ประกาย ปรัชญา
[email protected]

โลกและเธอ

และเราก็ได้มาเห็น, ผู้เป็นที่รัก
เมฆฟูฟองชมพูชั่วพัก… กลางอาณาจักรแห่งการลอยล่อง
แรกแสงรุ่งสาง แรกสายทางสีทอง
เรียงร้อยโมเมนต์และท่วงทำนองของความงามงด
องศาอันแสงแอบสร้าง… นั่นช่างเหมาะทีเดียว
ทุ่งหญ้าอวดใบเรียวสีเขียวมรกต
ทรายสีม่วงอ่อน อ่อนหวานถึงที่สุดของภาพพจน์
ร้องสดโดยนกขาววาววับ สลับคีย์อีกับคีย์เอ
เราได้มาฟังฝั่งและคลื่น
เห่เท่าที่เช้าชื่น ชื่นเท่าที่เช้าเห่
แสดส้มสะพานไม้ล้ำไปในทะเล
คะนึงคะเนล้ำหน้าไกลกว่านั้น
เรือสีฟ้าพาสเทล – เชลโล่นิวเอจจากดอกไม้บานไสวสีเหลือง
ตื้นเต็มรุ่งเรืองเฟื่องฝัน
ร่างเราเลื่อนไหลไปในอณูแสงตะวัน
วิญญาณพลันปรากฏบทกวี

แล้วเราก็ได้มาหา, เรือสีฟ้าล่องอาณาจักรสีน้ำเงิน
พบเผชิญคำตอบเดิมอันดำรงคงที่
ฉันรักโลกผ่านทิวทัศน์มหัศจรรย์วันเดือนปี
ฉันรักเธอผ่านมือกุมกันและกันนี้
เธอที่รัก