เทเวศร์ | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

เทเวศร์

 

ถึงเทเวศร์เวทนาสังขาร์หนอ

ไม่เที่ยงแท้บ่ายรอลงบ่อเกรอะ

เมื่อวานนี้ดีเหลือฝืนมะรืนเลอะ

มะเรื่องเงอะงะไม่มีใครรู้

ชะตากรรมนำพากรรมวาจก

ข้างฝ่ายกรรมการกอาจหนกขู

ไวยาวัจกรยิ้มกระหยิ่มดู

เหรัญญิกขะยิกสู้อรัญญวา

นั้นฝ่ายคามวาสีบัดเถลิง

แต่เตลิดยังเปิดเปิงถึงโลกหน้า

ณ โลกนี้ชีช้ำชงน้ำชา

ทอดผ้าป่าไร้กระทะพระยังเพลิน

ชั่วช่างชีดีบ้างอ้างช่างสงฆ์

ดำริดำรงตระหนักตระหนกงกงกเงิ่นเงิ่น

งานคือเงินเฮินสัมพันธ์โทมัสเฮิร์น

ความเจริญสัมผัสได้ในจรูญ

เจ็บนิดเดียวช้ำคือเราฟังเขาร้อง

ศาลประทับรับฟ้องสำนองนู่น

จะบ้าตายในศาลรัดทำมะนูน

แรดเพียบพูนด้วยเล่ห์เสน่ห์มันส์

ทั้งยุบหนอพองหนอชะลอยุบ

เปิบด้วยมือแม่มยังชุปมือสนั่น

เป็นองค์กรอิสระของอธรรม์

มีสัมพันธ์สัมพัทธ์พิบัติเพลิน

ยลเทเวศร์เทวาสุรารักษ์

สู้ไปกราบไปพิพักพิพ่วนเกริ่น

ทักษิโณทกหลงพะองเผิอญ

ถูกเขาเชิญแล้วเขาเชี่ยเขี่ยกลับไป! •