คอกวัว | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

คอกœวัวœ

ถึœงœคอกœวัวœไม่œมีœวัวœไม่œเห็นœคอกœ

เชื่อœอะไรœเขาœบอกœบางœกอกœหลอนœ

สะพานœควายœบางœกระบือœเหมือนœมือœบอนœ

ท่านœแต่œก่อนœมิœได้œบ่นœอลเวงœ

ชื่อœเกียกกายœมิœใช่œกายœได้œเกิดœก่อœ

ตะเกียกœตะกายœยังœไม่œพอœแม้œตรงœเผงœ

ซึ่งœซังœฮี้œมาœม่าœซังœยังœเกรงๆœ

ฮี้œนะœเปล่งœเสียงœมาœเหมือนœม้าœร้องœ

ระœยองœฮิœระœยองœฮี้œปีติœท้นœ

เป็นœล้นœพ้นœผ่องœถ่ายœใครœชื่อœผ่องœ

เกียœกœตำœหœรวกœของœไทยœเป็นœใยยองœ

เพียงœยิ้มœย่องœไยœต้องœย่องœยั่วœยวนœใจœ

ครุ่นœแล้วœเพริดœเปิดœเปิงœไปœกันœย่อยœ

ครึ้มœน้อยๆœ เหมือนœว่าœขันœไปœกันœใหญ่œ

หญ้าœปากœคอกœวัวœใครœเข้าœคอกœใครœ

ประกวดœคาวœนางœสาวœไทยœมีœคอกœเล้าœ

คนœแขนœคอกœขี้œคœร่อœกœแบœงค่œอกœเคลิ้มœ

หัสœเดิมœว่าœมะกอกœบางœกอกœเก่าœ

กรนœคœร่อœกๆœ คœร่อœกœฟี้œนอนœขี้œเซาœ

วัวœหายœล้อมœคอกœเฝ้าœทั้งœวันœคืนœ

นอกœคอกœนอกœแบบœบทœกำหนดœกรอบœ

ต่างœคำœตอœบœเฟ้อœเฝือœทั้งœเหลือœฝืนœ

อยู่œในœคอกœฝ้าœฟางœตอนœกลางœคืนœ

เฟอะฟะœขื่นœฝืนœค้างœตอนœกลางœวันœ

ราษฎร์œดำเนินœเดินœทางœระหว่างœทัศน์œ

ถึงœคอกœวัวœรถœติดœขัดœประหวัดœประหวั่นœ

ไม่œมีœวัวœไม่œมีœคอกœมีœหมอกœควันœ

เมืองœสวรรค์œ โอ้œ บางœกอกœ คอกœและœวัว!œ •

 

| œไพบูลย์œ วงœษ์œเทศœ