หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'เสี้ยว' ผมมาถึงป่าทุ่งใหญ่นเรศวรด้านตะวันออก ในเดือนมกราคม สิ่งที่สะดุดตาและทำให้ต้องแหงนหน้าขึ้นมองนานๆ คือต้นไ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'หวังดี'   นอกจากจะปุ๊ เพื่อนชาวมูเซอดำ แห่งบ้านมูเซอปากทาง ขึ้นดอยม่อนจอง ซึ่งเป็น "คู่หู" ที่ผมพูดและเขียนถึงเ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'วิถี'   ทํางานอยู่ในป่า สัตว์ป่าสอนให้รู้อีกอย่างหนึ่งว่า เรามี "วิถี" ชีวิตที่ต้องเดินไปตามเส้นทาง ทุกคนมี ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'ช่วงเวลา'   อีกสิ่งหนึ่งที่ผมเชื่อ เมื่อพบเหตุการณ์ต่างๆ ซึ่งคล้ายเป็นการ "ผจญภัย" ในสายตาของคนที่มองเข้ามา...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'ทางผ่าน'   ผมบอกเสมอๆ ว่า ในงานของผมนั้น การกดชัตเตอร์คือ ขั้นตอนสุดท้าย มีหลายสิ่งที่ต้องทำก่อนไปถึงขั้...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'สูญพันธุ์' ในยุคที่ผมเริ่มต้นทำงานในป่า เมื่อพูดถึงคำว่าสูญพันธุ์ ผมจะนึกถึงสมัน สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ซึ่งเป็...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'ชีวิตจริง'   สิ่งหนึ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็นปัญหาเล็กๆ ของการทำงานในป่า คือเรื่องเสบียง แม้ว่าจะเป็นผู้ชาย "แ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'รู้' ผมเริ่มต้นด้วยความไม่รู้ ในความไม่รู้นั้น มีข้อดีอย่างหนึ่งคือ ทำให้ไม่กลัว เพราะหากรู้ว่าเส้นทางที่เลือ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'น้ำนิ่ง'   ป่าคือโรงเรียน มีบทเรียนซึ่ง "สอน" ได้อย่างไม่รู้จบ นี่ไม่ใช่เรื่องใหม่ หรือเป็นเรื่องที่ผมค้น...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'คำตอบ'   มีเรื่องจริงที่ผมบอกคนอื่นๆ เสมออย่างหนึ่งว่า อยู่ในป่า คนที่ทำงาน "ง่าย" ที่สุด คือผม เหตุผลคือ ผมทำห...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'หลังเขา'   ตั้งแต่โลกก้าวเข้าสู่ยุคดิจิตอล ดูเหมือนคำว่า หลังเขา อันหมายความถึง กลุ่มคนซึ่งอาศัยอยู่ไกลจ...

หลังเลนส์ในดงลึก/ปริญญากร วรวรรณ 'แกร่ง'   กลางเดือนมกราคม ป่าด้านตะวันตก นับได้ว่าอยู่ในช่วงฤดูแล้งอย่างเป็นทางการ แม้ว่าในตอนกลางคืนอุณหภูมิ...