กวีกระวาด

โบสถ์พราหมณ์ | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ภาพประกอบ : ด้านหน้าของเทวสถานโบสถ์พราหมณ์ // I3LACK1CE
ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 3 - 9 มีนาคม 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

โบสถ์พราหมณ์

 

ถับถึงเทวสถานสำราญจิต

ป่วยนิดๆ เน้นๆ ไม่เป็นหนี้

ปรับสมดุลหยูกยาในกายี

ชั่วเจ็ดทีดีแค่หนเดียวจนใจ

เดือนสิบเอ็ดน้ำนองสิบสองหลาก

เดือนอ้ายยี่ผีฝากเจ็บป่วยไข้

ลาวดวงเดือน ฮึ พม่าทอดอาลัย

ญวนชักใยรับช่วงเดือนดวงเดิม

โน้นไทยใหม่นี้ในนามสยามเก่า

นั่นมึนเมาทั้งวันยังสรรเสริญ

ยศอำนาจวาสนาเจ๊กพาเพลิน

หรั่งล่วงเกินออเคสตร้าละว้าครวญ

ลัวะละโว้ลพบุรีพิสีโลก

สุขกับโศกมิได้สรรค์สร้างปั่นป่วน

เรียมรัญจวนนวลจันทร์ก็รัญจวน

อาจารย์ส้วนบอกว่าเจ้านายเจ๊ากัน

โลกย์ปรนทุกข์สุขสร่างเงาะลางสาด

ไม่ประมาทหมั่นประพฤติไม่ยึดมั่น

ไม่ถือสิ่วไม่ถือสาสารพัน

สาละวันพับเผี่ยต่ำเตี้ยลง

สาละวนวนลูปจูบจุมพิต

นฤคหิตผิดบาปบ้างสาปส่ง

บ้างเป็นหิตติดในใจจำนง

หิตานุหิตติดตรงเจาะจงใจ

ถึงโบสถ์พราหมณ์ยังไม่รู้ตนกูขำ

มีพราหมณ์นำโบสถ์พร้อมนบน้อมไหว้

นางประแดะท้าวประดู่อดสูไย

เทวาลัยเทวสถานสำราญทรวง! •