กวีกระวาด

หัวใจประชาชน | กวีกระวาด : ปันนารีย์

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 13 - 19 ตุลาคม 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ปันนารีย์

หัวใจประชาชน

 

ด้วยฉันคือประชาชนแสนเหนื่อยยาก

ท่ามกลางผันผ่านกาลเวลา

เที่ยวแสวงหาสิ่งใด

ฉันยังคงเป็นประชาชนแสนเหนื่อยยาก

ตัวเล็กย่ำเท้าไปอย่างอิดโรย

เส้นเอ็นปูดโปนบนรอยทาง

ได้แต่ซอยเท้าย่ำไปฝีเท้าเปื้อนฝุ่นสีน้ำตาลแดง

คุณเอาหัวใจของใครไปเห่กล่อม

ฉันนี่แหละคือประชาชน

ทุกตารางพื้นดินเป็นของใคร

ไร้ประชาชน

ประเทศไร้ราก

ทุนสามานย์

ใช่ประเทศหรือไม่

ย่ำเหยียบประชาชนให้บี้แบน

ใครถักทอธงทิวให้ปลิวไสว

ประชาชนหรือใคร

ใช่แค่หมากกระดานล้มคว่ำ

ทุกฤดูกาลเคยเป็นของฉัน

ประชาชนเปี่ยมความหวัง

อยากยืนหยัด

ไยเหยียบย่ำ

มืดมนเสมอคืนค่ำ

ประชาชนดั่งแสงดาว

กลางคืนของฉันกลับเป็นนิรันดร์

มีใครบ้าง

เห็นหัวใจรวดร้าวของประชาชน •