อุรุดา โควินท์ / อาหารไม่เคยโดดเดี่ยว : ฝันจะขายโรตี

ตอนเด็กๆ ฉันมักถูกทักว่าเป็นลูกแขก อาจเพราะฉันตาโต ผิวคล้ำ ผิดกับเด็กหญิงชาวเหนือ

หรือไม่ก็ เพราะฉันชอบไปช่วยขายโรตี ฉันชอบห่อโรตี และมีความสุขมากที่ได้ยืนใกล้ๆ คนขายโรตี

ได้เห็นเขาฝาดแป้ง ให้มันแผ่ออกเป็นวง บรรจงวางบนกระทะ ตักมาการีนสอดใต้แป้ง รอการพลิกกลับ ก่อนจะเอาออกมาให้ฉันห่อ

ถ้าวันไหนลูกค้าเยอะ เขาจะยอมให้ฉันเทนมข้นกับโรยน้ำตาลด้วย

ความฝันแรกในวัยเด็ก คืออยากขายโรตี ฉันรู้สึกว่าเป็นอาชีพที่เรียบง่าย มีอุปกรณ์ไม่กี่ชนิด และมีคนซื้อเยอะ (น่าสนุกจังเลย)

ทันทีที่รถเข็นโรตีมาจอดหน้าปากซอย ฉันจะวิ่งออกไปยืนประกบข้างพ่อค้า อยู่ช่วยเขากระทั่งแม่ให้น้องสาวมาตาม ฉันจึงซื้อโรตี 2 อัน แล้วเดินเข้าบ้าน

แม่ไม่ชอบให้ทำแบบนั้น แม่ว่าเกะกะพ่อค้า

ฉันเถียง-ไม่เห็นเขาว่าอะไรเลย เขาสอนให้ห่อโรตี แล้วลูกก็ห่อเร็วขึ้นทุกวัน

“การบ้านล่ะ” แม่ถาม

“เสร็จตั้งแต่รอแม่อยู่โรงเรียนแล้ว”

“ไม่ต้องอ่านหนังสือหนังหาแล้วใช่มั้ย ศัพท์ภาษาอังกฤษล่ะ ท่องหรือยัง”

ฉันหน้างอเป็นกุ้ง ทีน้องไม่อ่านหนังสือ ไม่เห็นแม่ถาม ไม่รู้อะไรนักหนากับการขายโรตีของฉัน แม่ไม่เข้าใจหรือไง มันสนุกกว่าเล่นขายของคนเดียว ตัดกระดาษมาห่อใบไม้ แล้วสมมุติว่าเป็นโรตี

ฉันเดินกระแทกส้นขึ้นชั้นสอง อย่าหวังเลยว่าจะอ่านหนังสือ ห้ามขายโรตีได้ก็ห้ามไป แต่ถ้าฉันไม่อยากอ่านหนังสือ ใครก็บังคับไม่ได้

การไม่อ่านหนังสือเรียนของฉันพัฒนาถึงขั้นสามารถจ้องหน้าหนังสือโดยไม่อ่าน (กรณีแม่บอกให้อ่านตรงนี้ อ่านให้แม่เห็น)

ฉันยอมรับว่าฉันดื้อสุดๆ ยิ่งบังคับ ฉันยิ่งไม่ทำ กระแทกส้นขึ้นบันไดปังๆ ทำเป็นไม่ฟังเสียงแม่ตะโกนไล่หลัง

“สักวันจะยกให้เป็นลูกแขก เอามั้ย เดี๋ยวเก็บเสื้อผ้าให้”

เป็นลูกแขกก็ดีนะ ถ้าเขายอมเลี้ยงฉัน ได้กินโรตีทุกวัน ได้ขายโรตีทุกวัน ไม่ต้องท่องศัพท์ภาษาอังกฤษด้วย

ฉันไม่เข้าใจเอาเลย ขายโรตีไม่ดีตรงไหน

และแม่ไม่เคยมีคำอธิบาย นอกจากบอกว่า มันไม่ดี มันไม่ดี

ตั้งแต่เล็กจนโต ปัญหาของฉันก็คือ ฉันมักไม่เห็นดีเห็นงามไปกับแม่ แม่ชี้ว่าสิ่งนั้นดี ฉันส่ายหน้า มองหาสิ่งดีของฉัน แล้วแม่ก็บอกทันที-ไม่ได้

 

กลิ่นเครื่องเทศที่ฟุ้งออกมาจากซองทำให้ฉันคิดถึงคนขายโรตี ฉันจำชื่อเขาไม่ได้ แต่จำรอยยิ้ม และขนตางอนยาวของเขาได้ติดตา

ฉันได้ผงปรุงซองนี้มาจากน้องชาย (ร่วมโลก) เขาหอบหิ้วมาฝากจากอินเดีย แถมยังบอกว่า ถ้าหมดให้หาซื้อในตลาดแขกของไทย หรือในเพจ มันคือ Masala สำหรับทำข้าวหมกไก่

