อย่ายอมแพ้ เพียงเพราะคนอื่นยอมแพ้ไปก่อน | ท้อฟฟี่ แบรดชอว์

ท้อฟฟี่ แบรดชอว์https://www.facebook.com/toffybradshawwriter

1

คุณจะทำอย่างไรถ้าคนรอบข้างของคุณยอมแพ้กันหมดจนเหลือเพียงตัวคุณคนเดียว?

Katrina Kohel เป็นนักเรียนมัธยมปลายปีสุดท้ายที่ Morrill High School ที่ Nebraska ความสุขของเธอคือการเป็นเชียร์ลีดเดอร์

เธอกำลังจะไปแข่งขันเชียร์ลีดเดอร์ที่ Nebraska State Cheer and Dance Championships ในอีกไม่กี่วัน

แต่แผนทุกอย่างต้องมาเปลี่ยน

2

April Ott โค้ชของเธอบอกเธอว่า เพื่อนๆ อีก 3 คนของเธอตัดสินใจลาออกจากทีม ตอนนี้ทั้งทีมเหลือเพียงเธออยู่คนเดียว

โค้ชบอกว่า Katrina ยังสามารถไป “ดู” การแข่งขันได้ และโค้ชก็จะไปดูกับเธอด้วย

แต่ Katrina ไม่ได้ต้องการแค่ไป “ดู”

เธอต้องการลงแข่งขันให้ทุกคนได้ “ดู”

ไม่ได้อยากเป็นคนดู แต่อยากเป็นคนทำให้ดู

 

3

Katrina ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่า เธอจะลงแข่งขันคนเดียว

ต่อให้เหลืออยู่เพียงคนเดียว เธอก็จะไป

การแข่งขันดังกล่าวเป็นการแข่งขันครั้งสุดท้ายสำหรับเธอแล้ว ก่อนที่เธอจะจบการศึกษา

ดังนั้น มันจึงสำคัญกับเธอมาก

“ฉันอยากไปแข่งขันแล้วใส่ให้สุดพลัง” Katrina บอก

4

ตอนที่บอกข่าวร้าย โค้ช April คาดหวังว่า Katrina น่าจะผิดหวัง

แต่ปรากฏว่า Katrina เข้มแข็งมากกว่านั้น

Katrina จะไปแข่งขันคนเดียว

ความมุ่งมั่นอันแรงกล้าของ Katrina ทำให้โค้ชทึ่ง

หลังจากนั้น โค้ชติดต่อไปที่คณะกรรมการการแข่งขันเพื่อถามว่า แม้จะมีสมาชิกเพียงคนเดียวก็ยังสามารถลงแข่งขันได้หรือไม่

คณะกรรมการบอกว่า นั่นไม่ใช่สิ่งที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

แต่ตามกฎแล้วก็ยังไม่เคยมีการระบุว่าต้องมีสมาชิกขั้นต่ำกี่คน

ดังนั้น การมาแข่งขันคนเดียวก็คงไม่ใช่ปัญหา

 

5

Katrina กับโค้ชต้องฝึกซ้อมท่าใหม่ทั้งหมดในเวลาแค่ 8 วัน

ลืมท่าเก่าที่เคยซ้อมมาเป็นเดือนๆ ซะ หมดเวลาเสียดาย หมดเวลาเสียใจ แล้วโฟกัสที่การเริ่มต้นใหม่ให้ดี

จากเดิมที่เคยฝึกซ้อมท่าสำหรับ 4 คน ต้องคิดท่าใหม่ ฝึกท่าใหม่ สำหรับคนเดียว

แม้ Katrina ลงสนามคนเดียว แต่เธอไม่ใช่สมาชิกคนเดียวในทีม

ต่อจากนี้ ทีมคือ Katrina และโค้ช

เธอไม่ได้ลงแข่งเพียงลำพัง

หัวใจของการเป็นเชียร์ลีดเดอร์คือการปลุกแรงฮึดให้มีกำลังใจไปถึงเป้าหมาย แม้จะเหนื่อยก็ยิ้ม แม้จะท้อก็ยิ้ม แรงอย่าตก กำลังใจอย่าตก ต่อให้ชนะหรือแพ้ แต่หน้าที่คือทำให้ทุกคนมีกำลังใจสู้ต่อไปได้

Katrina ก็ทำแบบนั้นกับตัวเอง

 

