Words Bubble Up Like Soda Pop / การ์ตูนที่รัก : นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

การ์ตูนที่รัก

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

 

Words Bubble Up Like Soda Pop

 

หนังฉลองครบรอบ 10 ปี Flying Dog เล่าเรื่องความรักใสๆ ของวัยรุ่นในยุคไอทีแต่มีไฮกุเป็นตัวดำเนินเรื่อง

เชื่อว่าถ้ารู้ภาษาญี่ปุ่นน่าจะอินได้ง่ายกว่าเพราะบทแปลไฮกุทั้งไทยหรืออังกฤษทำได้ดีเท่าที่จะดีได้ แต่จะให้ได้ “ทั้งหมด” เหมือนไฮกุคงจะยาก

หนังดูสนุกด้วยสีสันจัดจ้าน แดงเป็นแดง ชมพูเป็นชมพู ฟ้าเป็นฟ้า เขียวเป็นเขียว สดใสสบายตาน่าชื่นใจตลอดทั้งเรื่อง

ไม่นับแอนิเมชั่นที่ทำได้ดีทีเดียว โดยเฉพาะฉากด๊านซิ่งซึ่งมีหลายฉากมาก แม้ว่าจะสั้นๆ แต่ช่างทำได้น่ารักน่าเอ็นดู ไม่ว่าจะเป็นพวกคนชราเต้นดึ๊กดั๊ก พระเอกหน้าซื่อเต้นทื่อๆ หรือนางเอกใส่แมสก์ที่แกว่งแขนขยับขาชวนมอง

หนังเล่าเรื่องหนุ่มสาว เชอรี่กับสไมล์ คนหนึ่งสวมหูฟังตลอดเวลา อีกคนหนึ่งใส่แมสก์ตลอดเวลา นั่นน่ะสิ

แล้วจะสารภาพรักกันได้อย่างไร

เชอรี่เป็นหนุ่มไฮกุ มีพ่อมีแม่และกำลังจะย้ายบ้านไปต่างเมือง เขาชอบแต่งไฮกุ เดินไปพบอะไรก็แต่ง แต่งแล้วก็โพสต์แต่ไม่มีคนไลก์สักเท่าไร ไฮกุบางบทมีแม่กดไลก์คนเดียว

เขาไม่ชอบพูด พอๆ กับไม่ชอบฟัง จึงใส่หูฟังเอาไว้ตลอดเวลาเพื่อกันมิให้คนอื่นพูด ที่สนุกคือเขาไม่ชอบอ่านไฮกุออกเสียงให้คนอื่นหรือตัวเองฟังอีกด้วย เขาแต่งไฮกุได้ยังไม่ดีนักจึงมีพจนานุกรมไฮกุเหน็บเอาไว้กับเคสมือถือเพื่อเปิดใช้งานได้ ส่วนที่ใช้บ่อยที่สุดคือคำศัพท์ที่บอกฤดูกาล อะไรคือหน้าร้อน อะไรคือหน้าฝน เลือกคำที่ถูกได้คำเดียวแสดงให้เห็น “ทั้งหมด”

เชอรี่ทำงานดูแลผู้สูงอายุที่ศูนย์นันทนาการในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง (เมืองไทยมีในห้างรึยังครับ) พักงานก็ออกมาเดินเล่น

สไมล์เป็นสาวฟันกระต่าย มีพ่อมีแม่มีพี่สาวน้องสาว บ้านของเธอน่าสนใจมาก ใครมีลูกสามคนและสร้างบ้านเองเปิดดูดีไซน์ได้เลย ไอเดียเก๋ไก๋และน่าจะสะดวกใช้สอยดีทีเดียว เป็นสภาพแวดล้อมที่ชวนให้พี่น้องพบปะหารือ ร่วมทุกข์ร่วมสุข และรักกันได้ง่ายๆ

สไมล์เป็นอินฟลูเอนเซอร์ออนไลน์ เปิดเพจพูดคุยกับผู้คน นำเที่ยว นำชม นำกิน ร้องเพลง เต้นรำ กริยาท่าทางร่าเริง เสียงก็ใสๆ หวานๆ น่าฟัง เธอมีฟันกระต่ายซึ่งพอใส่เหล็กดัดฟันเข้าไปแล้วดูไม่ได้เอาเลย เธอจึงสวมมาส์กเอาไว้ตลอดเวลาเพื่อมิให้ใครเห็นเวลาเธอพูด เธอหลีกเลี่ยงไม่ยอมกินข้าวกับคนอื่นนอกบ้านด้วย

วันนี้เธอไปจัดรายการที่ห้างสรรพสินค้า

เกิดเหตุพลิกผัน เชอรี่และสไมล์กระแทกกันล้มลง สองคนคว้ามือถือสลับกันแล้วจากกันไป นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ระหว่างหนุ่มไม่ชอบพูดและไม่ชอบฟัง กับสาวชอบพูดแต่กลัวคนเห็นฟัน โดยมีคนชราความจำถดถอยคนหนึ่งเป็นศูนย์กลาง

