พลันที่น้ำเหนือไหลบ่า พลันที่น้ำจากไต้ฝุ่น “ขนุน” สาดซัดเข้ามายังมหานครกรุงเทพฯ

ภาพของ “มหาอุทกภัย” เมื่อเดือนตุลาคม 2554 ก็ลอยเด่น

ความน่าสนใจมิใช่เป็นการลอยเด่นมาพร้อมกับ “มือใหม่” หัดขับในตำแหน่ง “นายกรัฐมนตรี” ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เท่านั้น

หากยังมีภาพและข้อความของ”หนูดี”ด้วย

เพราะว่าข้อความของ”หนูดี”แสดงความหงุดหงิดในเรื่องอันเกี่ยวกับ “ผู้นำโง่”

คมเฉียบ แทงทะลุ ถึง “หัวใจ”

คำว่า “ผู้นำโง่” จึงได้รับการเอ่ยถึงอย่างคึกคักอีกครั้งในโลกของ “โซเชียล ออนไลน์”

 

เป้าหมายของ “หนูดี” จากสถานการณ์น้ำท่วมเมื่อเดือนตุลาคม ปี 2554 เป็นอย่างหนึ่ง

แต่ในเดือนตุลาคม 2560 เป็นอีกหนึ่ง “เป้าหมาย”

นั่นคือ ความต่อเนื่องและลักษณะขยายผลอันอยู่นอกเหนือไปจากความต้องการ

ยืนยันว่า “หนูดี” มิอาจควบคุมได้

มองในแง่ “ผลงาน” แม้ว่าจะมาจากปัญญาประดิษฐ์ของ “หนู ดี” แต่เมื่อโพสต์ผ่าน”เฟซบุ๊ค”

ก็มิได้เป็นของ “หนูดี” อีกแล้ว

“หนูดี” อาจจะเฝ้ามองข้อความที่เคยปรากฏจากสถานการณ์เมื่อเดือนตุลาคม 2557 ด้วยความกังวล แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น

มันกลายเป็น “สมบัติ” ของ “สังคม” ไปแล้ว

 

ไม่เพียงแต่จากกรณีของ “หนูดี” เท่านั้นหรอก หากมีหลายเรื่องราวในทางสังคมที่ดำรงอยู่อย่างต่อเนื่อง

และก่อให้เกิด”นัยประหวัด”อย่างใหม่

ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ”วิกรม นกเงือก” ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ “น็อต กราบรถ” ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ”ไพฑูรย์ กวีหู”

และสดๆร้อนๆอีกกรณี 1 คือ “ตูน มาราธอน”

สภาพการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในสถานการณ์ 1 ทางสังคม แต่ก็มีความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์

เหมือนกับกรณีของ”หนูดี”ที่เน้นไปยัง”ผู้นำโง่”