ตอน 1

เมื่อเงามืดแห่งความชั่วร้ายเข้าครอบคลุม เขาจะปรากฏตัว ที-แมน

“สนุกมั้ยครับ เพ่ นี่เวอร์ชั่นสเก๊ตช์นะครับ ผมเขียนการ์ตูนเป็นงานหลัก ขับแท็กซี่เป็นงานรอง”

พงษ์เทพ พุ่งทะยานกลับมาขับแท็กซี่ยาไส้ เขียนการ์ตูนยาใจอีกครั้งในตอนที่สาม เขียนภาพโดย ฟอร์มาลิน การ์ตูนที่ผู้โดยสารหยิบอ่านคือแท็กซี่แมน หรือ ที-แมน

“วาดเองหรือ ไม่เลวๆ อย่างกับสแตนลีฟิวชั่นท็อด แม็กฟาร์แลน” ผู้โดยสารในเงามืดด้านหลังเอ่ยขึ้น “ผมว่าเรื่องฮีโร่นะ มันเกร่อไปหน่อย ซูเปอร์ฮีโร่เป็นเรื่องเพ้อฝัน แต่น่าเสียดายที่ผู้ร้ายนั้นมีอยู่จริง”

“จุกสัส ไอ้หมอนี่ไม่ธรรมดา” พงษ์เทพคิดในใจ

ตอนนี้รวบรวมคำคมดีๆ จากหนังไว้หลายประโยคโดยบอกที่มาไว้ด้วย เยี่ยมมาก มีสาระเจงๆ

ที่ผู้โดยสารพูดขึ้น มาจากหนังซูเปอร์ฮีโร่สนุกๆ เรื่อง Kick-Ass ประโยคเต็มๆ ว่า

“In the world I lived in, heroes only existed in comic books. And I guess that”d be okay, if bad guys were make-believe too, but they”re not.”

โลกที่ฉันอยู่ ฮีโร่มีแค่ในหนังสือการ์ตูน ก็โอเคอะนะถ้าพวกผู้ร้ายก็เป็นเรื่องแต่งขึ้นด้วย แต่พวกมันไม่ใช่

โดนคำคมจุกสัสเข้าไปอย่างนั้น พงษ์เทพสวนทันทีเป็นภาษาอังกฤษ “It doesn”t take a genius to see that the world has problems ไม่ต้องเป็นคนฉลาดก็เห็นว่าโลกนี้มีปัญหา” ประโยคนี้นำมาจากหนังซูเปอร์ฮีโร่อีกเรื่อง Watchmen

ยังไม่พอ ตามอีกหมัดด้วยคำพูดจาก Batman VS Superman เป็นภาษาอังกฤษอีกที “No one stays good in this world โลกนี้คนดีอยู่ไม่ได้” โดนภาษาปะกิดจากแท็กซี่แมนเข้าไปสองหมัดซ้อนผู้โดยสารถึงกับอึ้ง

“ถึงจะมีฮีโร่จริงๆ เขาคงไม่มีวันเป็นผู้ชนะตลอดไปหรอก” ผู้โดยสารพูดอีก ในขณะที่ตาจับภาพบู๊ดุเดือดของที-แมนในร่างหนังสือการ์ตูนของพงษ์เทพ ลายเส้นของแท็กซี่นักเขียนการ์ตูนนี้ไม่ธรรมดา

“คุณจะตายอย่างฮีโร่ตอนนี้หรือจะอยู่เห็นตัวเองกลายเป็นผู้ร้าย!!!” พงษ์เทพติดลมบนอินไม่เลิกสวนกลับด้วยคำพูดในหนังสือการ์ตูนที่เขียนเองกับมือ

ตอนที่สามนี้ถูกใจการ์ตูนที่รักผู้รักซูเปอร์ฮีโร่เป็นชีวิต ในโลกแห่งความเป็นจริงมีบ่อยครั้งที่อธรรมชนะธรรม ไม่จริงที่สอนกันว่าธรรมย่อมชนะอธรรม มองไปรอบตัวก็เห็นอยู่ว่าสังคมเป็นอย่างไร แต่ประเด็นที่เราต้องสอนคนรุ่นใหม่คือถึงแม้อธรรมจะเป็นเรื่องที่เราเอาชนะไม่ได้ เราก็จะไม่ยอมเป็นแบบนั้นเด็ดขาด

