มาดามหลูหลี / Save the Family : ครอบครัวอลเวง

มาดามหลูหลี[email protected]

ครอบครัว คือที่ที่มีคนมากกว่าหนึ่งคน คนคนหนึ่งก็มีเรื่องวุ่นวาย เมื่อมีคนมากขึ้น ความวุ่นวายย่อมมากขึ้น โดยเฉพาะครอบครัวใหญ่ที่มีคนมากกว่าพ่อแม่ มีปู่ย่าตายาย หรือน้าๆ อาๆ และพี่ๆ น้องๆ

Save the Family ละครซีรี่ส์เกาหลีเล่าเรื่องความวุ่นวายของครอบครัว ที่มีความยาวถึง 123 ตอน ให้อาจุมม่าได้ดูอย่างสมใจ

ละครเล่าเรื่องราวของครอบครัวตระกูลจองที่มีคุณปู่จองซูบง (บยอนฮีบง นักแสดงอาวุโส) กับคุณย่าชาองซิม (บันฮโยจอง) ที่มีลูกชาย 2 คนคือ จองมันแจ (ชเวอิลฮวา) และจองโฮแจ (ปาร์กชอลโฮ) ลูกชายที่ทำท่าจะไปได้สวยกลับมีหนี้สินมากมาย ต้องขอยืมเงินจากจองมันแจพี่ชาย ซึ่งให้ยืมเงินที่เป็นเงินบำนาญจากการเลิกจ้าง

จองมันแจและภรรยาบ๊กซูจา (อีวฮีฮยาง) มีลูก 3 คน คือจองแทจิน (ชินซึงฮวา), จองฮีจิน (นาร์ชา) และจองอูจิน (แจฮี)

จองแทจินลูกชายคนโตแต่งงานไปเป็นลูกเขยครอบครัวเศรษฐินีนัมจองซุก (ออมยูชิน) แต่กลายเป็นพ่อบ้านทำอาหารให้ทุกคนในบ้าน

จองฮีจินลูกสาวที่มีอาชีพเป็นนายหน้าจับคู่ให้คนโสด แต่ตัวเองยังไม่มีคู่ พอจะรักชอบใครสักคน ก็ไปเจอคนที่เจ้าชู้มีลูกติด ซึ่งเป็นลูกชายคุณนายนัมจองซุก จนครอบครัววุ่นวาย

ส่วนลูกชายคนเล็กจองอูจิน เป็นนายแพทย์ในโรงพยาบาลเล็ก ที่อยากช่วยคนไข้ อยากพัฒนาโรงพยาบาลให้ใหญ่ขึ้น มีศักยภาพมากขึ้น โดยเฉพาะห้องฉุกเฉิน เพื่อรองรับคนไข้ในชุมชน

จองอูจินรักชอบคบกับโกเยวอน (จองฮยีอิน) ลูกสาวบริษัทวอนฟู้ด ซึ่งพ่อเธอเป็นเศรษฐีระดับแชโบล โดยหวังจะให้ลงทุนกับโรงพยาบาล

จองอูจินเป็นความภูมิใจและความหวังของครอบครัวจอง โดยเฉพาะบ๊กซูจาผู้เป็นแม่ อยากได้โกเยวอนมาเป็นลูกสะใภ้เพื่อยกระดับชีวิตของครอบครัว แต่ถูกแม่ของโกเยวอนดูถูกเสมอ

บ๊กซูจาผู้มีชีวิตเป็นแม่บ้าน จิตใจดี สมถะ อดออมเพื่อครอบครัว บ้านแบบฮันอกของตระกูลจองที่ต้องไปใช้ค้ำประกันกู้เงินหลายครั้ง เพราะจองโฮแจน้องชายสามียืมเงินไปและหาใช้คืนไม่ได้ หากบ๊กซูจาและสามีพยายามรักษามันไว้

จองอูจินก็คิดว่าโกเยวอนคือผู้หญิงที่ใช่ที่จะเป็นคู่ชีวิตของเขา แต่ครอบครัวของเธอกลับไม่คิดเช่นนั้น และได้หาคู่ชีวิตให้เธอแล้ว เพราะฐานะที่ต่างกัน

 

อีแฮซู (คังบยอล) หญิงสาวที่ต้องหนีออกจากบ้าน เพราะแม่ทิ้งเธอไป และพ่อมีภรรยาใหม่ เธอจึงรับเด็กๆ กำพร้าที่พ่อแม่ทิ้งมาอยู่ด้วยหลายคน ทั้งดูแลราวกับเป็นพี่น้องของเธอเอง เมื่อไปเช่าบ้านอยู่ที่ไหนจึงมักมีปัญหา ถูกเจ้าของบ้านไล่ เพราะจำนวนคนอยู่มากเกิน