6

มีทีมเชียร์ลีดเดอร์ทั้งหมด 115 ทีมลงแข่งขันในปีนี้

ทีมที่มีสมาชิกมากที่สุดคือ 27 คน และแน่นอนว่าสมาชิกน้อยที่สุดคือ Katrina ที่มาคนเดียว

แม้กระทั่งทีมที่มากกว่า Katrina ก็ยังมีตั้ง 5 คน

ข่าวการลงแข่งขันคนเดียวของ Katrina เป็นที่พูดถึงอย่างมากในการแข่งขัน

เมื่อ Katrina ลงสนาม ผู้คนกว่า 2,000 คนมาเชียร์เธอ

Katrina มีเวลา 3 นาทีในการโชว์ ก่อนการแข่งขันเธอรู้สึกตื่นเต้นไปหมด

“ในใจของฉันวุ่นวายมาก แต่เมื่อฉันเดินออกไป ทุกอย่างที่เคยกวนใจหายไปหมด ใจของฉันปลอดโปร่ง และฉันปล่อยให้ Muscle memory ทำงานตามที่ได้ซ้อมมา”

ทุกสายตามองมาที่เธอคนเดียว

และเธอใช้โมเมนต์นั้นอย่างมีความสุขที่สุด

 

7

ทันทีที่โชว์ของเธอจบ กองเชียร์ทั้งอารีน่าส่งเสียงให้กำลังใจ Katrina ดังกระหึ่ม

แม้กระทั่งบรรดาทีมที่เป็นคู่แข่งก็เชียร์เธอไปด้วย และวิ่งมากอดเธอกันใหญ่

เมื่อประกาศผล Katrina ได้ที่ 8 จาก 12 ทีมสุดท้าย

ผลลัพธ์ดังกล่าวยิ่งใหญ่เกินกว่าที่เธอและโค้ชจะจินตนาการตั้งแต่ต้น

เพราะสาระสำคัญไม่ได้อยู่ที่ผลชัยชนะ แต่เป็นการมาลงแข่งขันตามที่ตั้งใจ

ต่อให้ต้องมาคนเดียวก็จะมา และเมื่อมาถึงได้ก็ชนะแล้ว

“ฉันดีใจที่ตัดสินใจลงแข่งขันแม้จะต้องมาคนเดียวก็ตาม มันยากที่จะอธิบายว่าฉันรู้สึกอย่างไร แต่ฉันภูมิใจมากที่ได้เห็นว่าสิ่งที่ฉันทำสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนมากมายขนาดนั้น”

เป็นการปิดท้ายชีวิตมัธยมปลายได้อย่างน่าจดจำ

“อย่ายอมแพ้ เพียงเพราะคนรอบข้างเรายอมแพ้ไปก่อนแล้ว” Katrina บอก

 

8

เรื่องราวทั้งหมดนี้คงจะต่างออกไปถ้า Katrina ตัดสินใจไม่ลงแข่ง

Katrina คงจะรู้สึกอีกแบบ ถ้าวันนั้นเธอยอมแพ้เพราะเพื่อนๆ ลาออกจากทีม และเธอทำได้เพียงเป็นคนดูที่ได้แต่นั่งดูคนอื่นแข่งขันในสิ่งที่เธอใฝ่ฝัน

ชีวิตของเราก็อาจจะมีบางครั้งที่เหมือนกับ Katrina

เคยไหมครับ วางแผนไว้อย่างดี ตั้งใจอย่างดี แต่มีเหตุการณ์ที่ทำให้ทุกอย่างต้องสะดุด และดูเหมือนคนที่เคยเดินมาด้วยกันจะยอมแพ้ไปก่อนแล้วจนเหลือเพียงตัวเราคนเดียว

เจ็บปวดเสียใจกับชีวิตที่ไม่เป็นไปตามแผนได้เป็นธรรมดา แต่คนที่จะตัดสินใจว่าจะหยุดหรือไปต่อก็คือตัวเราเอง

จะเป็นคนดูหรือคนทำให้ดู จะลงสนามหรือนั่งอยู่ข้างสนาม จะไปต่อหรือพอแค่นี้ อยู่ที่ตัวเรา

คนอื่นยอมแพ้ ไม่ได้แปลว่าเราต้องยอมแพ้ตามไปด้วย

เมื่อชีวิตเจออุปสรรคที่ไม่เป็นไปตามแผน สิ่งที่เราต้องทำคือเปลี่ยนแผน ไม่ใช่เปลี่ยนความตั้งใจ

แล้วไปให้สุดเท่าที่ใจไปถึง