ตามรอยดราม่า “ทศกัณฐ์” แปลงร่างจาก นนทก และนิ้วเพชรเวอร์ชั่น2559

คมกฤช อุ่ยเต็กเค่ง

เชฟหมี หรือ คมกฤช อุยเต็กเค่ง เขียนไว้ในคอลัมน์ ผี-พราหมณ์-พุทธ ในชื่อตอน รัฐธรรมนูญ กับนนทกนิ้วเพชร version 2559 ฉบับวางแผงวันที่ 29 เม.ย. – 5 พ.ค. 2559 อธิบายเปรียบเทียบ ตัวละคร ที่ชื่อ นนทก อันถูกพระนารายณ์ แปลงเป็นนางอัปสร มาปราบ หลอกให้ชี้นิ้วเพชร ใส่ตนเอง และ ให้ไปเกิดเป็นทศกัณฐ์

…นนทกเป็นยักษ์เฝ้าเชิงบันไดไกรลาสที่ประทับพระอิศวรเป็นเจ้า มีหน้าที่ล้างเท้าเทวดาที่จะไปเฝ้า

เทวดาก็กลั่นแกล้ง เขกกบาลเล่นบ้าง ดึงผมบ้าง จนนนทกหัวล้านเลี่ยนเป็นที่เจ็บช้ำ จึงไปขอพรพระเป็นเจ้า ขอพรให้มี “นิ้วเพชร” ชี้ใคร ใครก็ตาย พระเป็นเจ้าก็ประสาทพรให้

แกจึงใช้นิ้วเพชรอันทรงศักดานุภาพไล่ชี้เทวดาล้มตายไปทั่ว จึงหยิ่งผยองว่าตนนี้อำนาจเลิศล้ำแดนไตร ไม่มีใครกล้าหือ

พระนารายณ์จึงแปลงเป็นอัปสรามาปราบหลอกให้แกชี้นิ้วเพชรเข้าตัว สุดท้ายก่อนตายยังมีหน้าท้าทายว่า พระนารายณ์มีสี่กร ตนเป็นยักษ์สองแขนจะไปสู้ได้อย่างไร

พระเป็นเจ้าจึงทรงให้ไปเกิดเป็นทศกัณฐ์ สิบเศียรยี่สิบกรไปเลย กูจะเป็นมนุษย์ธรรมดาเดินดินไปปราบเอ็งเอง ลองดูกันสักตั้ง

ชาติถัดไปพระรามาวตารก็ไปปราบจอมรากษสทศพักตร์จนได้

นนทกในคัมภีร์ยังพอที่จะน่าเห็นใจนะครับ แกโดนกดขี่มามากถึงได้ออกอาการโทสะเช่นนั้น และแกก็ไปเกิดเป็นทศกัณฐ์แล้วถูกศรพระรามหลุดพ้นไปแล้ว

แต่นนทกยุคใหม่ ไม่เห็นจะโดนกดขี่มาจากไหน (เว้นเสียแต่ตัวเล็กตัวน้อย ซึ่งก็โดนนายตัวเองกดมาอีกที)

ปัจจุบันนนทกยังมีอยู่นะครับ แต่หัวไม่ล้านแล้ว จะตรงกับนนทกในคัมภีร์อยู่บ้างตรงที่บ้าอำนาจ นนทกปัจจุบันก็หน้าตามนุษย์อย่างเรานี่แหละครับ แยกเขี้ยวยิงฟันกราดเกรี้ยวออกสื่อบ่อยๆ และไม่ได้มีตนเดียวเสียด้วย มากันเป็นหมู่คณะอสูร หรือคณะนนทก

ในคัมภีร์ภควัทคีตาอัธยายะที่ 16 กล่าวว่า คนเรานั้นมีทั้งอสูรภาวะ หรือภาวะอสูร และเทวภาวะ หรือภาวะเทพในตัว

“ความดื้อด้านจองหอง โดยถือว่าตนมีธรรมดี (ทภ), ความกระด้าง (ทรรป), อติมานะ (ความถือตน), โกรธ, การพูดหยาบคาย (ปารุษย) และความไม่รู้ (อัชญาน) (เหล่านี้แหละ) ปารถ! เป็นสมบัติของผู้เกิดในอสูรนิกาย” (ฉบับท่านอาจารย์แสง มณวิทูร แปล)

ตอนนี้นนทกสมัยใหม่ เหลิงอำนาจนิ้วเพชรเสียจนคิดว่า ทั้งจักรวาลนี้ไม่มีใครจะปราบได้ ตรงไหนมีปัญหากับแก แกก็ชี้นิ้วเพชรไปทั่ว

นิ้วเพชรหรืออำนาจอันยิ่งใหญ่ (และลึกลับ เพราะใครให้มา) อย่างไร้ขอบเขตนี่แหละครับที่จะเป็นภัยต่อตนเอง

แต่เราคงไม่อาจรอพระนารายณ์เป็นเจ้ามาปราบนนทกตนนี้หรือหมู่คณะนี้ดอกครับ ในสังคมของผู้เป็นผู้ใหญ่แล้ว คงไม่หวังฮีโร่คนนอกคนไหนที่จะมาช่วยแก้ปัญหาของเราอีก โดยเฉพาะปัญหาทางการเมือง…