อัลวี วาโญ

(วรรณกรรมนกกระดาษ)

   ยืนอยู่บนแท่นรับรางวัล

กวียืนอยู่บนแท่นรับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์
ในมือถือกวีนิพนธ์ที่รังสรรค์ขึ้นอย่างงดงามหมดจด
และมดเท็จ
เคียงข้างนักสิทธิมนุษยชนทางฝั่งขวา
ผู้ถือโล่รางวัลดีเด่นประจำปีไว้ในมือ
ซึ่งเพิ่งเปล่งเสียงเป็นครั้งแรกในรอบทศวรรษ
ตอนกล่าวคำขอบคุณสุดซาบซึ้งเมื่อสักครู่
กับนักสันติวิธียืนอกผายไหล่ผึ่งอยู่ทางฝั่งซ้าย
มือขวาประคองโล่รางวัลสันติภาพยอดเยี่ยม
กุมปิดด้ามธงแหลมคมเปื้อนเลือดมิดชิดด้วยอุ้งมืออีกข้าง
ระหว่างกวีกล่าวสุนทรพจน์ยืดยาว

ไม่มีใครทันสังเกตชายที่นอนตายหลังแท่นรับรางวัล
ผู้ถูกทำร้ายก่อนงานรับรางวัลไม่กี่นาที
ช่างภาพยืนอยู่เบื้องหน้าแท่นรับรางวัล
หลับตาข้างที่เห็นหยดเลือดหลังแท่นรับรางวัลลง
คาดหวังรางวัลภาพข่าวแห่งปี
ลืมตาเฉพาะข้างที่ส่องกล้อง
ถ่มถุยลงลำคอแล้วกลืนกิน
กดชัตเตอร์บันทึกเฉพาะภาพที่ควรบันทึก

ใครอีกคนยืนอยู่บนแท่นรับรางวัล
เอิบอิ่มยิ้มพิมพ์ใจ
ราวกับได้แมวตัวใหม่มาเลี้ยงเพิ่ม
อีกสองสามตัว