วิถีแห่งกลยุทธ์ เหมยฉางชู/เสถียร จันทิมาธร

ศพในบ้านสวน พรรคบูรพานที (50)

 

เมื่อรัชทายาทให้ความสนใจ เรียกตัวเจ้าหน้าที่เกาเซิง กองสืบสวนนครบาล เข้าเฝ้าฯ รายงานความคืบหน้าของคดี ณ ตำหนักตะวันออก โคมไฟในห้องหนังสือจวนของอวี้หวังก็เคลื่อนไหวด้วยความคึกคัก

รายงานอันดังขึ้นในจวนของอวี้หวังค่อยๆ เปิดเผยความนัย

“บ้านสวนหลังนั้นเรียกว่าหลันหยวน เป็นสมบัติส่วนตัวในนามของจางจิ้น ความจริงเป็นสถานที่ประกอบธุรกิจใต้ดินของเขา มีขุนนางบางคนเพราะติดที่กฎหมายบ้านเมืองไม่กล้าเข้า-ออกสถานที่อโคจรอย่างเปิดเผย ดังนั้น ต่างมอบหมายให้จางจิ้นเป็นผู้ดำเนินการอย่างลับๆ

ไม่ว่าลูกค้าต้องการสิ่งใด เขาล้วนสามารถเติมเต็มให้ได้ทั้งสิ้น

เวลานานเข้าลูกค้าบางคนที่ประกอบกามกิจรุนแรงเกินกว่าเหตุถึงกับพลาดพลั้งทำร้ายเด็กสาวคู่ขาจนถึงแก่ชีวิต ซากศพเหล่านั้นก็คือส่วนหนึ่งในจำนวนหญิงสาวที่ตายไป หลายปีก่อนพอจางจิ้นตาย กิจการค้าเหล่านี้จึงหยุดชะงักไปโดยปริยาย เพียงแต่ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะจัดการกับซากศพอย่างสะเพร่าเช่นนี้

ที่เหนือความคาดหมายกว่านั้นก็คือ เขากลับจดบันทึกเรื่องราวทั้งหมดไว้ใน “สมุดบัญชีรายชื่อ”

แววตาของอวี้หวังทอประกายสลัว “หมายความว่าในบัญชีรายชื่อนั้น” ได้ยินคำคาดหมาย คนของอวี้หวังสำนองตอบโดยพลัน

“ล้วนเป็นบุคคลมีหน้ามีตาทั้งสิ้น กระทั่งขุนนางใหญ่”

 

คําว่า “ขุนนางใหญ่” ในที่นี้มิได้หมายความว่าอยู่ในสังกัดของรัชทายาทประการเดียว ตรงกันข้าม อาจมีในสังกัดและเครือข่ายของอวี้หวังรวมอยู่ด้วย

ในจำนวนนั้นรวม “โหลวจือจิ้ง” อันเป็นคนของรัชทายาท

ข้อมูลจาก “ฉินปันรั่ว” กุนซือข้างกายอวี้หวังเสริมเข้ามาอย่างฉับพลันว่า โหลวจือจิ้งเคยเป็นเจ้าเมืองของเมืองอี้โจว

“โหลวจือจิ้งเป็นคนเก่งที่หาตัวจับยาก ดังนั้น จึงได้เป็นคนสนิทของรัชทายาท แต่สันดานมักมากในกามของเขานับว่าขุดยากอย่างยิ่ง ขณะอยู่ที่เมืองอี้โจวเคยฉุดคร่าสตรีแฝดคู่หนึ่งมาขังไว้ในจวน บังเอิญพี่ของหญิงแฝดคู่นี้เป็นคนในพรรคบูรพานที เขาได้ไปวิงวอนประมุขพรรคให้ออกหน้า

ขอคืนน้องสาวจากโหลวจือจิ้ง โหลวจือจิ้งพอรับปากด้วยวาจาเสร็จสิ้นก็จัดการข่มขืนหญิงแฝดคู่นั้นจนหนำใจค่อยปล่อยตัวออกมา หญิงแฝดเพราะความอับอายจึงฆ่าตัวตาย แต่โหลวจือจิ้งปฏิเสธความรับผิดชอบ พรรคบูรพานทีก็หาหลักฐานไม่ได้จึงได้แต่ปล่อยให้ลอยนวลเหนือกฎหมายอยู่เช่นนั้น

ความแค้นเริ่มก่อตัวตั้งแต่ตอนนั้นเอง แต่เรื่องนี้ไม่เป็นที่เปิดเผยนัก คนที่ทราบเรื่องกลับมีไม่มาก”