เป็นข้าวหมกไก่อย่างง่าย ที่เขาอีกนั่นล่ะ บอกวิธีทำแก่ฉัน เมื่อคืน ฉันหมักไก่กับ Masala โดยโรยเกลือเพิ่ม หมักทิ้งไว้ในตู้เย็นหนึ่งคืน พอเช้าขึ้นมา ฉันก็เอาไก่มาทอดให้สีสวยทั้งสองด้าน ตักพักไว้ แล้วเทโยเกิร์ตลงหม้อ ต้มไฟอ่อนให้เดือดปุดๆ ปิดไฟ แล้วเอาไก่หมักในโยเกิร์ตอีกที

ระหว่างรอไก่ ฉันหันไปเตรียมน้ำอาจาด ประกอบด้วย น้ำส้มสายชู น้ำตาล เกลือ ตั้งไฟอ่อนให้น้ำตาลกับเกลือละลาย แล้วก็ปิดไฟ ทิ้งไว้ให้เย็น

ขั้นตอนการหุงข้าวเหรอ ไม่ยากสักนิด เราจะหุงในหม้อหุงข้าว ซาวข้าวรอไว้ แล้วปรุงในหม้อกันเลย เคล็ดลับของฉันคือใส่หอมหัวใหญ่ผัดมากสักหน่อย โดยผัดกับน้ำมันน้อยๆ ให้พอสุก จากนั้นก็เทหอมใหญ่ผัดลงไปปนกับข้าว

ใส่มะเขือเทศสักลูก ข้าวจะมีสีสันน่ากินขึ้น โดยใช้แต่เนื้อ หั่นเป็นลูกเต๋าเล็กๆ

ถ้ามีมันฝรั่งด้วยจะอร่อยมาก ปอกเปลือก หั่นเป็นชิ้นพอคำ ใส่ผักทั้งสองอย่างลงไปหุงพร้อมกับข้าวเลย

หุงด้วยน้ำเปล่าก็ได้ แต่ถ้าเป็นซุปโครงไก่ ย่อมอร่อยขึ้น ปรุงข้าวด้วยเกลือ และผง Masala ถ้าคุณชอบกลิ่นของมันและอยากให้ข้าวมีสีเข้ม ก็ใส่เยอะๆ แต่ฉันอยากให้กลิ่นอยู่กับไก่มากกว่าข้าว ฉันก็เคยใส่ลงไปแค่พอหอม

โดยไม่ลืมวางใบกระวานหนึ่งใบ

 

เราไม่ใส่ไก่ลงไปหุงพร้อมข้าว เพราะไก่สุกแล้ว เราแค่นึ่งไก่ให้โยเกิร์ตเกาะอยู่บนเนื้อไก่ จะแยกนึ่งในลังถึงต่างหากก็ได้ แต่หม้อหุงข้าวของฉันเป็นรุ่นที่มีตะแกรงนึ่งแถมมา ฉันจึงนึ่งในหม้อหุงข้าวเลย สะดวกมากๆ

เม็ดข้าวจะสวย แม้ใช้ข้าวหอมมะลิหุง ไม่ใช่ข้าวจากอินเดีย ถ้าเรากะปริมาณน้ำอย่างพอดี ซึ่งหมายถึง เราต้องลดปริมาณน้ำจากการหุงข้าวปกติ เพราะในหม้อมีทั้งหอมหัวใหญ่ มะเขือเทศ และมันฝรั่ง ซึ่งจะส่งน้ำออกมาเมื่อเจอความร้อน

ให้ข้าวสุก รอข้าวดง แล้วค่อยเปิดฝาหม้อลุ้น ครั้งแรก ถ้าโชคดี เม็ดข้าวของคุณจะสวย หอมกลิ่นเครื่องเทศ มีรสเค็มพอดี มีรสเผ็ดนิดหน่อย แต่ถ้าไม่ใช่ ครั้งต่อไปคุณก็เพิ่ม/ลดเกลือ และผง Masala ได้

ครั้งแรกไม่ดีพอ ครั้งต่อไปมันย่อมดีขึ้น และมันจะดีขึ้นเรื่อยๆ ตามความถี่ของการลงมือ ทุกคนย่อมทำอาหารได้ เริ่มต้นจากกิน ค่อยขยับมาทำ หากไม่ถอดใจ เราเก่งได้แน่ๆ แม้ไม่เก่งที่สุด แต่เราจะเป็นคนเดิมซึ่งเก่งขึ้นทุกวัน

ฉันก็เพิ่งทำอาจาดกินเองไม่กี่ปีมานี้ กินอาจาดที่ไหนก็ไม่อร่อย มันหวานไป ผักน้อยไป ฉันลดน้ำตาลลง ใส่แตงกวาเยอะๆ ใส่พริกขี้หนูซอยให้มีรสเผ็ด และต้องไม่ขี้เหนียวหอมแดง ถ้าเสียน้ำตาตอนซอย นั่นก็คุ้มค่า

ตักข้าวใส่จาน วางไก่นึ่งด้านบน เด็ดผักชีวางบนข้าว คราวนี้ฉันก็พร้อมกิน

น่าภูมิใจออก จากเด็กผู้หญิงที่ขอพ่อค้าโรตีห่อโรตี ตอนนี้ฉันทำข้าวหมกแบบอินเดียเป็นด้วยล่ะ