กวีกระวาด

ห้องที่ไม่มีหน้าต่าง | กวีกระวาด : ซะการีย์ยา อมตยา

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 1 - 7 มีนาคม 2567
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ซะการีย์ยา อมตยา

ห้องที่ไม่มีหน้าต่าง

 

เหมือนลอยผ่านเวลา

และอากาศ

เหมือนเรือดำน้ำดิ่งจมลงใต้ทะเลลึก

บรรยากาศค่อย ๆ เปลี่ยน

ชวนอึดอัด บีบคั้น

อุโมงค์ที่ไม่มีหน้าต่าง

หรือห้องที่ไม่มีหน้าต่าง

หรือหลุมฝังศพไม่มีหน้าต่าง

ลึกลงไปใต้ผืนพิภพ

เราจะหยั่งราก

เราจะงอกงาม

เป็นต้นกล้า

เป็นดอกไม้

เป็นต้นไม้ให้ร่มเงา

ให้ดอกให้ผล

เป็นนักคิด นักปฏิบัติ นักปฏิวัติ

กำเนิดกวี นักดนตรี ศิลปิน

ผู้จะซึมซาบความมืดมิด

แล้วคายออกมาเป็นแสงส่องเจิดจ้า

เป็นความเมตตากรุณา

 

ความตายคือการเกิดใหม่

ฆ่าเรา สังหารเรา ทิ้งระเบิดใส่เรา

กลบฝังเราใต้ผืนดิน

แต่เราจะงอกงาม เราจะเบิกบาน •