กรณีการแพร่ระบาดของไข้หวัดไวรัส โคโรนา จากมหานครอูฮั่นเป็นพื้นที่ทางการเมืองอันแหลมคมยิ่งในการทดสอบศักย์แห่งผู้นำ ศักย์แห่งการบริหาร

คล้ายกับว่าจะเป็นการทดสอบต่อประธานาธิบดี สี จิ้นผิง อย่างมีนัยสำคัญที่สุด

ว่าจะสามารถจัดการกับการแพร่ระบาดได้หรือไม่

แม้ว่าการแพร่ระบาดจะกระจายออกจากมหานครอูฮั่นของมณฑลหูเป่ยออกไปยัง 13 มณฑล และออกไปทั่วโลกอย่างรวดเร็ว แต่ประชาคมโลกก็เอาใจช่วย

ภาวนาให้จีนสามารถช่วยเหลือประชาชนและจำกัดกรอบของโรคไข้หวัด ไวรัส โคโรนา ให้อยู่ในจุดที่เป็นอันตรายน้อยที่สุด

เวลาที่ผ่านมาจึงเป็นเวลาแห่งการภาวนา ส่งแรงใจ

 

ผลสะเทือนอย่างแรกสุดอันตามมาจากการแพร่ระบาดของไวรัสคือการเปรียบเทียบระหว่างแต่ละประเทศว่าจะมีมาตรการอย่างไร

เป้าหมายสำคัญ คือปกป้องประชาชนของตนอย่างไร

อย่าได้แปลกใจที่จะเห็นความกระตือรือร้นของแต่ละประเทศที่จะติดต่อหาทางเพื่อนำเอาคนของตนออกมาจากจุดอันตรายที่สุดเพื่อกลับมาดูแลยังประเทศของตน

ไม่ว่าญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา เกาหลีใต้ สิงคโปร์ สหราชอาณาจักร ออสเตรเลีย เป็นต้น ล้วนกระทำ

นั่นก็คือ จะไม่ยอมทอดทิ้ง”พลเมือง”ของตนอย่างเด็ดขาด

แม้แต่ประเทศจีนเองก็ยังส่งเครื่องบินเพื่อไปรับชาวจีนที่ติดค้างอยู่ตามจุดต่างๆเพื่อกลับบ้าน จากนั้น ก็ดำเนินมาตรการปิดประเทศเพื่อป้องกันมิให้โรคได้สัญจรไปพร้อมกับคน

การปิดประเทศ ปิดประตูไม่สร้างเงื่อนไขพาหะแห่งโรคจึงสำคัญ

 

ความละเอียดอ่อนยิ่งของสถานการณ์โรคระบาดครั้งนี้อันเป็นสถานการณ์ระดับโลกก็คือ การเกิดภาพเปรียบเทียบมาตรการของ แต่ละประเทศ

เปรียบเทียบความเข้มข้นที่จีนงัดออกมาใช้ถึงกับปิดเมือง ถึงกับปิดประเทศ ระงับการเดินทางออกนอกประเทศ

แม้แต่มิตรที่ใกล้ชิดอย่างฮ่องกง เกาหลีเหนือ ก็ปิดประตู

ยิ่งสิงคโปร์ สหรัฐอเมริกา อิตาลี ยิ่งปิดประตูไม่ให้คนจีนเดินทางเข้าประเทศ

เป็นการปิดประเทศชั่วคราวเพื่อความปลอดภัยของพลเมือง