กรุงเกษม | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กรุงเกษม

 

กรุงเกษมนาครเขษมเพชรเกษม

เมืองอิ่มเอมไพร่พวยฟ้าป่วยไข้

อยู่ในกรุงนอกกรุงบำรุงใจ

บำบัดได้ด้วยน้ำจิตบำเรอ

นั่นเฒ่าโพล้งออหนูครูสง่า

ไปล่ก็มาก้อร่อก้อติกรอเก้อ

เธอชังฉันเพลจักชิงรักเธอ

สัพพีตีโยเพ้อเจ้อฉันเพล

ความรักเหมือนวัวคึกดึกกำดอด

ตระกองกอดวัยกำดัดขัดเขมร

หนุมานจองถนนผจญเวร

รามว่าเป็นบุพกรรมรำมะนา

รำมะนาดเหมือนค่างวดบ่นปวดเหงือก

แม้สวมสอดกอดเกลือกยังหนักหนา

ทนหยัดอยู่สู้โรคโชคชะตา

ครึ้มด้วยอารมณ์ขันน้ำพานรอง

มีบุญน้อยกรรมมากจึงจากเจ้า

เป็นซึมโศกส้วมเศร้าเกือบเข้าซ่อง

ทั้งศึกเหนือเสือใต้แจ้งใบตอง

เฉ่ว่าลองฉะสองฉะดูปะไร

ทิมหัวร่อเอิ๊กอ๊ากบอกฉากทัศน์

อนุวัตรไปตามโรคโชคไฉน

ผู้ยิ่งยงแห่งสวนกล้ายสุดสายใจ

ระโยงใยยึกยักแอบลักจำ

ชมดชม้อยหรือว่าช้อยต้องเก็บฉาก

เด็ดทั้งฝักดอกรักฝากชุ่มฉ่ำฉ่ำ

กรุงเกษมนาครเขษมเป็นเกมกรรม

ลุงถลำป้าถลารมยารมณ์! •