รามคำแหง | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

รามคำแหง-แหงแหง-แสมสาร

นึกกำแหงหนุมานกำมะหยี่

ชะตากรรมคร่ำคร่าเมืองตาคลี

ต่างบ่งชี้เยาวรุ่นพ่อขุนราม

พระยารามราฆพอาจหลบรัก

รามขยักไม่ยึดโยงแก้วโป่งข่าม

สมิงพระลักษณ์เงิบงาบแอบทาบทาม

จองถนนคนปรามห้ามจับจอง

กระนี้รามคำโหยขโมยหรือ

เลื่องระบือพระลักษณ์ 3 พระราม 2

ชื่อถนนมากพระรามเพรียกสำนอง

รามบุตรีที่ท่องอัตนัย

ปรนัยตอบตามความถนัด

ดงพระรามภูมิทัศน์นิรัติศัย

ศักดิ์นเรนทร์สักยันต์อมรรตัย

ให้พักผ่อนหย่อนใจบึงพระราม

ลูกพ่อขุนกระเดื่องนามรามคำแหง

ด้วยสองมือเฮามีแฮงไม่บุ่มบ่าม

ตลาดวิชาศึกษิตนิมิตนาม

แม้รุ่มร่ามเร่อร่าไม่ล้าเลย

ขับสองแถวเรียนรามรูปนามหวน

หนุ่มคร่ำครวญความรักสุดจักเอ่ย

รามอินทราบ้างหวังอินทร์สังเวย

ซึ่งพรหมาสตร์ตวาดเหวยศรรามโวย

ล้วนเครือเถาเผ่ารามทุกหัวระแหง

รามคลำหำสำแดงความโหล่ยโท่ย

รามว่าเอ็งอิงโขมดร้องโอดโอย

ที่สุดโซ้ยอย่างซิ่งสมิงพระราม! •