วรากรณ์ พูลสวัสดิ์

 

               ปะทุเชื้อเติมใจน้ำเอ่อล้น

 

ปะทุเชื้อก่อไฟในคืนค่ำ                          ค่ำคืนที่ฝนพรำไม่ขาดสาย

สายลมพัดกระหน่ำเข้าทำลาย                  ทำลายสวนนาไร่เสียหายจม

จมน้ำท่วมนา อ่อนล้าหัวใจ                     หัวใจร่ำไห้อยู่ใต้ผ้าห่ม

ห่มใจอ่อนล้าดวงตาระบม                      ระบมตรมเศร้าปวดร้าวเหลือทน

ทนมายาวนานผ่านหลายฤดู                    ฤดูอดสูต่อสู้ฟ้าฝน

ฝนฟ้ากระหน่ำน้ำท่วมเอ่อล้น                   ทำลายพืชผลอดทนสู้ไป

ไปไปมามาบางคราสับสน                       สับสนฝนฟ้าน้ำตารินไหล

รินไหลไม่อาจทำความเข้าใจ                    ใจไยฝนไม่ตกตามฤดู

ฤดูฤดีบางปีแห้งแล้ง                             แล้งดินแตกระแหงอยู่อย่างอดสู

อดสูตัวเองหวั่นเกรงไม่สู้                        สู้ทนจนอยู่หดหู่หัวใจ

ใจจึงก่อไฟให้ปะทุเชื้อ                           เชื้อไฟเพื่อเอื้อสว่างไสว

ไสวสว่างเส้นทางก้าวไป                         ไปสู่วันใหม่ด้วยใจมั่นคง