กวีกระวาด

อโศกมนตรี | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 28 กรกฎาคม - 3 สิงหาคม 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

อโศกมนตรี

 

ถึงอโศกไม่โศกโศลกสอด

อาจอ้อนออดยุ่งยากไม่อยากยุ่ง

ต่อเมื่อโศกนั่งสงบนิ่งตบยุ่ง

พวกลุงถิงลิงถุงคันรังแค

ประโยชน์ตนประโยชน์ท่านประมาณไหน

พึงพอใจหรือบ่นเบื่อคนแก่

ข้ามสะพานพระราม 7 ก็เสร็จแก

เหลียวหลังแลแว้บแวับชีพแพล็บเดียว

อีกไม่นานต้องพรากพลัดจากแน่

ไม่นึกแส่ส่ายส่องไม่ข้องเกี่ยว

สมถะประณีตกายซีดเซียว

ไม่ปราดเปรียวปรู้ดปร๊าดอาตมา

อยู่กับเหย้าเฝ้าเรือนเป็นเพื่อนโรค

ทั้งเคราะห์โชคนานทีมีมาหา

ไม่หวังรวยแต่เล่นหวยหมวยหมวยฮา

หมอหมอว่าควรอร่อยซื้อหอยจ๊อ

เจียมเนื้อตัวนั่งเหงานิ่งเจ่าจุก

ลาบปลาดุกหมี่เกี๊ยวก๋วยเตี๋ยวห่อ

หัวมังกุแลหางเป็นปังตอ

ชอบเต๊กกอกงเต๊กและเก๊กซิม

พิเคราะห์อโศกโรคขรึมเป็นซึมเศร้า

วันวันเฝ้าส้วมซึงครึ้มกระหยิ่ม

เมื่อร่วงโรยตับไตเหมือนไอติม

มั่วว่าลิ่มเลือดละลายพอกไขมัน

โคไมนี่มิได้มีอีกแล้วเตี่ย

ที่อ่อนเพลียคือโคเลสโตรอลนั่น

อโศกมีโค้กโคล่าไม่ฆ่าฟัน

นึกขำขัน-โคม่า-ท่าจะดี! •