“ก่อนถึงวันที่ 1/10/2016 จะมีบางอย่างเกิดขึ้น หากมีความฝันจงรีบทำก่อนที่จะสายเกินไป” ผู้โดยสารก้าวลงรถ เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี จ่ายห้าร้อยเป็นค่าโดยสารแล้วขอการ์ตูนที-แมนไปด้วย “ไม่ต้องทอน ผมขอซื้อเล่มนี้”

ชายหนุ่มเดินเข้าอาคารหนึ่ง เข้าไปในห้องลับใต้ดินแห่งหนึ่ง ที่ซึ่งวายร้ายจมูกยาวถูกจองจำไว้แน่นหนา “แกหยุดหายนะ 1102016 ไม่ได้หรอก สังคมนี้มันโกหกหลอกลวง มือถือสากปากถือศีล คือที่มาของชื่อข้า เดอะพิน็อกคิโอ”

จบตอนที่สาม ขึ้นตอนที่สี่โดย น้ำมนต์

พงษ์เทพ โจนทะยานไม่ลืมที่จะเขียนนางเอกในการ์ตูนซูเปอร์ฮีโร่ของเขา “เพื่อรักษาดุลยภาพของเนื้อเรื่องไม่ให้พระเอกขี้แพ้น่าสมเพชจนเกินไป” และนางเอกในชีวิตจริงของเขาคือนักศึกษาสาวสวยสะอาดตาสง่างามที่เขารับส่งเป็นประจำ โค้ดเนม “น้องนางฟ้า”

“เรียบร้อย งดงาม น่าทะนุถนอม เหมือนผ้าขาวจะหยิบจะจับก็กลัวเปื้อน” เพราะหลงใหลในตัวเธอปานนี้พงษ์เทพจึงเฝ้าสังเกตเก็บทุกรายละเอียดเพื่อไปเขียนหนังสือการ์ตูน วันนี้วันอังคารเขาจอดรถตรงแผงป้าขายกล้วยแขก “หนูลืมไปเลยว่าป้าเค้ามาขายทุกวันอังคาร ถ้าไม่ได้คุณนี่หนูอดกินไปแล้ว คุณพงษ์เทพนี่รู้ใจจริงๆ”

“ในโลกหล้าข้านี่แหละ รู้ใจน้องนางฟ้าที่สุด” พงษ์เทพคิดเงียบๆ อย่างเจียมหัวใจ

ตอนสี่นี้ไว้อ่านขำๆ แท็กซี่กับนางฟ้ามีหรือจะไปรอด พล็อตทวิสท์หักอารมณ์น่าดูชม

ตอนที่ห้าฝีมือ โน้ต NOTE

เย็นนี้ฝนตกทั่วฟ้ากรุงเทพฯ รถติดยาวเหยียดถนนเฉอะแฉะ ผู้โดยสารคนหนึ่งหลบเข้ามาในรถตัวเปียกปอน ใบหน้าคุ้นตาพงษ์เทพเป็นอันมาก ที่แท้คือพี่ต๋องเซนเซย์นั่นเอง

ตอนนี้ออกแนวละครชีวิตรันทด พี่ต๋องเซนเซย์สมัยหนุ่มๆ เป็นนักเขียนการ์ตูนมือสมัครเล่น พงษ์เทพเวลานั้นยังเป็นเด็กน้อยชอบไปอ่านการ์ตูนที่บ้านพี่ต๋องและดูพี่ต๋องวาดรูปเป็นประจำ วันหนึ่งพี่ต๋องจากมาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ด้วยความฝันที่จะเป็นนักเขียนการ์ตูนยิ่งใหญ่

จากวันนั้นถึงวันนี้ ชีวิตที่เรียนไม่จบ เป้าหมายที่ไปไม่ถึง มีเมียและมีลูก ขายของหาเงินเลี้ยงปากท้องก่อน พี่ต๋องเซนเซย์หมดไฟฝันเขียนการ์ตูนไปนานแล้ว ชีวิตพงษ์เทพเล่าจะเป็นแบบเดียวกันหรือไม่

นี่คือสังคมที่ทำให้คนส่วนน้อยเท่านั้นที่ไปถึงฝัน ในขณะที่หลายคนไม่มีวันไปถึง ความหิวที่เหลื่อมล้ำทำลายความฝันเด็กและเยาวชนบ้านเราตลอดเวลา

