ขอแสดงความนับถือ/ฉบับประจำวันที่ 31 ก.ค. – 6 ส.ค. 2563

ขอแสดงความนับถือ

 

ภาพเก่าเล่า “ปัจจุบัน”

จาก อีตา “ปิยพงศ์” เมืองหละปูน

มาถึง “มติชนสุดสัปดาห์” อีกคำรบหนึ่ง

 

“…เกือบ 50 ปีมาแล้ว

ภาพถ่ายของอีตา “ปิยพงศ์” ถูกตีพิมพ์ในไทยรัฐ หน้า 5

ภาพนี้เป็นภาพที่เกิดขึ้นบนถนนลาดพร้าว

จากห้าแยกลาดพร้าวตัดใหม่ พุ่งตรงไปบางกะปิ เลี้ยวขวาผ่านสะพานข้ามคลองลำสาลี ผ่านหัวหมาก ตรงไปคลองตัน ตัดผ่านเพชรบุรีตัดใหม่

ไปบรรจบที่พระโขนง สุขุมวิท

เป็นถนนลาดยางเล็กๆ 2 เลน

สองข้างทางส่วนใหญ่เป็นท้องนา กลางคืนมืดมิด ไฟฟ้าส่องแสงสว่างสองข้างทางยังไม่มี

ช่วงนั้น เวนิส บ.ข.ส. เพิ่งชิงตำแหน่งเข็มขัดแชมเปี้ยนโลกมวยสากลรุ่นฟลายเวตจากแชมป์เก่าฝรั่งชาติไหนจำไม่ได้แล้ว ที่อินดอร์สเตเดี้ยมหัวหมาก

ซึ่งอีตาปิยพงศ์ก็ตีตั๋วไปนั่งเชียร์ด้วย

เลยเอาเวนิสมาบรรยายกับภาพ ที่อีตาปิยพงศ์ผ่านสถานที่เกิดอุบัติเหตุ เลยกระโดดลงจากรถเมล์แล้วกดชัตเตอร์ฉับ

ได้ภาพเดียวด้วยฟิล์มที่เหลือติดกล้องรีเฟลกซ์คู่ ยี่ห้อยาซิก้า บี ที่หาซื้อมาจากการร้านขายของเก่า หลังกระทรวงกลาโหม ในราคา 275 บาท

ราขึ้นเกาะเลนส์เต็มไปหมด

แต่ก็เหมาะสมกับราคาของเจ้าบุเรงนองบุกตองอูตัวนี้แล้ว

ภาพออกมาชัดเจนพอสมควร

และหากจะบรรยายภาพให้เข้ากับบรรยากาศสมัยนี้

ก็คงต้องแบบนี้

“มันบ่แน่ดอกนาย ถึงเล็กพริกขี้หนู ว่าแล้ว … คนรุ่นใหม่อนาคตของบ้านเมือง เอ๊ย รถเก๋งคันเล็กๆ ก็ดับเครื่องชนนักเลงโตเจ้าถนน ด้วยฮุกขวา 3 หมัดซ้อน เข้าใบหน้าของรถบรรทุกดินพังยับเยิน”

อิ อิ อย่าร้อนตัวกันนะ

ใครที่ชอบสวมวิญญาณรถบรรทุกดิน

ชอบใช้แต่กำลัง ส่วนสมองเก็บไว้ในศีรษะเฉยๆ

อนาคตคงต้องเป็นแบบนี้สักวันสิน่า

รุ่นพ่อรุ่นพี่ก็เคยเจอมาหลายพระหน่อแล้ว แต่ก็ยังคงไม่เข็ดไม่หลาบกัน

ธ่อ ทั้งโลกเขาใช้สมองปกครองบ้านเมือง ในระบอบประชาธิปไตยกันหมดแล้ว

เหลือเพียงสี่ซ้าห้าประเทศที่ด้อยพัฒนา

แถบกาฬทวีป อเมริกาใต้ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไม่กี่ประเทศเท่านั้น

ที่ยังใช้ระบบเผด็จการ ระบบใช้กำลัง มาบังคับปกครองประเทศ ที่นับวันรอความวายวอดที่จะเข้ามาเยือนแบบหนีไม่พ้น

แล้วพระเดชพระคุณท่านอะนาล็อก (รุ่นได บวก เต่า) จะมามัวงมโข่งกันอีกเรอะ

ธ่อ เขาไประบบดิจิตอลกันหมดแล้ว (ว้อย) ลุ้ง…ฮ่วย”

ปิยพงศ์ (เมืองหละปูน)

 

ตอนนี้ บ้านเรากำลังให้ความสนใจ

“อุบัติเหตุจากทายาทอภิมหาเศรษฐี”

และเรื่องของ “คนรุ่นใหม่”

ภาพเก่าของปิยพงศ์ (เมืองหละปูน) โยงได้ทั้ง 2 เรื่อง

เรื่องแรก ถึงจะยิ่งใหญ่ (ด้วยเงินตรา-คอนเน็กชั่น) คับถนนดังรถบรรทุกดิน

แต่ก็มีสิทธิ “ยับเยิน” ด้วยกระแสสังคม ที่รับไม่ได้อีกแล้วกับ “อภิสิทธิ์” ดังกล่าว

เรื่องที่สอง ถึง “คนรุ่นใหม่” จะถูกดูแคลนว่า มุ้งมิ้ง หลอกง่าย

แต่ในยุคดิจิตอล คนรุ่นใหม่ก็มีคุณสมบัติพิเศษหลายอย่าง

ที่อาจทำให้พวกรุ่นได บวก เต่า แห่งยุคอะนาล็อก ยับเยิน ดังรถบรรทุกดินที่แสนจะงุ่มง่ามก็ได้

รูปเก่า จึงเล่าปัจจุบัน ด้วยประการฉะนี้