ขอแสดงความนับถือ

ขอแสดงความนับถือ

 

บุศรินทร์ ปัทมาคม โหราจารย์ชื่อดัง

ส่องดวงเมือง ปี พ.ศ.2566

พบปรากฏการณ์แห่งดวงดาว ที่ต้องจับตามอง

1) ดาวราหู (๘) จรโคจรทับลัคนา (ลั) ดวงเมืองอยู่อีกนานถึง 10 เดือน

2) ช่วงสามเดือนแรกของปี 2566 ดาวอังคาร (๓) เดินหน้า-ถอยหลังอยู่ในเรือนกดุมภะ

3) ในช่วงสามเดือนแรกนี้เช่นกัน ดาวพฤหัสฯ (๕) จรโคจรอยู่ในเรือนวินาส

4) หลังจากวันเกิดดวงเมือง 21 เมษายน 2566 ดวงเมืองจะมีอายุย่าง 242 ปี นับทักษาจรแล้ว มีดาวพฤหัสฯ (๕) เป็นกาลกิณีจร ขึ้นทับลัคนา (ลั) อีกดวงหนึ่งด้วย

5) ระหว่างวันที่ 18 กันยายน ถึง 16 ตุลาคม 2566 ดาวอาทิตย์ (๑) จรโคจรเข้าไปในเรือนอริ

ดาวอาทิตย์ (๑) จรโคจรเข้าเรือนมรณะ (ราศีพิจิก) ระหว่างวันที่ 17 พฤศจิกายน ถึงวันที่ 16 ธันวาคม 2566

6) ช่วงปลายปี วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ.2566 ดาวราหู (๘) ย้ายออกจากการทับลัคนา (ลั) ดวงเมือง แต่ยังคงทิ้งดาวพฤหัสฯ (๕) ซึ่งเป็นกาลกิณีจรไว้อีกดวงหนึ่ง

 

ปรากฏการณ์แห่งดวงดาวเหล่านี้ อาจารย์บุศรินทร์ ปัทมาคม พยากรณ์รวบยอดไว้ว่า

“พระสยามเทวาธิราชคงปวดเศียรเวียนเกล้าน่าดูทีเดียวละครับ”

ดังนั้น สำหรับคนไทย จึงควรตั้งรับกันให้ดีๆ

ส่วนจะตั้งรับกันอย่างไร “มติชนสุดสัปดาห์” ฉบับนี้ ขอมอบของขวัญปีใหม่ให้กับผู้อ่านทุกท่าน

โดยได้รวบรวมทัศนะของโหรหลายท่าน ทั้งรุ่นใหญ่ และรุ่นเก่า

อย่างอาจารย์บุศรินทร์ ที่กล่าวถึงแล้วในตอนต้น

และโหรรุ่นใหม่ อย่างโหรวสุ, ศรินทิรา, แม่หมอพิมพ์ฟ้า และภัณธิภร วงษ์จันทร์เพ็ญ ผู้อำนวยการสถาบันโหราศาสตร์สากล และยูเรเนียนแห่งประเทศไทย มาร่วมพยากรณ์ ทั้งดวงเมือง ดวงเรา

ให้ได้เตรียมตัวตัว เตรียมใจ รับมือกันอย่างรอบด้าน ครบถ้วน สมบูรณ์

 

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าปรากฏการณ์แห่งดวงดาวข้างต้น จะทำให้หลายคน “จิตตก”

แต่กระนั้น “มติชนสุดสัปดาห์” ยังร่วมหวังกับหลายๆ คนว่า หากเราร่วมมือร่วมใจกระทำในสิ่งดีๆ แล้ว

“ร้าย” ก็อาจกลายเป็น “ดี” ได้

ดังในคอลัมน์ “The Gratitude Diary ขอบคุณที่ทำให้ชีวิตนี้มีความหมาย” ในมติชนสุดสัปดาห์ ส่งท้ายปีนี้

“ท้อฟฟี่ แบรดชอว์” พาเราไปสัมผัสเรื่องราวของ Brody Ridder นักเรียนอเมริกัน ที่กำลังจะเรียนจบเกรด 6

แต่กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ไม่ใช่เรื่องง่าย

โดยเฉพาะชีวิตวัยประถมของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

Brody มักจะถูกเพื่อนๆ รังแกเสมอ

แม้กระทั่งพอจะเรียนจบ ที่เพื่อนๆ ก็ปฏิเสธที่จะเซ็น Yearbook หรือหนังสือรุ่นให้กับ Brody มีแค่เพื่อน 2 คน ครู 2 คน และตัวเขาที่เซ็นหนังสือให้กับตัวเอง

“หวังว่านายจะมีเพื่อนมากกว่านี้นะ” Brody เขียนข้อความนี้ให้กับตัวเองในหนังสือรุ่น

 

Brody เคยถูกบูลลี่จนครอบครัวต้องพาเขาย้ายมาโรงเรียนแห่งใหม่ตอนเกรด 5

แต่ต่อให้ย้ายโรงเรียนแล้ว Brody ก็ยังคงถูกรังแก โดนล้อเลียน และถูกทิ้งให้ต้องโดดเดี่ยวเสมอ

การที่เพื่อนๆ ไม่เซ็นหนังสือ Yearbook ให้กับ Brody ยิ่งเป็นการทำร้ายความรู้สึกของ Brody มากกว่าเดิม

เพราะเท่ากับว่าเป็นการปฏิเสธการมีอยู่ของเขาในฐานะเพื่อนร่วมรุ่น

แม่ของ Brody เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกชายแล้วหัวใจแทบสลาย

และในฐานะแม่ ไม่มีอะไรเจ็บปวดไปกว่าการเห็นลูกรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า

เธอจึงลงมือทำอะไรบางอย่าง (อ่านรายละเอียดหน้า 58)

และอะไรบางอย่างนั้น นำไปสู่ความมหัศจรรย์ที่ไม่มีใครคาดคิด ก็ได้บังเกิดขึ้น

เป็นความมหัศจรรย์ที่ทำให้แม่ของ Brody พูดถึงเรื่องราวทั้งหมดนี้ว่า

“มันทำให้ฉันยังมีความหวัง ไม่ใช่แค่กับลูกชาย แต่มีความหวังกับมนุษย์ทั้งหมด”

 

นี่คือ “พลังบวก” จากการร่วมกันกระทำสิ่งดีๆ

แม้จะต้องเผชิญกับสิ่งอันเลวร้าย

แต่เราก็ไม่ควรหมดความหวัง

เป็นความหวังถึงสิ่งที่ดี-ดี ที่เกิดขึ้นกับผู้อ่านมติชนสุดสัปดาห์ และคนไทยทั้งประเทศ

ในปี 2566 ที่กำลังมาถึงนี้ •