จดหมาย : ฉบับประจำวันที่ 9-15 กันยายน 2565 ฉบับที่ 2195

จดหมาย

ประจำวันที่ 9-15 กันยายน 2565 ฉบับที่ 2195

 

จดหมาย

 

• นักรบ

เรียนบรรณาธิการคอลัมน์จดหมาย

ผมได้อ่านหนังสือพิมพ์ฉบับต่างๆ เรื่อง วงการนักรบ 3 จังหวัดชายแดนใต้

บางคนมีชื่ออยู่ในสนามรบหรือที่ค่าย ท่ามกลางสถานการณ์สู้รบ แต่ตัวอยู่อีกที่หนึ่ง ก็ฟังหูไว้หู

จนกระทั่งผมได้ตั๋วไปกลับ กรุงเทพฯ-หาดใหญ่ แล้วเดินต่อไปยัง อ.เบตง จ.ยะลา จากคหบดีผู้มีชื่อเสียงท่านหนึ่ง

ก็ได้ฟังเรื่องนี้ ผมก็ยังฟังหูไว้หูอยู่

จวบจนมีข่าวเจ๊หมวย (ทหารหญิง) กับเจ๊นุช (ตำรวจหญิง) เป็นคดีความใหญ่โต

ลามปามถึงเรื่องชื่ออยู่สนามรบ

แต่ตัวอยู่อีกที่ คือที่ จ.ราชบุรีบ้าง จ.เพชรบุรีบ้าง กรุงเทพมหานครบ้าง

จึงแจ่มแจ้งแดงแจ๋ และคงมีกรณีเช่นนี้อีกมากมายตาแป๊ะไก่ครับ

มีบทกวีมาฝาก 1 สำนวน ดังนี้

 

รางวัลของนักรบ

ฟ้าที่นี่สีแดงเข้มเต็มท้องฟ้า

แนวม่านป่าผ้าห่มกันลมหนาว

เสียงปืนดั่งดนตรีมีกลิ่นคาว

ยินแต่ข่าวความตายเป็นรายวัน

 

อยู่บังเกอร์เจอยุงมุ่งรุมกัด

สารพัดมดไต่จนใจพรั่น

หริ่งเรไรไขขานรำคาญครัน

ทุกคืนนั้นอันตรายผ่านได้ช้า

 

ทั้งรักหวงห่วงใยใช่ลมปาก

คิดถึงมากอยากชิดใกล้อยากไปหา

แต่มิอยากให้เธอเห็นความเป็นมา

นักรบขาพิการสะท้านใจ

 

เหลือชีวิตเป็นของฝากของนักรบ

มิเป็นศพเหลือร่างแตกต่างไหม?

อนิจจาอนาคตซึ่งหมดไป

ดาวบนบ่าดวงใหม่ไร้แสงดาว

 

เสียงนินทาว่าร้ายกรอกใส่หู

น่าหดหู่ยิ่งนักหลากความฉาว

นักรบในห้องแอร์แซ่เรื่องราว

ชื่อระนาวอยู่ค่ายมั่วตัวอยู่กรุง

 

หนังสือพิมพ์พาดอักษรกระฉ่อนยิ่ง

เป็นความจริงความเหลิงความเหยิงยุ่ง

ชั่วสุดๆ ทุจริตผิดเป็นกระบุง

พวกลุงๆ ป้าๆ หน้ายังยิ้ม

 

ไก่เพ่งส้นตีนงูดูมิจืด

งูอกยืดเพ่งนมไก่ให้กระหยิ่ม

ต่างรู้เยี่ยมเหลี่ยมเล่ห์เทแบบพิมพ์

จึงเอมอิ่มด้วยกันอย่างมั่นคง

 

เพราะระบบตบตาโคตรล้าหลัง

บุโรทั่งถาโถมถล่มหลง

แผลเน่าเฟะเละแล้วแก้วลืมดง

ประชาชนสาปส่งลงนรก

สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

 

กรณีเจ๊นุช ที่บานปลายไปสู่ประเด็น

นักรบในห้องแอร์

ชื่ออยู่ในสนามรบ แต่ตัวอยู่สุขสบายในที่อื่น

แถมยังได้เบี้ยเลี้ยง เงินเดือน ความดีความชอบ

อย่างน่ารังเกียจ

นี่คือปัญหาสำคัญหนึ่งที่ทำให้สถานการณ์ภาคใต้ย่ำแย่ลง

จากที่ควรจะได้บุคลากรดีๆ เสียสละ ยอมเสี่ยงภัย เพื่อที่จะช่วยดับไฟใต้

กับมีกาฝากเข้าไปแสวงหาผลประโยชน์

นี่จึงไม่ใช่ปัญหาเฉพาะบุคคล

หากแต่เป็นปัญหาของระบบ ที่จะต้องได้รับการสะสาง

กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน (กอ.รมน.) นั้น

ไม่ควรเป็นความมั่นคงส่วนตัวของใครเด็ดขาด

อนึ่ง กล่าวถึงนักรบ (ที่ไม่เกี่ยวใดๆ กับเรื่องข้างต้น)

มีเรื่องต้องขออภัยอย่างสูง

มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับที่แล้ว 2-8 กันยายน 2565

ในรายงานพิเศษ หน้า 13 และ 14 เกี่ยวกับโผทหารนั้น

เกิดความผิดพลาด ลงรูปสลับกัน ระหว่าง พล.ร.อ.สุวิน แจ้งยอดสุข กับ พล.ร.ท.ชลธิศ นาวานุเคราะห์

รูปที่ถูกต้อง ขอแก้ไขตามที่ลงพิมพ์ใหม่นี้

จึงเรียนมาเพื่อทราบ และขออภัยในความผิดพลาด

 

• รมต.กลาโหม

จากผลของการที่ศาลรัฐธรรมนุญ พักงานนายกรัฐมนตรีนั้น

แล้วยังเหลือตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมนั้น

ในความรู้สึกผม เป็นไปไม่ได้เพราะเป็นคนคนเดียวกัน

นอกจากท่านไปปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกายแล้วแยกกายธรรมกับกายเนื้อ

จากนั้นจะเอากายไหนก็ได้ไปนั่งว่าการกระทรวงกลาโหม

แต่นี่เล่นตีความเอาตามใจฉัน ก็เลยเหมือนกับการแสดงลิเกหรือละคร

ไม่ใช่การบริหารประเทศหรอก

ท่านควรจะนึกถึงหลักของโลกธรรม 8 คือ 1 ลาภ 2 ยศ 3 สุข 4 สรรเสริญ 5 เสื่อมลาภ 6 เสื่อมยศ 7 ทุกข์ 8 นินทา

แล้วก็ปลง ท่านก็จะไปถึงนิพพาน

แต่ท่านนายกฯ ยังไม่เข้าใจอริยสัจ 4 เห็นท่านพูดเพียงทุกข์และใครก็รู้ว่าสาเหตุที่ท่านทุกข์มาจากไหน ท่านน่าจะเข้าใจมากกว่าคนอื่น

“ความดีของมนุษย์

จะสิ้นสุด

เมื่อเล่นการเมือง”

คงจะเข้าใจดี

ตะวันรอน

อ.ลอง จ.แพร่

ป.ล. ผมเห็นเขาเขียนเกี่ยวกับประชาธิปไตย

ผมไม่เคยยอมรับเลยว่า ขณะนี้เราปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย

เพราะคำว่า พลังประชารัฐ ก็ไม่ใช่ประชาธิปไตย

เพราะคำว่าประชาธิปไตย ต้องใช้คำว่า พลังประชาชน เท่านั้น

 

ใจคอ ตะวันรอน

จะให้ พล.อ.ประยุทธ์

หยุดพักการทำงาน ทั้งในตำแหน่งนายกฯ และ รมต.กลาโหม

เลยเชียวหรือ

วันๆ เจอแต่หน้าพี่ป้อม ที่อยู่มา 8 ปีเหมือนกัน

ระวังเบื่อน้าา…(ฮา) •