ตอนที่หก ฝีมือ เดอะดวง

ท้องฟ้ามืดครึ้ม พายุใหญ่กำลังจะมา ดูคล้ายอากาศวิปริต ชายหนุ่มสองคนก้าวขึ้นรถพงษ์เทพ หนึ่งในนั้นเหมือน บ.ก.ซัน เขาหยิบการ์ตูนพงษ์เทพในรถขึ้นมาอ่าน ทันใดนั้น แผ่นดินไหวสะพานขาด พงษ์เทพเร่งเครื่องพุ่งทะยานข้ามสะพานไปได้เฉียดฉิว

“เลิกขับแท็กซี่แล้วไปเป็นสตั๊นต์แมนดีกว่ามั้ย”

“ไม่อยากจะบอกว่าพี่เขียนการ์ตูนเจ๋งกว่าขับรถอีกนะน้อง”

แผ่นดินไหวซ้ำ พงษ์เทพและผู้โดยสารสามคนร่วงลงไปในหลุมใหญ่ ระหว่างรอคนมาช่วยนั้นเอง บ.ก.หนุ่มจึงอ่านต้นฉบับของพงษ์เทพไปพลางๆ ก่อนที่จะแบ่งกันกินต้นฉบับแก้หิว จะเห็นว่าแม้แต่ บ.ก. ก็หิวเป็น เวลาผ่านไปหลายวันไม่มีคนมาช่วย หรือบ้านเมืองจะวิบัติแล้ว สามคนช่วยกันฉีกเสื้อทำเชือกปีนกลับขึ้นมา พบผู้โดยสารลึกลับเมื่อวันก่อนคอยกั้นทางเอาไว้มิให้ได้พบพิน็อกคิโอที่นั่งหมดสติอยู่หลังซากปรักหักพัง

“การ์ตูนของคุณเสนอผ่านรึยังครับ คุณที-แมน” ผู้โดยสารวันก่อนมีแก่ใจสอบถาม

“การ์ตูนของคุณ” บ.ก.หนุ่มหันมาที่พงษ์เทพ “ยังไม่ผ่านนะครับ”

“ไหนๆ ก็จะไม่รอดแล้ว ผมขอถามอะไรโง่ๆ หน่อยละกัน” พงษ์เทพพูดท่ามกลางสายฝน “แล้วทำยังไงการ์ตูนผมถึงจะผ่านล่ะครับ”

เหมือนจะจบแต่ยังมีตอนที่เจ็ดท้ายเล่ม เป็นตอนพิเศษในชื่อว่า Snatcher of the Galaxy เขียนโดย Yogi Yogi

จอมโจรตาโปนตาเดียวนามว่า คิดส์ ใช้แสงสแน็ตเชอร์เลเซอร์ขโมยของไปทั่วทั้งจักรวาลไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ ร่างกาย หรือความสามารถ ครั้งนี้มันเดินทางมาโลกแต่ไม่มีอะไรน่าสนใจเลย ที่เห็นๆ เละเทะเลอะเทอะทั้งหลายแหล่นั้นดาวดวงไหนๆ ก็มีกันหมดแล้ว

คิดส์ขึ้นรถแท็กซี่ที่พงษ์เทพเป็นคนขับ พบหนังสือการ์ตูนที่เบาะหลัง ฟังพงษ์เทพสาธยายเหมือนผู้โดยสารคนอื่นๆ คิดส์ไม่เคยพบอะไรแบบนี้มาก่อน อะไรที่ทำให้พงษ์เทพ “หลงใหล” การ์ตูนมากขนาดนั้น มันจึงยิงเลเซอร์เพื่อแย่งสิ่งนั้นมาให้ได้

จะได้จริงหรือ?

เป็นบทสรุปที่ดี คนคนหนึ่งจะดำเนินชีวิตได้ดีมิได้อยู่ที่ผลลัพธ์หรือความสำเร็จ แต่อยู่ที่อย่างอื่นระหว่างทาง อย่างอื่นนั้นคืออะไรคือเรื่องที่แต่ละคนต้องเรียนรู้กันเอาเอง เป็นประสบการณ์ส่วนบุคคลที่แม้แต่จอมโจรอวกาศก็ไม่สามารถแย่งไปได้

เป็นการ์ตูนเรื่องยาว 7 ตอนจบ เขียนโดยนักเขียนการ์ตูน 7 คนด้วยลายเส้นและวิธีเล่าเรื่อง 7 แบบ ในหนังสือครบรอบ 9 ปี LET”s COMICS