กวีกระวาด/สูญเบี้ย เสียเปล่า

กวีกระวาด/ประกาย ปรัชญา [email protected]

สูญเบี้ย เสียเปล่า

ใช้เงินหลวง เป็นศิลปินหลวง

หัวโขนคอยปิดปวงสิ่งกลวงว่าง

หยัก – หยัก เร้นไยกลับไร้ยาง

อคติ, คิดต่างอย่างสิ้นคิด

ติดเหรียญตราแน่นแนบ แบบหลวง – หลวง

ติดมุมห้วงโมหะ – ราคจริต

ยศหลวงงามเป็นหนึ่ง ติดตรึงชิด

ยศถาบรรดาสิทธิ์ ติดตรึงใจ

ข่มขืนทางภาษา* บนภาษี

ข่มขืนกายภาพสตรี ข่มขี่ได้

อวดว่ามีคลังคำ มีทำไม?

กลวิธีทางวรรณใคร่ ใช้ประทุษ

สิทธิบุรุษ… ชาติอาชาไนยแท้?

อาจไม่เป็นแม้แต่บุรุษ

สามัญสำนึกโสมมสมคุณวุฒิ

สามารถผุดแนววรรณกามทรามสกุล

ก็ดี จารไว้ในยุคสมัย

ประจานไว้… รับรู้รุ่นสู่รุ่น

รสนิยมสาธารณ์ บ้างหวานละมุน

รสนิยมของคุณ… สถุลรส

ภาษีราษฎร์ เลี้ยงศิลปินหลวง

สนองราษฎร์ เปิดปวงสิ่งกลวงหมด

ช่างไร้เกียรติ หยัก – หยัก แค่รักยศ

ไส้ทุกขดอิ่มโอ่… อวดโมฆะ

*คำของ รศ.ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี