การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

โตเกียว กูล เล่ม 2

 

คาเนกิ เคน นักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่งกลายเป็นครึ่งกูลครึ่งคนโดยไม่ตั้งใจ บัดนี้เขามาอาศัยและทำงานอยู่ที่อันเทคุ ร้านกาแฟอันเป็นจุดนัดพบของกูล ที่นี่เขาได้ฝึกวิธีกินอาหารมนุษย์โดยไม่เคี้ยวเพื่อจะได้ไม่คลื่นเหียนกลิ่นอาหาร และได้กินน้ำตาลก้อนละลายในกาแฟแทนเนื้อมนุษย์

“อย่าถามว่าน้ำตาลก้อนนั้นมาจากไหน” เจ้าของร้านชิงพูด

ว่าที่จริงนี่เป็นเรื่องใหญ่มาก คนคนหนึ่งจะกินเนื้อคนแล้วยังใช้ชีวิตตามปกติได้อย่างไร ดูเหมือนการ์ตูนจะเจตนาก้าวข้ามความอีหลักอีเหลื่อในเรื่องนี้ของคาเนกิไปอย่างรวดเร็ว เขาดูโอเคและช่วยเจ้าของร้านชงกาแฟขายลูกค้ากูลได้เป็นปกติ

แต่จะว่าไปสังคมของคนกินเนื้อคนที่เห็นกัน ทุกคนก็ดูเป็นปกติมิใช่หรือ

 

วันนี้มีลูกค้าเป็นแม่และลูกสาวคู่หนึ่งมาที่ร้าน คือคุณแม่ฟุเอกุจิ เรียวโกะ และสาวรุ่นฮินามิ พวกเธอมารับ “พัสดุภัณฑ์” จากทางร้านเป็นประจำ

“ไม่ใช่มีเธอคนเดียวที่ล่าเหยื่อเองไม่ได้” สาวเสิร์ฟอารมณ์เสียโทกะพูดกับคาเนกิ

ในขณะเดียวกัน อาม่อน โคทาโร่ เจ้าหน้าที่สืบสวนระดับ 1 และมาโดะ คุเรโอะ เจ้าหน้าที่สืบสวนอาวุโส เดินทางมาถึงเขต 20 ไม่พูดพล่ามทำเพลง มาโดะตัดหัวกูลไปหนึ่งตนอย่างรวดเร็ว

มาตรา 12 วรรค 1 ผู้ใดได้รับการยืนยันว่าสามารถสร้างคากุเนะ หรือคาคุกัน ให้ตัดสินว่าเป็นสายพันธุ์เฝ้าระวังพิเศษ คือกูล

คากุเนะ (kagune) คือระยางค์ที่เป็นอาวุธเฉพาะตัวของกูล คาคุกัน (kakugan) หมายถึงดวงตาสีแดงอันเป็นลักษณะเฉพาะของกูล

มาตรา 12 วรรค 2 กูลจะมิได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายใดๆ ทั้งสิ้น

คาเนกิใช้ผ้าปิดตาข้างเดียวเพื่อมิให้คนเห็นดวงตาที่อาจจะกลายเป็นสีแดงบางครั้ง นั่นยังไม่เพียงพอที่คาเนกิจะใช้ชีวิตใหม่ครึ่งกูลครึ่งคนได้อย่างปกติสุข วันนี้เจ้าของร้านให้สาวโทกะพาคาเนกิไปพบอุตะ ช่างทำหน้ากาก เพื่อเอาไว้ปิดบังใบหน้าที่แท้เวลาพบสายตรวจหรือหน่วยปราบปรามกูล

คืนนี้คาเนกิยังได้งานใหม่อีกข้อหนึ่ง คือติดตามหนุ่มกูลรูปหล่อ โยโมะ ไปที่ผาฆ่าตัวตายเพื่อเก็บศพที่ไม่มีคนต้องการกลับไปเตรียมอาหาร มีหลายวิธีที่กูลสามารถหาอาหารกินได้โดยไม่ต้องฆ่าด้วยตนเอง

การ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องยาวๆ จะใช้เวลาในเล่มแรกๆ เขียน “สิ่งที่กำหนดให้” อย่างละเอียด สิ่งที่กำหนดให้นี้จะทำหน้าที่เป็นบริบท (context) ของเรื่องราวอีกยาวนานที่จะติดตามมา เรื่องราวต่อจากนี้จึงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นภายใต้ตรรกะของบริบทเท่านั้น ด้วยวิธีนี้นักอ่านจะปิดตัวเองไว้ในจักรวาลของการ์ตูนญี่ปุ่นแต่ละเรื่องอย่างสมเหตุสมผลเสมอ

