บทสนทนา

พิชัย แก้ววิชิต

“พูดถึงความสุข พี่ว่า มีความสุขกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าและรอบตัว ณ เวลาตรงนั้น น่าจะเป็นความสุขจริงๆ เพราะเรารับรู้ สัมผัสได้ตรงนั้นเลย ไม่ต้องไปรอ ไปคาดหวังกับอะไรที่ยังมาไม่ถึง แต่ก็อย่าไปยึดติดกับมันด้วยล่ะ เพราะเพียงวินาทีที่ผ่านไป มันก็คืออดีตไปแล้ว”

บางช่วงบางตอนของบทสนทนาที่ว่าด้วยเรื่องของความสุข ถ้อยคำที่ไม่ได้มาจากน้ำเสียง หากแต่มาจากข้อความตัวอักษรที่เด้งแสดงออกมาจากความรู้สึกที่บอกเล่าผ่านปลายนิ้ว ที่จิ้มสัมผัสลงตรงแป้นพิมพ์บนหน้าจอสี่เหลี่ยมผืนผ้าของมือถือ

แม้จะไม่เห็นหน้าค่าตาของคู่สนทนา แต่ก็ยังเห็นและได้ยินเสียงแว่วของความรู้สึกที่ได้บอกเล่าเรื่องราว กับความหมายที่ชวนให้ต้องคิดตาม

มักจะมีความหมายดีๆ จากคำคมๆ แฝงไว้กระตุ้นเตือนให้ได้คิด จากการด้นสดของถ้อยคำ ที่มักจะหลุดออกมาโดยไม่ได้นัดแนะ ทำให้ได้รสชาติของการสื่อสาร และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้เป็นอย่างดี กับ “คำบอกเล่าของอารมณ์” ใน ณ ขณะนั้น การได้พูดคุยกับใครสักคนเหมือนกับอ่านหนังสือสักเล่ม

แต่ก็มีใครต่อใครอีกที่เป็นหนังสือหลายเล่มในคนคนเดียว

 

วาระใดก็ตามเมื่อใกล้แล้วที่ต้องส่งต้นฉบับ มักเป็นในวันที่สมองโล่งโปร่ง กลวง ไร้สาระดีๆ ให้ขบคิด “ไร้เรื่องราวของอดีต ไร้ตัวตนกับปัจจุบัน ไม่มีความคาดหวัง”

ถ้อยคำที่ดูจะเป็นความหมายดีๆ น้อยๆ ที่จะใช้แนะแนวตัวเองในการดำเนินชีวิตดูจะสั้นยาวเพียงไม่เกินสามบรรทัดของหน้าสมุด A4

และมันก็สั้นเกินไปที่จะนำมาบรรจงสร้างเป็นต้นฉบับรายสัปดาห์

เมื่อความคิดช้ากว่าในชั่วโมงที่เร่งด่วน การมองหาบุคลากรทางความคิดให้เข้ามาช่วยกระตุ้นความคิดให้ได้เห็นอะไรได้บ้างไม่มากก็น้อยให้คุ้มค่ากับวิตามินบีรวมขวดละสิบบาท เผื่อจะได้เรื่องมาใส่หัวกันสักหน่อย

“ว่าแล้วก็ไป” หาคนคุย

“พี่ดาว” เป็นนักอ่าน ที่พูดได้หลายภาษา และเป็นนักท่องเที่ยวตัวยง น่าจะรู้อะไรต่อมิอะไรมากกว่าผม

แต่พี่ดาวไม่รู้อยู่อย่างเดียวคือ “การเข้ามาหาเรื่องของผม” ก็เพราะชีวิตมันต้องมีเรื่องเล่า ไม่งั้นจะตกงานเอา

ข้อความบทสนทนาเป็นไปอย่างราบรื่นดี ถามสารทุกข์สุขดิบกันไปตามประสา เพราะนานๆ ถึงจะทักคุยกับพี่ดาวสักครั้ง และแน่นอนตามคาดหวัง ข้อความคำพูดย่อหน้าแรกจากด้านบน มาจากความรู้สึกนึกคิดของพี่ดาว ที่ว่าด้วย “คนเราควรมีความสุขอยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าในปัจจุบัน อย่าหวังกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง และอย่าเสียใจที่จะต้องเสียมันไป ไม่นานมันก็จะกลายเป็นอดีต”

“พูดถึงความสุข พี่ว่า มีความสุขกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าและรอบตัว ณ เวลาตรงนั้น น่าจะเป็นความสุขจริงๆ เพราะเรารับรู้ สัมผัสได้ตรงนั้นเลย ไม่ต้องไปรอ ไปคาดหวังกับอะไรที่ยังมาไม่ถึง แต่ก็อย่าไปยึดติดกับมันด้วยล่ะ เพราะเพียงวินาทีที่ผ่านไป มันก็คืออดีตไปแล้ว” / เทคนิค : F.8 1/164s ISO100 / สถานที่ : ถนนวิสุทธิกษัตริย์ กรุงเทพฯ

บทสนทนาจากปลายนิ้วสัมผัสบนหน้าจอมือถือ ได้เฉลยให้คู่สนทนารู้ในภายหลัง ว่า “พี่ดาวครับผมมีเรื่องเขียนในสัปดาห์นี้ละครับ” ผมขอบคุณพี่ดาวพร้อมด้วยความโล่งใจ

พี่ดาวตอบกลับด้วยความยินดี พร้อมอีโมจิหน้ายิ้มเหมือนเช่นเคยเป็นมา

บทสนทนาที่พานำความรู้สึกดีๆ ไอเดียแจ่มๆ บางครั้งมันก็ไม่ได้มาจากตัวเองเสมอไป

การได้พูดได้คุยแลกเปลี่ยนความคิด บ่อยครั้งก็ทำให้เห็นอะไรบางอย่างได้ชัดเจนขึ้น และในวันนี้ “ความสุขในปัจจุบันมีอยู่จริง” และเป็นอีกหนึ่งวันของ “ความสุขที่ได้ส่งงานทันเวลา”

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต