เนื่องเพราะไดอานาจากโลกนี้ไปในเดือนสิงหาคม สื่อต่างๆ จึงมีข้อเขียนหรือสารคดีเพื่อรำลึกถึงเธอ

ดังรายการทีวีหนึ่งได้ทำสารคดีสัมภาษณ์พระโอรสทั้งสองเพื่อออกอากาศในปีนี้

ถึงจะเป็นรายการที่มีแขกรับเชิญเป็นเจ้าชายรัชทายาทบัลลังก์อังกฤษ แต่ทางสำนักพระราชวังก็เซ็นเซอร์เนื้อหารายการล่วงหน้าว่า

1) ห้ามพูดถึงคามิลลา ชายาองค์ใหม่ของปรินซ์ชาร์ลส์

2) ห้ามพูดถึงการหย่าร้าง

3) ห้ามพูดถึงเจมส์ ฮิววิตต์ ผู้เคยมีสัมพันธ์กับไดอานา

และ 4) ห้ามซักถามหรือพูดถึงทฤษฎีต่างๆ ว่าด้วยการลอบสังหารไดอานา

กระนั้น การเปิดใจบอกเล่าความผูกพันอย่างลึกซึ้งระหว่างปรินช์วิลเลียมและปรินซ์แฮรีกับพระมารดาก็ทำให้รายการครั้งนี้ประทับใจไม่น้อย

ทั้งวิลเลียมและแฮรีบอกว่าไดอานาเป็นคนสนุกสนาน ขี้เล่น เธอมักเล่นอะไรขำๆ กับพวกเขา อาทิ ส่งการ์ดร้ายๆ ไปให้ที่โรงเรียน หรือเอาลูกกวาดใส่ไว้ในถุงเท้า

“แม่ของเราเป็นเด็กสุดๆ” ปรินซ์แฮรีเอ่ย “คำขวัญอันหนึ่งที่แม่บอกฉันไว้ก็คือ…ลูกจะเล่นซนสักแค่ไหนก็ได้ แค่อย่าให้ใครจับได้เท่านั้นแหละ”

ส่วนปรินซ์วิลเลียมทรงเล่าถึงครั้งที่พระมารดาเซอร์ไพรส์พระองค์ด้วยซูเปอร์โมเดล 3 อนงค์ที่ทรงปลื้ม

“ตอนนั้นฉันอายุ 12-13 ปีแล้วก็ติดโปสเตอร์รูปพวกเธอไว้เต็มผนังห้อง แม่จัดการนัดแนะให้ซินดี้ ครอว์ฟอร์ด, คริสตี้, เทอร์ลิงตัน, และนาโอมิ แคมป์เบล มายืนรออยู่บนบันไดตอนฉันกลับจากโรงเรียน ฉันรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงจัด พูดไม่ออก แล้วก็ดูเหมือนจะสะดุดหกล้มตอนที่เดินออกมาด้วย”

นอกจากนี้ วิลเลียมยังทรงรู้สึกเหมือนกับว่าพระมารดามาอยู่ร่วมในพิธีอภิเษกของพระองค์กับเคท ณ วิหารเวสต์มินสเตอร์เมื่อปี 2011 “ฉันรู้สึกจริงๆ นะว่าแม่มาอยู่ที่นั่นด้วย พวกคุณคงรู้ดีว่ามีบางเวลาที่เราจะมองหาใครหรืออะไรที่ให้พลังแก่เรา และฉันรู้สึกได้เป็นอย่างมากว่าท่านมาอยู่ที่นั่นเพื่อฉัน”

ปรินซ์วิลเลียมยังทรงเล่าถึง “แกรนนี ไดอานา” ให้ลูกๆ ทั้งสอง…ปรินซ์จอร์จกับปรินซ์เชส ชาร์ลอตต์ฟังเสมอก่อนเข้านอน

“ฉันพูดถึงท่านให้ลูกฟังบ่อยๆ และพยายามย้ำเตือนว่าพวกแกมีแกรนนีสองคนมันสำคัญมากที่ลูกๆ ของฉันจะต้องรู้ว่าคุณย่าของพวกเขาคือใคร”

ในรายการเดียวกันนี้ ปรินซ์แฮรีตรัสว่า ไม่ได้พบพระมารดามาเป็นเดือนก่อนที่เธอจะเสียชีวิตในวันที่ 31 สิงหาคม 1997 ดังนั้น เมื่อแฮรีไปเยี่ยมเหยื่อกับระเบิด 2 คนที่ได้พบไดอานาก่อนเธอจะตายทรงบอกพวกเขาว่า “พวกคุณเกือบจะเป็นคนท้ายสุดที่ได้เห็นแม่ของฉัน ในช่วงเวลาไม่นาน…เสียยิ่งกว่าฉันอีก”

แฮรียังเผยรอยโหว่อ้างว้างในหัวใจอันเป็นผลจากความตายของไดอานาว่า

“ตอนแม่ตายฉันร้องไห้อยู่สองครั้งเท่านั้น ครั้งแรกตอนงานพระศพ และหลังจากนั้นอีกครั้งหนึ่ง เพราะฉะนั้นจึงมีความเศร้าอาดูรหลงเหลืออยุ่อีกมากมายรอให้ปลดปล่อยมันออกมา …ทุกวันนี้มีเวลาเพียงไม่กี่วันที่ผ่านพ้นไปโดยฉันไม่ได้คิดถึงแม่…ซึ่งบางครั้งเป็นความคิดถึงที่เศร้าสร้อย บางครั้งก็เป็นความรู้สึกด้านบวกมากๆ แม้แต่ตอนที่เราคุยกันอยู่เนี่ย ฉันยังรู้สึกได้ถึงอ้อมกอดที่ท่านเคยมอบให้เรา ฉันยังคงคิดถึงสิ่งนั้น คิดถึงการได้มีแม่คนนั้น…”