ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ

หนุ่มเมืองจันท์

www.facebook.com/boycitychanFC

 

ชัยชนะเล็กๆ

 

สุดท้าย “สัญชาตญาณ” ก็ชนะครับ

ตอนแรกที่ผมลงมารับผิดชอบสวนในส่วนของผมกับพี่ชาย

ผมบอกพี่ 2 คนว่าขอดูให้ 2 ปีนะ

ถ้ายังขาดทุนก็ปล่อยให้เขาเช่าเถอะ

ทำตัวเป็นนายทุนที่ดินดีกว่า

เพราะปีก่อนก็ขาดทุน

และขาดทุนแบบนี้มาหลายปีแล้ว

ตอนที่ตั้งเป้า “ไม่ขาดทุน” ผมก็ทำแบบเรื่อยๆ มาเรียงๆ

จนโควิดเริ่มจาง ผมจึงได้ไปจันท์อย่างต่อเนื่องเดือนละครั้ง สัก 2-3 ครั้ง

แป๊บเดียว สัญชาตญาณเก่าก็กลับมา

คือ เป็นคนไม่อยากแพ้ครับ

ถ้าจะแพ้ก็ขอลุยให้สุดแรงก่อน

เพราะผมมี “คำถามแห่งชีวิต” คำถามหนึ่งที่เป็นเครื่องเตือนสติตัวเองมาตลอด

ตอนที่ทำงาน “ประชาชาติธุรกิจ” ได้ 2-3 ปีแล้วจะลาออก

“คำถามแห่งชีวิต” ผุดขึ้นมาตอนนั้น

“เราเต็มที่กับมันแล้วหรือยัง”

เพราะถ้ายังไม่เต็มที่กับที่เก่า หากมีปัญหาในที่ทำงานใหม่ขึ้นมา เราจะรู้สึกเสียดาย

รู้งี้…อยู่ที่เก่าดีกว่า

แต่ถ้าเต็มที่แล้ว ในวันที่มีปัญหาในที่ทำงานใหม่ เราจะไม่เสียดาย

ตอนลงไปดูสวน คำถามนี้ก็แวบขึ้นมา

จะยอมแพ้ง่ายๆ โดยที่ยังไม่ลงแรงเต็มที่

แพ้แบบนี้มันจะคาใจ

 

ผมเริ่มกำหนดเกมใหม่

เพราะ “แจ็ก เวลซ์” เคยบอกว่า “ผู้ชนะ” คือ ผู้กำหนดเกม

เขียนให้ดูเท่ๆ เหมือนตำราการบริหาร

แต่จริงๆ คือ พยายามหาวิธีการทำงานภายใต้ข้อจำกัดให้ดีที่สุด

ผมบอกตัวเองว่าเราไม่ได้ทำสวน หรือเป็นชาวสวน

แต่เราจะทำธุรกิจสวนผลไม้

เกมใหม่ของผมยังถือคติเดิม

“ชีวิตไม่ยาก ถ้าตั้งโจทย์ง่าย”

โจทย์ทางธุรกิจ คือ อย่าขาดทุน

กำไร 1 บาท ก็ถือว่าชนะ

เป็นไงครับ โจทย์ง่ายมากเลย

“จะทำธุรกิจสวนอย่างไรไม่ให้ขาดทุน”

ส่วนโจทย์ด้านการทำงาน คือ ทำสวนต้องสนุก

ไม่สนุก อย่าทำ

ข้อจำกัดของผม คือ ยังประจำการอยู่ที่ กทม. ไม่ได้อยู่ที่จันท์

เข้าสวนทุกวันแบบชาวสวนจริงๆ ไม่ได้

ต้องยอมรับงานทำสวนเป็นงานที่ยาก และเหนื่อย

เหนื่อยกว่าเป็นนักเขียน หรือทำงานบริหารมาก

เพราะต้องลงรายละเอียด

สังเกตทั้งต้น ใบ รากและดอก

เคยมีคนบอกว่าปุ๋ยที่ดีที่สุดของต้นไม้

คือ “เงา” ของ “เจ้าของ”

การดูแลเอาใจใส่เป็นเรื่องที่สำคัญมาก

แต่ผมมีงานหลักอยู่ กทม.

