/เมือง (7) ร่างกายของเขาเย็นเฉียบ อากาศเบื้องนอกในเมืองเล็กๆ แห่งนี้ที่ว่าหนาวเย็นกลับอบอุ่นกว่าอุณหภูมิในร่างกายของเขา เสียงหัวเราะของหญ...

บทความยอดนิยม