กวีกระวาด/นิภา บางยี่ขัน

ที่ระลึก

กอดเป็นกอล้อลมที่พรมพลิ้ว

ปลายใบปลิวพรั่งพรูอยู่ไหวไหว

แต่ละยอดแยกกางออกห่างไกล

สัมผัสตาสัมผัสใจให้ร่มเย็น

ใบเรียวยาวราวครองกรองอากาศ

จึงสามารถช่วยปอดรอดทุกข์เข็ญ

ปรับสมดุลกลายดีมีประเด็น

ประหนึ่งเป็นโอสถคนหมดทาง

ชื่อหมากเหลืองเลี้ยงง่ายแต่ตายยาก

เกิดมาจากหน่อน้อยใส่ในกระถาง

หน้าตึกแถวลมลิ่วพลิ้วใบบาง

คนป่วยครางคราเห็นเป็นสุขใจ

ยามย้ายบ้านเอ็นดูสู้หอบหิ้ว

น้ำเป็นทิวยกขึ้นกำแพงใหญ่

พอน้ำลดลงดินระดะใบ

เขายุให้ทิ้งเสียเถิดเกิดอื่นแทน

เพราะออกดอกออกลูกก็ขี้เหร่

เพียงเรียวใบลมเห่ให้รักแสน

คิดถึงคนนอนซมชมใบแพน

เจ้าจึงแม้นที่ระลึกนึกถึงกัน