หนุ่มเมืองจันท์ : ‘แหวน’ ที่รอคอย

หนุ่มเมืองจันท์facebook.com/boycitychanFC

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ

หนุ่มเมืองจันท์ / www.facebook.com/boycitychanFC

 

‘แหวน’ ที่รอคอย

 

วันที่ “เลสเตอร์” ได้แชมป์เอฟเอคัพ

นอกเหนือจากนักฟุตบอลและแฟนบอล “เลสเตอร์” จะดีใจแล้ว

ยังมีอีกคนหนึ่งที่ดีใจยิ่งกว่า

เขาคือ “เซซิล แอนเจลล์”

“เซซิล” มีแฟนชื่อ “มาร์กาเร็ธ แอนเจล”

ทั้งคู่เป็นแฟนทีมเลสเตอร์มายาวนาน

“เซซิล” ขอ “มากาเร็ธ” แต่งงานกันในปี 1948

วันนั้นเขาไม่มีเงินที่จะซื้อ “แหวนหมั้น”

มีแต่ “คำสัญญา”

สัญญาว่า ถ้า “เลสเตอร์” เป็นแชมป์เอฟเอคัพเมื่อไร เขาจะหา “แหวนหมั้น” มาให้เธอ

“เลสเตอร์” เข้าชิงเอฟเอคัพครั้งแรกในปี 1949

หลังจากทั้งคู่แต่งงานได้ 1 ปี

แม้ว่าจะเป็นคำสัญญากึ่งพูดเล่นตามประสาคนบ้าบอล

แต่มันก็คือ “คำสัญญา”

 

การชิงแชมป์เอฟเอคัพครั้งแรกจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของ “เลสเตอร์”

จากนั้นก็ได้เข้าชิงอีก 3 ครั้งในปี 1961, 1963 และ 1969

พ่ายแพ้ทั้ง 3 ครั้ง

“ทุกครั้งที่เลสเตอร์เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศเอฟเอคัพ แล้วแพ้ สามีของฉันจะไม่ยอมมองฉันเลย และฉันมักจะปลอบใจเขาว่า ไม่ต้องกังวล”

ครั้งสุดท้ายที่เลสเตอร์เข้าชิงคือปี 1969

ตอนนั้น “มาร์กาเร็ธ” อายุ 44 ปี

คำสัญญาเรื่อง “แหวนหมั้น” ในช่วงแรกๆ อาจเป็นเรื่องค่อนข้างจริงจัง แต่พอเวลาเนิ่นนานออกไป สโมสรเลสเตอร์ไม่ได้เข้าชิงเอฟเอคัพหลายสิบปี

เรื่องนี้จึงเป็นเพียง “ตำนาน” สนุกๆ ของครอบครัวที่เล่าขานกันต่อๆ มา

ลูกทุกคนเคยได้ฟังแม่เล่าเรื่องนี้

ในส่วนของสโมสรเลสเตอร์ก็ขึ้นๆ ลงๆ มาตลอด เพิ่งกลับขึ้นมาเล่นพรีเมียร์ลีกเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

และสร้างเทพนิยายเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีกแบบที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

แต่ “เลสเตอร์” ก็ไม่เคยได้เข้าชิงถ้วยเอฟเอคัพเลย

จนกระทั่งปีนี้

52 ปี หลังจากการเข้าชิงในปี 1969

ในวันที่ “เลสเตอร์” ได้เข้ารอบชิงชนะเลิศถ้วยเอฟเอคัพ

“ตำนาน” ที่เล่าขานกันมานานในตระกูล “แอนเจล” ก็ถูกปลุกให้มีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง

วันนั้น “มาร์กาเร็ธ” มีอายุ 96 ปี

ครับ ถ้า “เลสเตอร์” เป็นแชมป์เอฟเอคัพ “เซซิล” จะซื้อแหวนหมั้นให้กับ “มาร์กาเร็ธ” ผู้หญิงที่เขารัก

นี่คือ “คำสัญญา” ลูกผู้ชาย

และ “เลสเตอร์” ก็เป็นแชมป์จริงๆ

แต่น่าเสียดายที่ “เซซิล” ไม่ได้อยู่ในโลกนี้แล้ว

เขาเสียชีวิตไปเมื่อ 16 ปีที่แล้ว

 

วันที่ “เลสเตอร์” ได้เข้าชิง “เอฟเอคัพ”

คนที่ลุ้นที่สุดคนหนึ่งคือ “ไมก์ แอนเจล” ลูกชายของ “เซซิล-มาร์กาเร็ธ”

เขาตั้งใจที่จะเป็นตัวแทนของพ่อ ซื้อ “แหวนหมั้น” ให้กับคุณแม่

ตามคำสัญญาเมื่อ 73 ปีที่แล้ว

และทันทีที่ “เลสเตอร์” ชนะ

เขารีบโทรศัพท์บอกแม่

“ฉันน้ำตาซึมตอนที่ลูกชายโทร.มาบอกว่า เลสเตอร์ ซิตี้ คว้าแชมป์เอฟเอคัพ มันช่างวิเศษจริงๆ”