ถอยออกมาจากบริบทใดๆ ของการ์ตูนใดๆ ชีวิตของเราทุกวันนี้ก็อยู่ภายใต้บริบทของสังคมที่ใครบางคนเขียนไว้เช่นกัน อะไรที่เกิดขึ้นในบริบทนี้ เช่น คนรวยรวยยิ่งขึ้น คนจนทำงานเท่าไรก็ไม่มีวันจะหายจน จึงเป็นตรรกะที่ไม่ค่อยมีใครคิดจะแหวกออกไป

 

คาเนกิก็เหมือนตัวเอกในการ์ตูนญี่ปุ่นทุกเรื่อง นั่นคือจำเป็นต้องอาศัยระยะเวลาหนึ่งในการเรียนรู้บริบทใหม่ ปรับตัว รู้แจ้ง ตาสว่าง แล้วปฏิบัติการ

“ศีลธรรมใช้บดความชั่วไม่ได้หรอก” เป็นอาม่อน โคทาโร่ เจ้าหน้าที่สืบสวนระดับ 1 สั่งสอนลูกทีม “พวกเราคือความถูกต้อง พวกเราคือผู้กำหนดศีลธรรม”

อาม่อนและเจ้าหน้าที่อาวุโส มาโดะ เดินทางมาที่เขต 20 เพื่อล่าสังหารสองแม่ลูกฟุเอกุจิและฮินามิโดยเฉพาะ หากคิดว่าอาม่อนลุ่มลึกน่ากลัวแล้ว มาโดะเพี้ยนและน่าสะพรึงกลัวมากกว่าหลายเท่า

ฝนตกหนัก คาเนกิทำงานอยู่ที่ร้านกาแฟเดินไปพบสาวรุ่นฮาเนมิดวงตาสีแดงกำลังกินเนื้อคนบนจานด้วยช้อนส้อม เขาตกตะลึง สาวน้อยน่ารักเมื่อตอนกลางวันคือผีดิบดีๆ นั่นเอง เวลานั้นคุณแม่ฟุเอกุจิกำลังคุยธุระกับเจ้าของร้าน เมื่อเสร็จธุระแล้วสองแม่-ลูกก็ออกจากร้านไป

พวกหล่อนจะพบมือปราบอาม่อนและมาโดะกลางทาง

มาโดะใช้อาวุธสังหารส่วนตัวที่สร้างจากคากุเนะของกูลที่เขาฆ่า มันสังหารคุณแม่ฟุเอกุจิได้ แต่ฮินามิหลุดรอดไป คาเนกิออกจากร้านมาพบฮินามิเข้าพอดีจึงพากลับไปหลบซ่อนตัวที่ร้านกาแฟ สาวโทกะต้องการล้างแค้น แต่เป็นเจ้าของร้านและโยโมะห้ามไว้ เขายังไม่คิดว่าการฆ่ากันไปมาด้วยความแค้นจะเป็นวิธีที่ดี

แต่โทกะไม่ฟัง หลังจากคืนนั้นกูลในหน้ากากรูปกระต่ายก็ออกล่าสังหาร เหยื่อรายแรกคือตำรวจหนุ่มหน่วยปราบปรามที่เพิ่งออกทำงานได้ไม่นาน

แต่ตัวโทกะเองหนีอาวุธสังหารของมาโดะไม่พ้นได้รับบาดแผลฉกรรจ์กลับมา

 

คาเนกิสองจิตสองใจ ด้านหนึ่งคือภาพฮินามิกินเนื้อคน อีกด้านหนึ่งคือภาพคุณแม่ของฮินามิถูกสังหารอย่างโหดร้ายเพื่อปกป้องลูกสาวให้หนีไป สัตว์ร้ายใดๆ ก็รักลูกของตัว เมื่อเทียบความสง่างามและเรียบร้อยของคุณแม่ฟุเอกุจิกับความกักขฬะของมือปราบมาโดะแล้วก็เทียบกันมิได้เลย

คิดแล้วคาเนกิจึงฝึกปรือการใช้คากุเนะกับโทกะ และใส่หน้ากากที่คุณอุตะทำมาให้เสร็จพอดี

ตัวอย่างกินเนื้อคนเป็นตัวอย่างสุดโต่ง แต่ที่คนเราเกลียดกันถึงระดับฆ่ากันตายกลางเมืองได้ทุกวันนี้ก็ด้วยเหตุผลใดเหตุผลหนึ่งเสมอมิใช่หรือ

 

---

พิเศษ! สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์, ศิลปวัฒนธรรม และเทคโนโลยีชาวบ้าน ลดราคาทันที 40% ตั้งแต่วันนี้ – 30 มิ.ย. 63 เท่านั้น! คลิกดูรายละเอียดที่นี่