“เงา” ไม่สามารถทอดยาวไปถึงสวนได้

วิธีการของผม คือ การอาศัยเงาของคนสวน

ดูแลคนสวนดีๆ ติดตามงานตลอด

ไม่รู้อะไรก็ถาม “จอย” น้องสาวที่ทิ้งงานเภสัชฯ มาทำสวนเต็มตัวอยู่สวนข้างๆ

พึ่งพาอาศัยได้เต็มที่

เมื่อเราไม่ได้ตั้งเป้าสูง วิธีการแบบนี้พอใช้ได้

จากนั้นก็ใช้ “จุดแข็ง” ที่เรามี

เช่น เรื่องการจัดการ หรือการแก้ปัญหา

การลงทุนปลูกฝรั่งหรือขนุนที่ผมเคยเล่า ก็คือ การเก็บเล็กผสมน้อย

แก้ปัญหาทางบัญชี เพิ่มรายได้เพื่อไม่ให้ขาดทุน

และให้มีรายได้ทั้งปี ไม่ใช่กระจุกเฉพาะช่วงหน้าผลไม้

หรือล่าสุด คือ เรื่องเครื่องสูบน้ำ

สวนผมจะมีแหล่งน้ำอยู่ 2 แห่ง คือ คลอง และสระที่ขุดไว้

เราจะใช้น้ำในคลองจนแห้งขอด จากนั้นจึงจะเริ่มใช้น้ำในสระที่ขุดบ่อบาดาลไว้ด้วย

เครื่องที่สูบน้ำในคลองเป็นเครื่องใหญ่ ทั้งสวนให้น้ำวันเดียวก็เสร็จ

แต่พอหน้าแล้งที่ต้องให้น้ำบ่อยๆ น้ำในคลองหมด เราต้องเปลี่ยนมาใช้น้ำในสระซึ่งมีเครื่องสูบน้ำขนาดเล็ก แรงน้ำที่น้อยกว่าทำให้เราต้องให้น้ำ 2 วัน

เสียเวลามาก

แต่บังเอิญสระกับคลองอยู่ใกล้กัน

ผมก็ให้ต่อท่อใหม่จากเครื่องใหญ่ไปที่สระ

พอเปลี่ยนมาใช้เครื่องใหญ่สูบน้ำในสระ

เวลาการให้น้ำก็ลดเหลือแค่ 1 วันจาก 2 วัน

หรือเรื่องพ่นยา คนสวน 2 คนของผมต้องช่วยกันพ่นยา แทนที่จะต่างคนต่างพ่น

เพราะหญ้าในสวนรกมาก ต้องมีคนช่วยลากสาย

ผมก็แก้ปัญหาแค่กำหนดวันตัดหญ้าประจำสัปดาห์

พอหญ้าเรียบก็ลากสายง่ายขึ้น

พ่นได้ 2 หัว

งานพ่นยาก็เร็วขึ้น

สัปดาห์หนึ่งให้น้ำลดลง 1 วัน พ่นยาลดลง 1 วัน

คนสวนก็มีเวลาเพิ่มไปดูแลต้นไม้ ทั้งให้ปุ๋ย ปัดดอก แต่งดอก ฯลฯ

ซึ่งช่วงนี้เป็นช่วงที่ทุเรียน มังคุด ลองกองกำลังให้ผล

ต้องมีเวลาดูแลมากๆ

ผมยอมรับว่าทำสวนไม่เป็น แต่เรื่องจัดงานงานจุกจิกแบบนี้

พอทำได้

สั่งสมชัยชนะเล็กๆ เป็นงานอดิเรก

 

ช่วงหลังผมกลับจันท์ทุกเดือน 2-3 เดือนติดต่อกัน

งานหลักคือ มาเดินดูสวน

มาคุยกับคนสวน

และขอความรู้กับน้องสาว

อากาศที่เมืองจันท์ดีมากครับ โดยเฉพาะในสวนที่เต็มไปด้วยต้นไม้

โรคภูมิแพ้ที่ทำให้ผมคัดจมูก น้ำมูกไหล หายใจไม่คล่องตอนอยู่เมืองกรุง

มาที่จันท์ปั๊บ หายใจคล่องเลย

ช่วงที่อยู่จันท์จะใช้เวลาอยู่ที่สวนเป็นหลัก

ทำอะไรไม่ค่อยเป็นหรอกครับ

เดินดูต้นไม้ คุยกับคนสวนไปเรื่อย

แค่นี้ก็เหงื่อท่วมตัวเลยครับ

วิตามินดีเต็มหน้าและเต็มแขน

พักเที่ยงก็มากินข้าวที่บ้านน้องสาวในสวนข้างๆ

เชื่อไหมครับ กินอะไรก็อร่อย

ตอนเย็นๆได้เดินตลาดโต้รุ่ง ได้ทวนความทรงจำร้านที่เคยกินสมัยเด็ก

กินร้านบะหมี่หมูแดง ที่ตอนเด็กจะได้กินเมื่อพ่อถูกหวย

เจอร้านขายปลาหมึกไข่ย่างที่อร่อยที่สุดตั้งแต่เคยกินมา เพราะสดมากระดับไม่ต้องจิ้มน้ำจิ้มก็อร่อย

ได้ของฝากใหม่ คือ ปลาอินทรีที่ตลาดน้ำพุ

ผมซื้อทั้งตัวแล้วให้เขาหั่นเป็นชิ้นๆ แช่น้ำแข็งใส่กล่องโฟม

เอามาฝากพี่น้อง

ทุกคนชอบมาก

เพราะเนื้อปลาที่สดมากๆ

เนื้อมันจะหวานระดับฝันถึง

ตอนนี้ผลประกอบการของสวนจะกำไรหรือขาดทุน

ยังไม่รู้

แต่ที่รู้คือ ตัวผมได้กำไรแล้ว