“ไมก์” บอกว่าจะพาแม่ไปซื้อ “แหวนหมั้น” ที่พ่อเคยสัญญาไว้

“แม่บอกว่าไม่จำเป็นหรอก เธอเสียดายเงิน และเธออายุมากแล้ว”

แต่ “ไมก์” ก็พาแม่ไปซื้อแหวน

เขาขอให้ร้านเอาแบบของแหวนในยุค 1940 ให้แม่เลือก

เพราะถ้าย้อนกลับไปในวันแต่งงานของทั้งคู่ปี 1948

แหวนที่พ่อจะซื้อให้แม่ก็จะเป็นแบบนี้

“มาร์กาเร็ธ” เลือกแหวนสีน้ำเงิน-ขาว

“เราตั้งชื่อแหวนวงนี้ว่ายูริ”

“ยูริ” คือชื่อของ “ยูริ ติเลอมองส์” คนที่ยิงประตูชัยให้เลสเตอร์

นอกจาก “แหวนหมั้น” แล้ว สโมสรเลสเตอร์ยังทำเซอร์ไพรส์ด้วยการส่ง “อลัน เบิร์ชนัลล์” อดีตตำนานนักเตะเลสเตอร์ ซิตี้ ไปหา “มาร์กาเร็ธ” ที่บ้าน

พร้อมกับถ้วยเอฟเอคัพ

และเสื้อเลสเตอร์ที่มีลายเซ็นนักฟุตบอลทุกคน

การเป็นแชมป์เอฟเอคัพสำหรับนักฟุตบอล

ทุกคนได้ชูถ้วยในสนาม

และเหรียญรางวัล

แต่สำหรับแฟนบอลอย่าง “มาร์กาเร็ธ”

เธอได้แหวนหมั้น

“เซซิล” ที่มองลงมาจากท้องฟ้าคงดีใจที่ลูกชายช่วยให้เขาได้ทำตามคำสัญญา

คำสัญญาของลูกผู้ชาย

แม้จะใช้เวลายาวนานถึง 73 ปีก็ตาม

 

ผมอ่านเรื่อง “แหวนหมั้น” ของ “เซซิล-มาร์กาเร็ธ” แล้ว นึกถึงหนังญี่ปุ่นเรื่อง Always

หนังเรื่องนี้เป็นหนังในดวงใจของคนหลายคน

มีฉากหนึ่งที่คนในวงการหนังประทับใจมาก

นั่นคือ ฉากขอแต่งงาน

เราเห็นฉากขอแต่งงานหลายรูปแบบในหนัง

ทั้งยิ่งใหญ่อลังการระดับเอาเครื่องบินติดโปสเตอร์ผ้าขอแต่งงาน

จุดพลุ

จัดดอกไม้ท่วมจอ

ซ่อนแหวนไว้ตรงนั้นตรงนี้

หรือนัดเพื่อนๆ มาเซอร์ไพรส์ ฯลฯ

แต่ในหนัง Always พระเอกเป็นนักเขียนที่ยากจน ชื่อ “คางาวะ”

เขาหลงรัก “ฮิโมริ” สาวสวยเจ้าของบาร์เหล้า

และตัดสินใจขอแต่งงาน

“คางาวะ” ดื่มเหล้าย้อมใจ ก่อนจะควักกล่องแหวนเพชรขึ้นมา

เขาเปิดกล่อง

แต่ในกล่องมีแต่ความว่างเปล่า

ไม่มี “แหวน”

“ฮิโมริ” มองกล่องด้วยความประหลาดใจ

“คางาวะ” ก้มหน้า

“ถึงวันนี้ผมจะมีปัญญาซื้อเพียงกล่องแหวน แต่ในวันหน้าผมจะพยายามเก็บเงินซื้อแหวนของจริงมาสวมบนนิ้วของเธอให้จงได้”

เป็นการขอแต่งงานที่ประหลาดที่สุด

หมั้นด้วยกล่องแหวนและคำสัญญา

แต่ที่ทำให้คนดูน้ำตาซึมคือ “ฮิโมริ” มองกล่องแหวนอยู่แป๊บหนึ่ง

แล้วเอื้อมมือมาหยิบ “แหวน” ในจินตนาการขึ้นมา

ส่องดูเหมือนมีอยู่จริง

ทำท่าสวมแหวนที่นิ้วนางของเธอ

เป็น “คำตอบ” ที่งดงามที่สุด

“แหวน” ที่มองไม่เห็นของ “คางาวะ”

เป็น “แหวน” วงเดียวกันกับ “เซซิล”

คุณค่าของแหวนวงนี้ไม่ได้อยู่ที่ “มูลค่า” ของแหวน

แต่อยู่ที่ “ความรัก” ที่แฝงตัวอยู่ใน “คำสัญญา”

วันนี้ไม่มี “แหวน”

แต่วันหน้าจะมี

…สัญญา