เซ็นทรัลเวิลด์ | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

มีอะไรใหม่กว่าเวลาหรือ

นับนิ้วมือนิ้วยังว่าโปรดอย่าเคร่ง

สรรพสิ่งเลื่อนไหลเป็นไปเอง

ทั้งนอนเขลงเค้เก้พ่ายเวลา

ชะแรหง่อมงอมแงมเคี้ยวแหนมยาก

ด้วยรากโมกโรคมากแบกบนบ่า

ถึงเวลาบ่วงกรรมบำบวงมา

บำราบบ้าบำบัดไข้ชดใช้กรรม

มีกรรมเวรย่อมต้องเป็นไปเช่นนี้

เพราะเหตุมีจึงไม่เห็นผลเป็นหำ

มะเดื่อเมื่อสุกดีผลสีดำ?

มีครกตำน้ำพริกพริกไม่มี

สรรพสิ่งเจือปนประจญประจักษ์

ปฏิปักษ์ปรปักษืโอ้ปักษี

ปฏิเวธปฏิสนธิ์ชลธี

และเชลซีท็อตแน่มแอร่มนัก

เกณฑ์ความรักอยู่ในกลักของความรู้

เดจาวูบ้างเพริดประเดิดประดัก

รักแรกพบลบภาพเอิบอาบรัก

พยับโพยมเพยิดพยักตักศิลา

ก็สมควรหาอีเตอร์มาตักหิน

ทำบ่อยบ่อยเดี๋ยวก็ชินแล้วก็บ้า

เมื่อน้ำหยดลงหินหอยชินชา

บุราณว่าเมื่อหินกร่อนหอยอ่อนใจ

กระนี้หรือจะถือสากับกาเป็ด

น้ำมะเน็ดเป็นโซดาก็หาไม่

เปลี่ยนดิถีแค่ปีเวียนหมุนเปลี่ยนไป

เปลี่ยนนิสัยเปลี่ยนความคิดยากนิดนุง! •