แม้ข้อมูลอันฉินปันรั่วจะลึกล้ำพิสดารอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของโหลวจือจิ้ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่คนของพรรคบูรพานทีเข้ามาพัวพัน แต่ดูเหมือนอวี้หวังจะยังไม่จุใจ

 

อวี้หวังผิดหวังอย่างยิ่ง “โหลวจือจิ้งเป็นเสนาบดีกรมคลัง เป็นคนสนิทของรัชทายาท หรือเหมยฉางซูเพียงเพราะน้องสาวของคนตัวเล็กๆ ในพรรคถึงกับผูกแค้นกับเขา”

“องค์ชายต้องการดึงเหมยฉางซูเป็นพวกจริงๆ”

เมื่อองค์ชายอวี้หวังยืนยันว่าเป็นความจริง คำของฉินปันรั่วก็เป็น “เช่นนั้นก็ควรทำความเข้าใจวิธีการทำงานของเหมยฉางซูให้มาก

สำหรับองค์ชายแล้วสตรีแฝดนั่นไม่นับเป็นอันใด แต่สำหรับเหมยฉางซูกลับนับเป็นการหยามเกียรติและล่วงละเมิดที่ไม่อาจทานทน พรรคบูรพานทีสามารถผงาดขึ้นเป็นพรรคอันดับ 1 ในเวลาอันสั้นได้มิใช่อาศัยแค่การต่อสู้เสี่ยงชีวิตในยุทธจักร

ทั้งมิใช่แค่มีคุณธรรมล้ำฟ้า ครองใจปวงประชา ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ หลายปีมานี้พวกเขาเน้นหนักที่การปกปักรักษาบารมีชื่อเสียงของพรรค หากก่อนหน้านั้นมิใช่พรรคบูรพานทีออกหน้า ต่อให้พฤติกรรมของโหลวจือจิ้งชั่วช้าปานใด เหมยฉางซูไม่แน่ว่าจะนำพาใส่ใจเช่นนี้ แต่เพราะโหลวจือจิ้งดูแคลนพรรคนี้เกินไป

พฤติกรรม ‘ต่อหน้าปฏิบัติ ลับหลังฝ่าฝืน’ ของเขาบังเอิญเป็นของแสลงประจำพรรคบูรพานทีพอดี ดังนั้น ถูกมองว่าเป็นการท้าทายชนิดหนึ่ง”

อวี้หวังรับฟังจนตกตะลึง “เช่นนี้แปลว่าเหมยฉางซูทำไปเพื่อความแค้นส่วนตัว มิได้มีเจตนาโน้มเอียงมาทางข้าแม้แต่น้อย”

“เรื่องนี้ข้าไม่กล้ายืนยัน” ฉินปันรั่วแบ่งรับแบ่งสู้

“พฤติกรรมของเขาระยะนี้ราวกับปริศนาปมหนึ่ง เวลาสั้นๆ ข้ายังขบคิดไม่แตก องค์ชายปล่อยข่าวครั้งแรกว่าสนใจในตัวเขาเป็นเดือนเจ็ดกระมัง”

บทสรุปของฉินปันรั่วจึงเป็น

 

คําเชื้อเชิญของรัชทายาทมิได้ช้าเร็วกว่าองค์ชายสักเท่าไร จากข้อมูลที่ข้าสืบสาวมาได้ ก่อนที่เหมยฉางซูจะได้รับเชิญให้มายังนครจินหลิง

เขานับเป็นชาวยุทธ์โดยแท้คนหนึ่ง

ไม่เคยปรากฏข่าวว่ามีความสัมพันธ์หรือไปมาหาสู่กับใครก็ตามในราชสำนักมาก่อน แต่หลังจากตอนนั้นเหมยฉางซู ทางหนึ่ง ปฏิเสธทั้งรัชทายาทและองค์ชาย แต่อีกทางหนึ่ง กลับออกห่างจากศูนย์กลางพรรคบูรพานทีแทบจะทันที

สุดท้ายมาปรากฏตัวในเมืองหลวง ที่แท้เขาคิดจะทำอะไรกันแน่

 

พิเศษ! สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์, ศิลปวัฒนธรรม และเทคโนโลยีชาวบ้าน ลดราคาทันที 40% ตั้งแต่วันนี้ – 30 มิ.ย. 63 เท่านั้น! คลิกดูรายละเอียดที่นี่