มีเพียงบ๊กซูจาที่เห็นใจเข้าใจ จึงยอมแบ่งห้องเล็กๆ ในบ้านให้เช่า ฮีแฮซูจึงมีที่อยู่ ที่เธอและน้องๆ 4 คนต้องนอนเรียงกัน และนั่งกินอาหารด้วยกันในห้องแคบๆ นี้ แถมยังมีเพื่อนต่างชาติลูกติดอีก 2 ชีวิต

อีแฮซูและหมออูจินที่ได้พบกันโดยบังเอิญตั้งแต่ตอนแรก ได้มาอาศัยอยู่ในบ้านภายใต้หลังคาเดียวกัน และยังทำงานที่โรงพยาบาลเดียวกัน ด้วยอีแฮซูเป็นนักโภชนาการที่ครัวโรงพยาบาล

หมออูจินและอีแฮซู ได้พบปะกันบ่อยๆ พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆ ทำให้รู้จักกันมากขึ้น หมออูจินรู้สึกชื่นชมเธอ แม้อีแฮซูจะไม่ได้ร่ำเรียนมาสูง หากเธอมีวุฒิภาวะและมุมมองที่เข้าใจความเป็นไปของชีวิต ดีกว่าคนที่มีการศึกษาสูงกว่าเธอเสียอีก

หากบ๊กซูจาที่แม้จะชมชอบอีแฮซู ที่มีอัธยาศัยดี แต่ก็ไม่อยากได้อีแฮซูมาเป็นลูกสะใภ้ บ๊กซูจามีชีวิตแบบชาวบ้านแต่อยากได้สะใภ้ไฮโซ ซึ่งไม่ใช่ธรรมชาติของเธอเลย ทั้งๆ ที่เธอก็ถูกพวกไฮโซดูถูก

 

Save the Family ละครบอกเล่าความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว และสายสัมพันธ์ที่เกี่ยวโยงกันแบบเกาหลี เมื่อมีชายหญิงแต่งงานกัน เขาจะนับญาติกัน พี่น้องของแต่ละฝ่ายจึงไม่ควรมีใครแต่งงานกันอีก แม้อาจจะมีคนอีกคู่หนึ่งที่ชอบพอกัน

กับการเลือกคู่ครองที่ต้องเป็นที่ยอมรับของพ่อแม่ผู้อาวุโส ซึ่งส่วนใหญ่ก็คาดหวังให้ลูกชายลูกสาวได้ภรรยาหรือสามีที่ร่ำรวยมีการศึกษาดี เพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้ครอบครัว

นอกจากนี้ ยังเห็นถึงสังคมของผู้สูงอายุ ซึ่งมีเพิ่มขึ้นๆ ในทุกประเทศ เพราะคนแข็งแรงขึ้น ดูแลสุขภาพดีขึ้น รวมทั้งอาหารและยาที่ช่วยให้คนแก่ช้าตายช้า

คุณปู่ที่อายุมาก แต่ยังแข็งแรง เห็นว่าครอบครัวมีปัญหา อยากช่วยลูกหลาน จึงออกไปทำงานเป็นคนส่งของ ซึ่งดูเหมือนงานไม่หนัก แต่ด้วยวัยที่เสื่อมถอย ความคล่องตัวลดลง งานจึงไม่ใช่เรื่องง่าย

คุณพ่อจองมันแจที่ถูกให้ออกจากงานก่อนเกษียณ คนอายุเกือบ 60 ปี ย่อมหางานได้ยาก งานที่พอทำได้จึงเป็นงานประเภทพนักงานรักษาความปลอดภัย หรือคุณยามนี่เอง จึงต้องหลบหน้าเมื่อเจอคนรู้จัก โดยเฉพาะลูกๆ ตัวเอง เพราะไม่ได้บอกคนในครอบครัวไว้ ทุกเช้าแต่งตัวใส่สูทหล่อออกจากบ้าน

ในสังคมเกาหลีที่การลำดับอาวุโสเป็นเรื่องสำคัญ คุณปู่จึงเปรียบเสมือนหัวหน้าครอบครัว และเพราะคุณปู่ผ่านโลกมานาน ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ความคิดเห็นหรือคำพูดของคุณปู่ที่เตือนสติลูกหลาน จึงเป็นสิ่งที่ถูกต้องดีงาม

ครอบครัวก็คือครอบครัว มีเรื่องราวทุกวัน วุ่นวายบ้าง ดีบ้าง ทะเลาะกันบ้าง สนุกหัวเราะบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา อย่างที่คุณปู่บอกว่า จะยังไงก็ตามแม้เราจะเกษียณจากการทำงาน แต่เราไม่อาจเกษียณจากชีวิตได้…