ชายชราชื่อ ฟูจิยามะ เขาออกตามหาแผ่นเสียงที่หายไป แผ่นเสียงนั้นชื่อ ยามะซากุระ เป็นอัลบั้มเพลงของอดีตภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้ว วันนี้ชายชราเหลือซองแผ่นเสียงแต่ไม่มีแผ่นเสียง ไม่รู้ตัวแผ่นหายไปไหนตั้งแต่เมื่อไร

สไมล์ตามมาช่วยงานที่ศูนย์นันทนาการและช่วยตามหาแผ่นเสียงด้วย เชอรี่และสไมล์พากันไปที่บ้านของชายชราซึ่งเป็นร้านขายแผ่นเสียงเก่าที่ปิดกิจการ ลูกสาวยินดีเปิดร้านให้เชอรี่และสไมล์กับเพื่อนๆ เข้ามาในร้านช่วยกันรื้อแผ่นเสียงนับพันแผ่นทีละปกๆ เพื่อดูว่ามีการเสียบแผ่นผิดที่หรือเปล่า

เป็นฤดูร้อน แอร์เสีย เปิดพัดลมทำงาน แต่สไมล์ไม่ยอมถอดแมสก์และทนหิวไม่ยอมกินข้าวกับคนอื่น ข้างเชอรี่ก็ค้นทุกซอกทุกมุมไม่ลดละจนกระทั่งร้านโล่งก็ไม่พบ

เชอรี่มีชื่อจริงว่าซากุระ ส่วนสไมล์มีฟันกระต่ายเหมือนอดีตภรรยาของชายชราฟูจิยามะ ยามะซากุระมิใช่เป็นแค่ชื่ออัลบั้มเพลงแต่มีความนัยถึงความงามที่ตามมาหลังใบไม้ผลิ คำเฉลยจะไปอยู่ในพจนานุกรมไฮกุคำศัพท์ฤดูร้อนนั้นเอง เรื่องนี้มีแต่เชอรี่คนเดียวที่จะคิดออก

ถ้าเขาจะคิดออก

หนังมีเรื่องคาดไม่ถึงซ้อนๆ กันหลายครั้งในตอนใกล้จบ เป็นส่วนเล็กๆ น้อยๆ ติดๆ กันที่ช่วยให้หนังเล็กๆ น่ารักๆ เรียบๆ ง่ายๆ มาตลอดทั้งเรื่องนี้ดูดีเมื่อดูจบ

ส่วนที่อยากชวนคุยคือเชอรี่ เชอรี่เป็นหนุ่มขี้อาย เขาหน้าแดงบ่อย จะพูดอะไรกับสาวก็หน้าแดง ถูกสาวชวนดูดอกไม้ไฟก็หน้าแดง จะอ่านไฮกุต่อหน้าคนชราที่นั่งรอฟังก็หน้าแดง อันที่จริงเขาพูดได้ไม่เก่ง แต่เขาพูดผ่านไฮกุได้ ปัญหาคือรอบตัวจะมีกี่คนที่เข้าใจภาษาที่เขาใช้ ดังที่เราพอทราบว่าไฮกุใช้คำน้อยถึงน้อยมากแต่สื่อ “ทั้งหมด” หรือชวนประหวัดถึงเรื่องที่ต้องการจะสื่อ

เชอรี่พูดภาษาคนไม่เก่ง แต่งไฮกุก็ยังไม่เก่ง แล้วจะไปเหลืออะไร

จะมีเฉลยในตอนท้ายว่าเป็นแม่ของเขาเองที่ฝากเขามาทำงานที่ศูนย์นันทนาการคนชรา นี่เป็นกุศโลบายที่ดีนะครับ เวลาเราพบเด็กที่พร่องบางเรื่องแล้วจับต้นชนปลายไม่ถูก จะพาไปหาหมอก็ยากลำบากมิหนำซ้ำอาจจะเมาหมัดมากไปกว่าเดิม

วิธีง่ายๆ คือพาไปทำงานง่ายๆ ที่เป็นประโยชน์กับคนอื่นโดยไม่มีค่าตอบแทน ผลที่ได้ต่อเด็กคือความภูมิใจ ความรักตนเอง ความรู้สึกที่พบว่าเรามิได้แย่หรือผิดปกติอะไรมากมาย และที่แท้แล้วเราก็ไม่เลว

เพียงเท่านี้พัฒนาการจึงจะไปต่อ

เชอรี่จะหาแผ่นเสียงพบหรือไม่ แผ่นเสียงก็เหมือนสไมล์ ไม่มีปากแต่มีเสียง ที่แท้เขากำลังตามหาแผ่นเสียงหรือตามหา “รอยยิ้มใต้หน้ากาก” กันแน่

ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะตีความไฮกุ “ยามะซากุระ” ออกรึเปล่า

ชวนดูครับ น่ารัก •

 

Words Bubble Up Like Soda Pop