กวีกระวาด / ชาคริต โภชะเรือง

 

รูปทรงแห่งรัก

 

ฝูงแกะ

เธอพร้อมหันมาเผชิญหน้า

บอกว่าอ้อมกอดของฉันนั้นเร่าร้อน

วงแขนฉันอาจรัดรึงเธอมากเกินไป

จึงเผลอไผลไม่ระวัง

 

รูปปั้น

กระทบแสงเป็นประกาย

 

กระต่ายตื่นตูม

รอยจุมพิตนั้นเล่า

ริมฝีปากแดงฉ่ำเคยประทับเรือนแก้ม

ครั้งแล้ง ครั้งเล่า

ลิ้มรสหวานแห่งไออุ่นยังไม่เพียงพอ

 

รูปทรงเรขาคณิตบนหน้ากระจก

เราใกล้กันเกินไปหรือไร

ในคืนหน็บหนาว

แนบชิดมากไปท่ามกลางดินฟ้าอากาศเปลี่ยน

จึงเผลอไผลทำร้ายเธอได้

ขยับริมฝีปากบอกเล่า

บางเรื่องเราไม่เคยรู้มาก่อน

หลั่งน้ำตาแห่งความเศร้า

พิศวงงงงวย-รูปทรงแห่งรัก

แตกหักบิดเบี้ยวล้มคว่ำ…