กวีกระวาด | ฝุ่นฟ้า ธุลีดิน

ใครเจ้าของ

 

ฟ้า-ไม่มีใครเป็นเจ้าของ

คิดครอบครองคนเดียวคงไม่ได้

จันทร์-แม้จะขึ้นเหยียบก็เหยียบไป

ใช่ว่าใครจะตีกินรอยตีนตน

อาทิตย์-ซึ่งเปล่งแสงแห่งรังสี

ยิ่งไม่มีใครคิดเหยียบเล่นสักหน

ใช้ประโยชน์ถ้วนทั่วทุกตัวคน

ผลประโยชน์ใครก็ใช้ได้ทั้งนั้น

ดาว-ที่พราวแสงระยิบระยับ

ใครหยิบจับถือกรรมสิทธิ์อย่าคิดฝัน

ธรรมชาติมอบให้เราใช้ร่วมกัน

โลภหลงเป็นของฉันนั้นได้ฤๅ

 

และ ‘ความเป็นชาติ’ เฉกเช่นกัน

ใครจับจอง ‘เพียงของฉัน’ กระนั้นหรือ

เพื่อนร่วมชาติเขามีสิทธิ์เหมือนทุกมือ

ทุกคนคือความเท่าเทียมทุกเหลี่ยมคู

อย่าสำแดงความรักชาติเรี่ยราดนัก

อย่าถือสิทธิ์ยึดติดหนัก-น่าอดสู

อย่าชี้ใครไม่รักชาติ, แยกมึง-กู

ทุกฝ่ายสู้เพื่อแผ่นดินถิ่นเกิดตน

 

อย่าพ่น ‘ตนรักชาติ’ มากกว่าใคร

เพราะมิอาจพิสูจน์ได้ให้เห็นผล

ประเทศเราล้วนของเราทุกคน

อย่าสับสนสำคัญผิด-ผิดซ้ำซ้ำ! •

 

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022