แท็ก: กวีกระวาด
เหล่าเด็กชายที่สร้างทางเดินไปถึงดวงจันทร์ | กวีกระวาด : สุไฮมี
กวีกระวาด | สุไฮมี
เหล่าเด็กชายที่สร้างทางเดินไปถึงดวงจันทร์
ค้นลึกเข้าไปในความทรงจำ, ผมรู้จักเด็กชายคนหนึ่ง
เขาถูกพ่อส่งไปร่ำเรียนวิชาก...
เฟื่องนคร | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ
กําลังโตเป็นวัยรุ่นรู้ครุ่นคิด
ต้านสังคมซิฟิลิสเดชกระเดื่อง
ไม่เล่าเรียนเขียนอ่านบ้าการเมือง
ขลุกอยู่โรงพิมพ์ประเทืองเปลื้องปัญญา
มีความหน...
ถ้อยคําเร่ร่อน | กวีกระวาด : รอนฝัน ตะวันเศร้า
ถ้อยคําเร่ร่อน | กวีกระวาด : รอนฝัน ตะวันเศร้า
ใช้ชีวิตดั่งถ้อยคำที่กำลังเร่ร่อน
ท่ามกลางโลกที่ความคิดเบียดเสียด
สร้างชุมชนแออัดขึ้นกลาง...
บำรุงเมือง : กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ
บํารุบำรุงมุงเมืองเซ่นเครื่องเซ่น
ผู้โลดเต้นเอาธุระอาจถล่ม
เมืองอมรอมราดมยาดม
อ้างคารมคมขำสัมมนา
อนุศิษย์อธิการทำงานหนัก
งานเบาๆ เสลาสล...
สีอะไร | กวีกระวาด : คมสัน วิเศษธร
กวีกระวาด | คมสัน วิเศษธร
สีอะไร
เราอยู่ในสังคมสีอะไร
สีขาวคงมิใช่เป็นคำตอบ
เมื่อฆาตกรรมทำง่ายอยู่รายรอบ
สังคมปลอบโยนกันด้วยชุดดำ ...
สี่กั๊กเสาชิงช้า | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ
กั๊กที่หนึ่งนงนุชสองพุทธะ
สามอิเหละเขละขละสี่กระชุ่น
ครบสี่กั๊กสมกะสมดุล
เดชอดุลแจ่มจรัสหัสการ
หัวร่อร่วนสำรวลดินตฤณชาติ
คุยกับหญ้าข้าว...
‘เทอญ’ | กวีกระวาด : ชิตะวา มุนินโท
กวีกระวาด | ชิตะวา มุนินโท
'เทอญ'
ความเศร้า เท่าใด ได้บรรเทา
เมื่อบอกกล่าว ผ่านพวกเจ้า เหล่าอักษร
โศกโศกา จาบัลย์ อันบั่นทอน
ใจทอด...
บ้านหม้อ
ถึงบ้านหม้อกุมภการท่านปั้นหม้อ
ยิ้มหัวร่อเมื่อได้พบความอบอุ่น
หม้อแกงแฟงแกงฟักต้มกักตุน
บ้างทำตุ๋นเปื่อยลิ้มชิมโอชา
ภักษาหารกระยาหารลบคูณห...
สำแดงอรรถตรา | โชคชัย บัณฑิต’
กวีกระวาด | โชคชัย บัณฑิต'
สำแดงอรรถตรา
ยิ่งสำรากกระชากถ้อยยิ่งถ่อยถ่ม
ย่อมเผยปมขมขื่นที่กลืนกล้ำ
ยิ่งเถียงท้าห่าเหวเลวระยำ
ย่อมตอ...
สี่กั๊กพระยาศรี | ไพบูลย์ วงษ์เทศ
เก่าธำรงทรงนามซึ่งความเก่า
เก๋าสำแดงความเก๋าอาจเกลือกกลั้ว
กระบี่กระบองพลองสั้นยาวพันพัว
และเจ้าสัวมิใช่เจ้าความเคล้าคลึง
คลับคล้ายคลับ-คล...
รุ่งอรุณแห่งปี | อรรถสิทธิ์ สมจารี
กวีกระวาด | อรรถสิทธิ์ สมจารี
รุ่งอรุณแห่งปี
เนิ่นนานนับหลายเพลา
ที่เราไม่ได้พบปะสังสรรค์
แลสนทนากัน
จากฤดูฝนแปรเปลี่ยนเป็นฤดูหนาว...
คอกวัว | ไพบูลย์ วงษ์เทศ
คอกวัว
ถึงคอกวัวไม่มีวัวไม่เห็นคอก
เชื่ออะไรเขาบอกบางกอกหลอน
สะพานควายบางกระบือเหมือนมือบอน
ท่านแต่ก่อนมิได้...