กวีกระวาด |  มูบารัด สาและ

เรือ

 

เมื่อดวงตะวันเริ่มต้นวันใหม่

เรือลำหนึ่งเคลื่อนออกไปนอกชายฝั่ง

ฉันนั่งริมโขดหินสุดชายหาด

มองดูจากสายตาไกลออกไป

วันเวลาผ่านพ้นไป

ฉันกลับมานั่งริมโขดหิน

มือข้างหนึ่งคีบใบจาก

และเรือลำนั้นยังไม่กลับมา

ฉันไม่รู้กี่วันเวลา เรือลำนี้ได้เดินทาง

ฉันไม่รู้กี่มรสุม เรือลำนี้ได้ผ่านพ้น

ฉันไม่รู้กี่ฤดูกาล เรือลำนี้ได้ฝ่าฟัน

และฉันไม่รู้ กี่หนาวเย็น เรือลำนี้ได้พบเจอ

เมื่อดวงตะวันเริ่มต้นวันใหม่

เรือลำหนึ่งเคลื่อนเข้าชายฝั่ง

ฉันนั่งริมโขดหินสุดชายหาด

มองดูจากสายตาไกลออกไป •

 

https://twitter.com/matichonweekly/status/1552197630306177024?fbclid=IwAR22RbstgOdFjK3Kl_MAt_MusBlq5oxijEcCbx_-0y6zmJhXvZl3Q_2G-cE