กวีกระวาด/สร้อยแก้ว คำมาลา

ข้าคือใคร

ไม่มีกลิ่นหอมฤดูกาลเก็บมาเล่า เพราะวันนี้ข้าเศร้าเต็มตื้น

เหลียวมองอดีตทอดยาวขมขื่น และอนาคตอันเก่าแก่รอรื้อฟื้นที่นั่น

เราอาจวาดหวังต่อไปได้ แม้นรอยยิ้มหมองไหม้ไหวหวั่น

จีรังอะไรหรือก็เท่านั้น ใจสิใจควรมั่นจึงมั่นใจ

เวลาเดินทางแบบใดหรือ ข้าคือใครใครหรือจักตอบได้

เฝ้ากู่ก้องตะโกนร้องออกไป ก้าวที่มั่นบ่อยไปก็ล้มลง

ฤดูกาลไหนหรือที่โหยหา ดุ่มเดินกี่เพลาก็วนหลง

หัวเราะเฉไฉตวัดพู่วาดวง หันหลังโค้งคำนับแล้วจากกัน

ภูเขาลูกใดหรือที่ปรารถนา สายธารเวลาไหนเล่าที่เฝ้าฝัน

กี่ความเหงากี่ความเงียบเท้าเหยียบพลัน แท้จริงนั้นข้าเองแสนเดียวดาย