ทุ่งมหาเมฆ | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ทุ่งมหาเมฆ

 

โอเลี้ยงหรือช็อกมิ้นต์จินตภาพ

พละงาบพลังงานไพศาลศรี

อำนาจอ้อนอ่อนละมุนสุนทรีย์

เพาเวอร์นี้แซบเวอร์ละเมอละม้าย

สะระแหน่โกโก้ช็อกโกแลต

ไม่รวมแวตคือง่วงนอนตอนบ่ายบ่าย

คิดค่าไฟนับเป็นวัตต์สะบัดสบาย

ทั้งนอนหงายพลิกหน้าคว่ำคาดคำนวณ

ความนุ่มนิ่มยิ้มแย้มปลาแก้มช้ำ

คะเนน้ำใจสนุกไปทุกส่วน

หลายสิ่งครวญคร่ำไปไม่สมควร

เช่น ความอ้วนผอมไปก็ไม่ดี

ผอมแห้งไปไม่ดีเป็นผีแห้ง

ไม่มีแรงไร้กำลังกระทั่งฉี่

ไร้กำลังวังชาวักวารี

ไม่หาญกล้าราวีแม้กัญชา

อรชรร้อนรักไม่ยักพบ

อ้างสินธพโคขุนละมุนกว่า

เหมือนลางเนื้อเสือหมอบชอบลางยา

โชคลางว่ามือวางนอนกลางวัน

กลางคืนตื่นตาค้างเป็นอย่างฮูก

เค้าแมวถูกยกเค้านกเขาขัน

นกเรานอนรับทรัพย์นับอนันต์

เหงื่อเปียกชื้นปืนลั่นขึ้นนกไก

โอละเห่เอละช้าจ้าละหวั่น

อุตลุดพัลวันลาวัณย์ไฉน

ช็อกโกแลตช็อกกาลีออหรี่ไง

ชาดาไทยเศรษฐศาสตร์อำนาจละมุน! •