ถนนพะเนียง | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ถนนพะเนียง

 

ยาควินิน-ควิกนิน-ไม่สิ้นโศก

อุปโภคบริโภคหวังโชคช่วย

กะกระตุ้นเศรษฐกรรมกิจอำนวย

ณ โชห่วยสี่กิโลเมตรโอชา

ประชาชนมิได้เมินเฉยเงินหมื่น

พลิกกายตื่นปะเงินแสนแสนสุขา

ขาขะยิกพลิกแพลงไข่แมงดา

แมงหวี่ว่าย้อนแย้งแมงกะแท้

แมงแมลงผึ้งภู่ภูธเรศ

เปิดประเทศปิดประเทศล้วนคนแก่

ควรถึงคราวปลดเวียนปรับเปลี่ยนแปร

ให้หนุ่มสาวเข้าแก้ปรับประดุง

นักกินเมืองหน้าเก่าความคิดเกรอะ

นานยิ่งเลอะเทอะมั่วเป็นตัวยุ่ง

ทักษิณ 2 ประยุทธ 3 ในนามลุง

ร่วมถลุงทรัพยากรอากร

อ้างเพื่อชาติศาสตรามหากษิต

โดยอุทิศเพื่อสถุลเพื่อทุนถอน

เพื่อประโยชน์ผูกขาดอ้างราษฎร

เพื่อกลุ่มก้อนอีลิทเพื่อปฤษฎางค์

แจกปลาเค็มนกหนูปลาทูนึ่ง

คะเนคะนึงต่อมกระตุกตุ๊กตุ่นต่าง

คลิตอริสวิกตอเรียเคลียร์สตางค์

ถึงแก่ครางขากระตุกนั่งลุกสะบึมส์

นี้คือโภคาภิวัตน์ในทัศน์ใหม่

นั้นคือไคลแมกซ์แม็กแหวกอกอึ๋ม

โน้นคือทักษิโณอีโก้ตรึม

หนี้คือซึมเศร้าไหมจ๊ะเศรษฐการ! •